Ինչո՞ւ է Սիոնիստական ռեժիմը շարունակում խախտել Լիբանանում հրադադարը
Լիբանանի հարավային սահմաններում լարվածությունը շարունակվելով, Սիոնիստական ռեժիմի ուժերը կրակելով և տարբեր տարածքների, այդ թվում՝ Բեյրութի վրայով անօդաչու թռչող սարքեր թռցնելով, կրկին խախտել են Լիբանանի ինքնիշխանությունը և հրադադարի համաձայնագիրը։
Լիբանանի տարածքում գտնվող «Օդիսե» և «Քաֆր Քալա» քաղաքների միջև գտնվող ճանապարհը թեթև զենքի կրակի թիրախ է դարձել օկուպացված տարածքների «Մուսքաֆ Աամ» քաղաքում տեղակայված զինվորների կողմից։
Լիբանանյան պաշտոնական վիճակագրության համաձայն՝ Լիբանանի հետ հրադադարի համաձայնագրի ստորագրումից մինչև անցյալ ամիս (նոյեմբեր) Սիոնիստական ռեժիմի հարձակումների հետևանքով զոհվել է 335 և վիրավորվել 973 մարդ. այս թիվը վկայում է խախտումների վտանգավոր սրման և երկրի հարավում անվտանգության իրավիճակի վատթարացման մասին։
Այս հարձակումներից բացի, Սիոնիստական ռեժիմի բանակը գրեթե ամեն օր շարունակում է քանդման գործողություններ, պայթյուններ և ավիահարվածներ իրականացնել Լիբանանի հարավում և շարունակում է պահպանել իր ռազմական ներկայությունը մի քանի սահմանային կետերում։
Այս իրավիճակը հանգեցրել է հարավային շրջաններում բնակիչների լայնածավալ տեղահանման և կաթվածահար է արել առօրյա կյանքը, մինչդեռ միջազգային նախազգուշացումները մեծացել են բազմաճակատ տարածաշրջանային պատերազմի վերածվելու հնարավորության վերաբերյալ։
Իսրայելական ռեժիմը շարունակում է խախտել Լիբանանում հրադադարը՝ դիմադրությանը ճնշելու, ներքին անկայունություն ստեղծելու և հարավային Լիբանանում ռազմական ներկայության մեծացման համար հող նախապատրաստելու համար։ Այս գործողությունները Միացյալ Նահանգների կողմից աջակցվող դավադրության մաս են կազմում և ուղղված են Հեզբոլլահի թուլացմանը և տարածաշրջանում ուժերի հավասարակշռության փոփոխմանը։ Հաղորդագրությունները ցույց են տալիս, որ իսրայելական բանակը նույնիսկ սկսել է ռազմական բազաներ կառուցել Լիբանանի հետ սահմանամերձ շրջաններում։
Իսրայելական ռեժիմի ղեկավարները հույս ունեին զինաթափել Հեզբոլլահին ռազմական և քաղաքական ճնշման միջոցով, բայց մինչ օրս նրանք չեն հասել իրենց նպատակին։ Այս գործողություններով իսրայելական ռեժիմը ձգտում է Լիբանանին նոր անվտանգության և քաղաքական պայմաններ պարտադրել, բայց գործնականում այն չի կարողացել թուլացնել դիմադրությունը և, ընդհակառակը, բարձրացրել է նրա ժողովրդական լեգիտիմությունը։
Միացյալ Նահանգները հող նախապատրաստեց հրադադարի խախտման համար՝ քաղաքական աջակցություն տրամադրելով և լռելով սիոնիստական ռեժիմի ագրեսիայի առջև։ Մյուս կողմից, միջազգային հանրությունը և միջազգային կազմակերպությունները բազմիցս զգուշացրել են, որ այս գործընթացը կարող է հանգեցնել տարածաշրջանում ավելի լայն պատերազմի։
Հաշվի առնելով տարածաշրջանում տեղի ունեցող պատմական զարգացումները, լիբանանցիների մի քանի սերունդներ ապրել են օկուպացիա, առևանգումներ և սպանություններ, և որպես հետևանք, այս պատմական հիշողությունը դիմադրությունը դարձրել է մշտական անհրաժեշտություն։ Սիոնիստական ռեժիմը ձգտում է թուլացնել դիմադրությունը և անկայունացնել Լիբանանը՝ շարունակելով հարձակումները, սակայն այս քաղաքականությունը գործնականում ամրապնդել է «Հեզբոլլահի» դիրքերը։
Լիբանանում հրադադարի ռեժիմը խախտելով՝ սիոնիստական ռեժիմը ձգտում է անկայունություն և ճնշում գործադրել դիմադրության վրա, սակայն այս համատեղ սիոնիստ-ամերիկյան դավադրությունը ձախողվել է։ Չնայած Միացյալ Նահանգների կողմից այս ագրեսիաներին աջակցությունը հարթել է դրանց շարունակության ճանապարհը, սակայն չի կարողացել թուլացնել դիմադրության դիրքերը։
Ի տարբերություն դրա, լիբանանյան դիմադրությունը, հենվելով ժողովրդական լեգիտիմության, ռազմական հզորության և պատմական փորձի վրա, մնում է սիոնիստական ռեժիմի ագրեսիայի դեմ հիմնական զսպող գործոնը։ Այս իրավիճակը ցույց է տալիս, որ որքան շատ սիոնիստական ռեժիմը շարունակի խախտել հրադադարը, այնքան ավելի կամրապնդվի լիբանանյան դիմադրության լեգիտիմությունը և համախմբվածությունը։