مقابله با یکجانبهگرایی؛ گامی حیاتی برای ثبات منطقهای
-
سخنرانی ایروانی در سازمان ملل
پارستودی- سفیر و نماینده دائم ایران نزد سازمان ملل متحد تأکید کرد: وضعیت غربآسیا بهشدت وخیم است و چنین اوضاعی حاصل سیاستهای مداخلهجویانه و نظامیگرایانه برخی قدرتهای فرامنطقهای، درگیریهای مسلحانه مستمر، اشغال طولانیمدت و نسلکشی رژیم صهیونیستی است.
به گزارش پارستودی، «امیرسعید ایروانی» سفیر و نماینده دائم ایران نزد سازمان ملل متحد روز دوشنبه ۱۴ مهرماه (۶ اکتبر) در کمیته دوم سازمان ملل متحد گفت: بیش از هر زمان دیگر، یکجانبهگرایی جهان را تهدید کرده و پایههای صلح، ثبات و توسعه را تضعیف میکند. این تهدیدها باید قاطعانه و بهصورت جمعی رد شوند. آنچه جهان امروز بهطور فوری بدان نیاز دارد، نه تفرقه، بلکه تقویت چندجانبهگرایی، همکاری واقعی، همبستگی و اقدام مشترک با محوریت سازمان ملل متحد است.
نماینده دائم ایران نزد سازمان ملل متحد افزود: در تاریخ ۱۳ ژوئن ۲۰۲۵، رژیم صهیونیستی با پشتیبانی آمریکا، تجاوز نظامی گستردهای را علیه جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد و متعاقباً در تاریخ ۲۲ ژوئن، حملات غیرقانونی علیه تأسیسات صلحآمیز هستهای ایران را انجام داد. این تجاوزات، نقض آشکار منشور ملل متحد، حقوق بینالملل و حقوق بینالملل بشردوستانه بوده است.
ایروانی خاطرنشان کرد: در این حملات، غیرنظامیان، بیمارستانها، نهادهای رسانهای و زیرساختهای حیاتی عمداً هدف قرار گرفتند که صلح و امنیت بینالمللی را تضعیف کرده و پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای را بهطور جدی بهخطر انداخته است.
با توجه به شرایط امروز جهانی و منطقه غربآسیا، حفظ استقلال سیاسی کشورها بیش از پیش اهمیت یافته است. یکی از چالشهای اساسی در مسیر توسعه پایدار و ثبات منطقهای، پدیده یکجانبهگرایی و مداخلات خارجی است که با نادیدهگرفتن اصول منشور سازمان ملل، موجب بیثباتی، تنش و تضعیف حاکمیت ملی کشورها میشود.
یکجانبهگرایی به رویکردی اطلاق میشود که در آن یک کشور یا قدرت جهانی بدون توجه به منافع و دیدگاههای سایر کشورها، تصمیماتی اتخاذ کرده و آنها را تحمیل میکند. این رویکرد اغلب با تحریمهای اقتصادی، فشارهای سیاسی، مداخلات نظامی و حمایت از گروههای تروریستی نیز همراه است. مداخلات خارجی نیز شامل دخالت مستقیم یا غیرمستقیم در امور داخلی کشورها با هدف تغییر ساختار سیاسی، اقتصادی یا فرهنگی آنهاست.
پیامدهای منفی یکجانبهگرایی در منطقه، تضعیف حاکمیت ملی کشورها، افزایش تنشهای منطقهای، خلاهای امنیتی و اختلال در روند توسعه اقتصادی خواهد بود. آمریکا و دولتهای غربی بهویژه در سالهای اخیر، مداخلات خود در غربآسیا را تشدید کردهاند که این روند، پیامدهای منفی گسترده امنیتی، اقتصادی و سیاسی در منطقه داشته است.
مداخلات خارجی استقلال کشورها را خدشهدار کرده و موجب وابستگی سیاسی و اقتصادی میشود. تحمیل سیاستهای یکجانبه نیز منجر به شکلگیری قطببندیهای خطرناک و رقابتهای مخرب در منطقه میشود. تحریمها و فشارهای اقتصادی یکجانبه نیز مانع از رشد سرمایهگذاری، تجارت و همکاریهای منطقهای میشوند.
اما کشورهای مستقل میتوانند با همگرایی و همکاری در عرصههای مختلف سیاسی، اقتصادی و امنیتی مقابل اقدامات مداخلهجویانه ایستادگی کنند. همکاری میان کشورهای منطقه در قالب سازمانهای منطقهای مانند سازمان همکاری شانگهای، اکو و در سطح بینالمللی در گروه بریکس، مانع از سلطهطلبی قدرتهای خارجی میشود.
تنوعبخشی به روابط اقتصادی، تقویت زیرساختهای داخلی و کاهش وابستگی به قدرتهای خارجی از عوامل موثری است که موجب تقویت همکاریهای منطقهای برای مقابله با اقدامات مداخلهجویانه فرامنطقهای خواهد شد.
مقابله با یکجانبهگرایی و ممانعت از مداخلات خارجی نهتنها یک ضرورت سیاسی و امنیتی است، بلکه گامی اساسی در مسیر تحقق صلح پایدار، توسعه همهجانبه و حفظ کرامت ملتهاست. کشورهای منطقه با تکیه بر همکاریهای چندجانبه، دیپلماسی فعال و تقویت ظرفیتهای داخلی میتوانند در برابر فشارهای خارجی ایستادگی کرده و مسیر استقلال و پیشرفت را هموار سازند.
جمهوری اسلامی ایران، با توجه به اصول و مبانی سیاست خارجی خود و احترام به استقلال کشورها و تأکید بر ضرورت توقف اقدامات مداخلهجویانه آمریکا و غرب، همواره جایگاهی تأثیرگذار برای استقرار ثبات و امنیت در منطقه داشته و کشورهای مستقل نیز از این رویکرد ایران همواره استقبال کردهاند.
همکاری و همگرایی منطقهای بین کشورهای مستقل، موجب شکلگیری ثبات و امنیت پایدار و رونق اقتصادی خواهد شد، در شرایطی که بر اساس سابقه تاریخی، اقدامات آمریکا و غرب در منطقه نتیجهای جز بیثباتی و ناامنی نداشته است.
esh