Pars Today

"موج سوم کرونا ،نیازمند مدیریت حکومت و همکاری مردم" ، " جامعه ی جهانی باید از شکست کامل روند صلح جلوگیری کند" و " برگشت دوباره ی القاعده ،آیا امریکا می رود یا می ماند" ، مهمترین عناوین سرمقاله های امروز چاپ کابل است.

موج سوم کرونا ،نیازمند مدیریت حکومت و همکاری مردم عنوان سرمقاله ی روزنامه ی اطلاعات روز است که در آن چنین آمده است:
با توجه به هشدارهایی که در روزهای اخیر مطرح شده است، نیاز است حکومت افغانستان برنامه‌های اساسی و جدی‌تری را برای مهار موج سوم ویروس کرونا در کشور روی دست بگیرد.

یک اقدام مسئولانه و جدی می‌تواند از خلق فاجعه و پرشدن قبرستان‌ها و بیمارستان‌ها جلوگیری کند. هرگونه سهل‌انگاری و بی‌پروایی در برابر ویروس کرونا تبعات سنگینی را برای مردم و حکومت در پی دارد. علاوه بر این نیاز است که مردم نیز به‌صورت جدی تدابیر صحی را رعایت کرده و برای کمک به کادر درمانی رهنمودهای صحی را رعایت کنند.

اطلاعات روز می افزاید :

هرچند حکومت افغانستان مقداری مشخصی از واکسین وارداتی را برای گروه‌های مشخص در کشور، گروه‌های آسیب‌پذیر و گروه‌های چون کادر درمانی، خبرنگاران، نیروهای نظامی و دیگر کسانی که خدمات عامه را ارائه می‌کنند، تزریق کرده است اما این برنامه محدود و ناچیز بوده است. اقدام برای واکسینه‌کردن بیشتر مردم و تهیه واکسین می‌تواند به مهار ویروس کرونا مانند سایر کشورها کمک کند.

و جامعه ی جهانی باید از شکست کامل روند صلح جلوگیری کند عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است :

گویا جامعه جهانی تصمیم گرفته است که دولت و طالبان را به حال خود واگذار کند تا از راه جنگ، تکلیف آینده افغانستان را روشن کنند. این در حالی است که همین جامعه جهانی پیش از این بارها گفته که جنگ افغانستان به بن‌بست رسیده است و باید بین دولت و طالبان صلح شود.

در حالی که بیم افزایش خشونت‌ها در ماه‌های پیش رو متصور است، انتظار می‌رود که جامعه جهانی به نقش فعال خود در زمینه صلح افغانستان باز گردد. بر همه جهان روشن شده است که جنگ فعلی برنده و بازنده قطعی ندارد و گفت‌وگو تنها راه حل قضیه افغانستان است.

هشت صبح می افزاید :

با این وصف، واگذار کردن افغانستان به حال خودش و تماشای جنگ جاری در آن به امید آن‌که برنده و بازنده آن مشخص شود، گریز جامعه جهانی را از مسئولیت‌های آن نشان می‌دهد. جامعه جهانی اگر فکر می‌کند که گزینه ترغیب برای وادار کردن دولت و طالبان به گفت‌وگو کارساز نبوده است، بهتر است به سیاست تهدید و فشار روی بیاورد. تا زمانی که دولت و طالبان به صورت جدی زیر فشار قرار داده نشود، عطش جنگ‌خواهی آن‌ها فروکش نخواهد کرد.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی راه مدنیت که در سرمقاله ای تحت عنوان برگشت دوباره ی القاعده ،آیا امریکا می رود یا می ماند چنین نوشته است :

از آغاز خروج نیروهای خارجی از افغانستان، طالبان حملات‌شان را در ولایت‌های مختلف افزایش داده اند. این گروه، در آخرین هفته‌ی ماه رمضان، تمام تلاشش را به خرج داد تا شاید بتواند برخی از ولایت‌ها را سقوط بدهد؛ اما پس از ناکامی در این تصمیم، تلاشش را بر ولسوالی‌ها متمرکز کرد که در نهایت به سقوط چهار ولسوالی انجامید. در حمله‌ی طالبان بر ولایت هلمند و ضدحمله‌ی دولت که به تلفات زیادی برای این گروه انجامید، گزارش‌ها از کشته‌شدن نزدیک به چهارصد شهروند پاکستانی خبر داد. شهروندانی که ممکن برخی از آن‌ها، رابطه‌ و هم‌کاری نزدیکی با القاعده داشته باشند.

در پایان صبح کابل می افزاید :

احتمال می‌رود، توافقی بین طالبان و امریکا صورت گرفته باشد که بر مبنای آن، این گروه وعده سپرده باشد تا اجازه‌ی فعالیت برای القاعده را ندهد؛ حتا در صوتی که چنین توافقی صورت گرفته باشد، احتمال این که طالبان رابطه‌ی‌شان را با القاعده قطع کنند، بعید به نظر می‌رسد. با توجه به واکنش طالبان نسبت به ایجاد پایگاه نظامی توسط امریکا در کشورهای همسایه‌ی افغانستان، مشخص است که طالبان و القاعده، هدف مشترکی برای مبارزه دارند و این هدف، تنها گرفتن افغانستان نه که فعالیت از افغانستان در منطقه و جهان است.