Mar 06, 2020 06:04 UTC

Saludos a los queridos oyentes del programa "El Persa Para Ustedes".

Un cordial saludo a todos ustedes, los interesados en el idioma persa. Estamos contentos de que sigan otro programa más de El PERSA PARA USTEDES.
 
Es jueves por la noche, y mañana viernes es festivo. Normalmente los iraníes esta noche no se quedan solos en la casa, algunos van a las mezquitas y círculos religiosos, y en estos ambientes espirituales recitan el Corán y rezan. Algunos otros se quedan con sus amigos y van a los parques dentro y fuera de la ciudad. En Teherán hay muchos parques. Algunas familias preparan la cena en casa y la llevan consigo a los parques. Otros se reúnen en casa con sus amigos o familiares, comen frutas y dulces y hablan de diferentes temas. Los niños también lo pasan bien, porque pueden jugar con otros niños de la familia, o se ven alguna serie interesante en la televisión, es más agradable verlas con los amigos o personas próximas.
Said que es amigo y compañero de clase de Mohamad, ha regresado recientemente de la ciudad de Shiraz. Ramin, Hamid y algunos otros de sus amigos tienen intención de ir el jueves por la noche a la casa de Said. Hamid piensa que sería bueno que Mohamad también los acompañe, por eso lo llama por teléfono.
Escuchen la conversación entre Mohamad y Hamid.
 
 
Primero escuchen las palabras nuevas:
Befarmayid (Dígame)
Man sohbat mikonam (Yo hablo)
Man mijaham sohbat konam (Yo quiero hablar)
Otaq (Habitación)
Chaharsad o hefdah (Cuatrocientas diecisiete)
Lahze (Momento)
Jedmat (Servicio)
Halat chetor ast? (¿Cómo estás?)
To chetori? (¿Tu qué tal?)
To hasti (¿Eres tú?)
Jubam (Estoy bien)
Bad nistam (No estoy mal)
Che jabar? (¿Qué hay?)
Emshab (Esta noche)
Ma miravim (Nosotros vamos)
Ma mijahim beravim (Nosotros queremos ir)
Shab neshini (Reunión nocturno)
Jane (Casa)
To miayi (Tu vienes)
Mehmani (Fiesta)
Sade (Sencillo)
Bad az (Después de)
Sham (Cena)
Dustan (Amigos)
Anha miayand (Ellos vienen)
Josh migozarad (Se pasará bien)
Davat (Invitación)
Man nadaram (Yo no tengo)
Lazem nist (No es necesario)
Man telefon kardam (Yo llamé por teléfono)
Ma miayim (Nosotros venimos)
Man goftam (Yo dije)
Chand nafar az (Varias personas de)
Saat chand (¿A qué hora?)
Shoma miravid (Ustedes van)
Hodude (Cerca de)
Noh (Nueve)
Farda (Mañana)
Tatil (Festivo)
Ma hastim (Nosotros somos)
Ma mitavanim bashim (Nosotros podemos ser)
Rasti (Por cierto)
Hafte (Semana)
Pish (Pasado)
U bargashte (Él ha regresado)
Bale (Si)
Mah (Mes)
Qabl (Anterior)
Az yek mah qabl (Desde hace un mes)
Ma nadideim (No hemos visto)
Ma miravim (Nosotros vamos)
Man nadaram (Yo no tengo)
Kar (Trabajo)
Mohem (Importante)
Pirahan (Camisa)
Man otu mikonam (Yo plancho)
Man bayad otu bokonam (Yo debo planchar)
Ta (Hasta)
Man amade mishavam (Yo me preparo)
Ma montazerat hastim (Nosotros te esperamos)
Jiaban (Calle)
Sare jiaban (La esquina de la calle)
Hatman (Seguro)
Jodahafez (Adiós)
 
 
Hamid llama por teléfono a los dormitorios de la Universidad de Teherán. La secretaria coge el teléfono y le contesta a Hamid.
 
 
La secretaria: Alo befarmayid. (Alo, ¿Dígame?).
 
 
Hamid: Alo salam mijaham ba aqaye Mohammad sohbat konam otaqe 417. (Alo, hola quiero hablar con el señor Mohamad, habitación 417).
 
 
La secretaria: Salam gushi chand lahze. (Hola, espera un momento).
 
 
Mohamad: Alo befarmayid. (Alo, ¿Dígame?).
 
 
Hamid: Salam Mohammad halat chetor ast? (Hola Mohamad, ¿Cómo estás?).
 
 
Mohamad: Salam Hamid, to hasti? Jubam to chetori? (Hola Hamid, ¿Eres tú? Estoy bien, ¿Tu qué tal?).
 
 
Hamid: Bad nistam. (No estoy mal).
 
 
Mohamad: Che jabar? (¿Qué hay?).
 
 
Hamid: Emshab mijahim baraye shab neshini be janeye Said beravim, to ham miayi? (Esta noche queremos tener un shab neshini en la casa de Said, ¿Tú vienes también?).
 
 
Mohamad: Shab neshini digar chist? (¿Qué es shab neshini?).
 
 
Hamid: Shabneshini yani yek mihmanie sade badaz sham. Dustane digar ham miayand, josh migozarad. (Shab neshini quiere decir una fiesta sencilla después de la cena, vendrán también otros amigos, se pasa bien).
 
 
Mohamad: Ama man davat nadaram. (Pero yo no estoy invitado).
 
 
Hamid: Baraye shabneshini davat lazem nist. Man be Said telefon kardam va goftam ba chand nafar az dustan be janeye u miravim. (Para shab neshini no hace falta ser invitado. Llamé por teléfono a Said y le dije que iremos a su casa con varios amigos).
 
 
Mohamad: Sate chand miravid? (¿A qué hora van?).
 
 
Hamid: Hodude saate 9. Farda ham tatil ast mitavanim chand saat ba ham bashim. (Cerca de las nueve, mañana es festivo, podemos estar varias horas juntos).
 
 
Mohamad: Rasti Said hafte pish dar Shiraz bud, az Shiraz bargashte? (Por cierto, Said la semana pasada estaba en Shiraz, ¿ha regresado de Shiraz?).
 
 
Hamid: Bale chon az yek mahe qabl Said ra nadideim be janeye anha miravim, miayi? (Si, como hace ya un mes que no le hemos visto, vamos a su casa, ¿tú vienes?).
 
 
Mohamad: Kare mohemi nadaram bayad pirahanam ra otu konam ta saate 9 amade mishavam. (No tengo nada importante que hacer, tengo que planchar mi camisa, estaré preparado a las nueve).
 
 
Hamid: Khob pas man va Ramin saate 9 sare jiaban montazerat hastim. (Bien, entonces Ramin y yo te esperamos a las nueve en la esquina de la calle).
 
 
Mohamad: Bashad hatman jodahafez. (Bueno, seguro, adiós).
 
 
Hamid: Khodahafez. (Adiós).
 
 
Escuchen nuevamente la conversación pero solo en persa.
 
 
La secretaria: Alo befarmayid.
Hamid: Alo salam mijaham ba aqaye Mohammad sohbat konam otaqe 417.
La secretaria: Salam gushi chand lahze.
Mohamad: Alo befarmayid.
Hamid: Salam Mohammad halat chetor ast?
Mohamad: Salam Hamid, to hasti? Jubam to chetori?
Hamid: Bad nistam.
Mohamad: Che jabar?
Hamid: Emshab mijahim baraye shab neshini be janeye Said beravim, to ham miayi?
Mohamad: Shab neshini digar chist?
Hamid: Shabneshini yani yek mihmanie sade badaz sham. Dustane digar ham miayand, josh migozarad.
Mohamad: Ama man davat nadaram.
Hamid: Baraye shabneshini davat lazem nist. Man be Said telefon kardam va goftam ba chand nafar az dustan be janeye u miravim.
Mohamad: Sate chand miravid?
Hamid: Hodude saate 9. Farda ham tatil ast mitavanim chand saat ba ham bashim.
Mohamad: Rasti Said hafte pish dar Shiraz bud, az Shiraz bargashte?
Hamid: Bale chon az yek mahe qabl Said ra nadideim be janeye anha miravim, miayi?
Mohamad: Kare mohemi nadaram bayad pirahanam ra otu konam ta saate 9 amade mishavam.
Hamid: Khob pas man va Ramin saate 9 sare jiaban montazerat hastim.
Mohamad: Bashad hatman jodahafez.
Hamid: Khodahafez.
Mohamad después de la llamada, va a su habitación y mira el reloj. Son las cinco de la tarde y tiene cuatro horas de tiempo. Coge el libro que lleva dos días leyendo, quedan cincuenta hojas para terminarlo. Piensa que tiene tiempo para leer el libro y planchar la camisa. Comienza leer el libro porque sabe que esta noche no regresará pronto a casa. Los iraníes disfrutan de ir de visita o recibir invitados y lo consideran un buen acto. La hospitalidad de los iraníes es famosa en muchos otros países. Esperamos que tengan la ocasión de viajar a algún día a Irán y disfrutar de las fiestas iraníes.
Estimados oyentes concluimos nuestro programa, hasta el próximo programa, adiós.

 

Tags