Հանուն գթած և ողորմած Աստծո: Ողջույն հղելով բարության մարգարե Մոհամմադի անմար հիշատակին եւ բարեւելով Ձեզ հարգելի ռադիոլսող բարեկամներ, ներկայացնում ենք «Ելք դեպի լույս» հաղորդումը, Ղուրանի մատչելի մեկնաբանությամբ:

Ահզաբ սուրահի 6-րդ այա

النَّبِیُّ أَوْلَىٰ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ۖ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ ۗ وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَىٰ بِبَعْضٍ فِی کِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُهَاجِرِینَ إِلَّا أَنْ تَفْعَلُوا إِلَىٰ أَوْلِیَائِکُمْ مَعْرُوفًا ۚ کَانَ ذَٰلِکَ فِی الْکِتَابِ مَسْطُورًا

Մարգարեն առաջնային է հավատացյալների համար, քան իրենք իրենց:  Իր կանայք նրանց մայրերն են: Աստծու գրքի համաձայն արյունակից մարդիկ ավելի մոտ են իրար, քան (մյուս) հավատացյալները և գաղթյալները, (որոնք եղբայրական դաշինք են կնքել): Բայց ինչ բարիք որ գործեք ձեր մերձավորների համար, նշվելու է (Աստծու) գրքի մեջ:

Նախորդ հաղորդման ժամանակ ասացինք, որ Աստծու վճռի համաձայն,   նա, ով որդեգրված երեխային ընդունում  է որպես իր երեխան, չի կարող իր ժառանգությունը փոխանցել նրան: Ժառանգությունը փոխանցվում է միայն երեխայի կենսաբանական հորից: Այս այան ասում է, որ մարգարեն, որ մարդկանց առաջնորդն ու ժողովրդի հայրն էր և նրա կանայք, որ մուսուլմանների համար մոր դերում էին, ո՛չ մուսուլմաններից են ժառանգություն ստանում և ո՛չ էլ որևէ մեկը նրանցից ժառանգություն է ստանում: Պետք է ասել, որ մարգարեն Մեդինայում ապրողներին ու գաղթածներին հորդրորեց դաշինք կնքել և դառնալ եղբայրներ: Սակայն արյունակից բարեկամների միջև եղած կապը հոգևոր եղբոր դեպքում որևէ իրավունք չի վերապահում: Եվ եթե որևէ մեկը ցանկանա նրան ժառանգություն թողնել, դա կհամարվի բարեգործություն:  Չնայած այս այան հիմնականոմ վերաբերում է  ժառանգությանը, սակայն պետք է ասել, որ մարգարեի կարծիքը հավատացյալների  վերաբերյալ կարող է  վճռորոշ լինել: Ուստի, հավատացյալները պետք է կարևորեն նրա կարծիքը: Այս սուրահի 36-րդ այան ասում է, որ երբ մարգարեն ու հավատացյալները որևէ վճիռ են կայացնում, հավատացյալը պետք է ենթարկվի դրան:

Բնականաբար, մարգարեն անմեղ է ու մաքուր և միայն հասարակության ու մարդկանց մասին է մտածում և ոչ թե իր անձնական կամ ընտանեկան շահի:

Այս այայից սովորում ենք.

1 Մարգարեի կարծիքը վճռորոշ է և՛ անձնական  և՛ ընտանեկան հարցերում:

2. Շատ կարևոր է հարգանք մարգարեի կանանց նկատմամբ և անթույլատրելի  նրանց մասին որևէ խոսք:

3. Իսլամական մշակույթում  ընտանեկան կարգի ամրապնդման նպատակով, ուշադրություն է դարձվում բարեկամական կապերին:

Ահզաբ սուրահի 7 և 8 –րդ այաներ

وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِیِّینَ مِیثَاقَهُمْ وَمِنْکَ وَمِنْ نُوحٍ وَإِبْرَاهِیمَ وَمُوسَىٰ وَعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ ۖ وَأَخَذْنَا مِنْهُمْ مِیثَاقًا غَلِیظًا

لِیَسْأَلَ الصَّادِقِینَ عَنْ صِدْقِهِمْ ۚ وَأَعَدَّ لِلْکَافِرِینَ عَذَابًا أَلِیمًا

Այս դաշինքը, որ կնքեցինք մարգարեների հետ, քեզ հետ, Նոյի, Աբրահամի, Մովսեսի ու Մարիամի որդի Հիսուսի հետ, անխախտելի է:

Աստված արդարներից հաշիվ է պահանջելու իրենց արդարության վերաբերյալ: Աստված անհավատների համար ահավոր պատիժներ է սահմանել:

Այս այաներն անդրադառնում են իսլամի մարգարեի ծանր պարտականություններին, նշելով, որ Աստված մարգարեների համար որոշ իրավունքներ է սահմանել, սակայն նրանք ունեն նաև պարտականություններ, որոնցից ամենակարևորն այն է, որ մարդկանց առաջնորդեն ու Աստծու խոսքը հասցնեն նրանց: Այս այաներում խոսվում է աստվածային հինգ մարգարեների ՝ Նոյի, Աբրահամի, Մովսեսի և Հիսուսի մասին: Այնուհետև այաներն ասում են, որ մարդիկ մարգարեների հրավերը լսելիս, բաժանվում են երկու մասի՝ ազնիվներ ու անհավատներ: Ազնիվներն անկեղծ են իրենց հավատքի մեջ և անում են այն, ինչ ասում են:  Դատաստանի օրն  Աստված բոլորին կանգնեցնելու է իր առաջ և  ըստ նրանց արարքների, պատժելու է կամ  վարձատրելու: Այս սուրահի 23  և 24 –րդ այաներում Աստված ասում է, որ նրանք, ովքեր անկեղծ են իրենց հավատքի մեջ, վարձատրվելու են իրենց ազնվության համար: Այս մարդիկ պատրաստ են հանուն Աստծու անցնել դժվարությունների միջով ու պաշտանել իրենց հավատքը:  Այս այաներն անդրադառնում են նաև մի խնդրի, նշելով, որ Աստված դատաստանի օրն ազնիվ հավատացյալների ազնվությունն է չափում և մարդիկ ոչ միայն գործով պետք է ազնիվ լինեն, այլ նաև սրտանց ու հոգով ու շատ կարևոր է թե նրանք ինչ շարժառիթով են անում տվյալ գործը

Այս այաներն ասում են, որ շատ մարդիկ հնարավոր է որ պատրաստ լինեն ջիհադի համար, սակայն նրանց նպատակն ազնիվ չլինի ու նրանք ավելի շատ մտածեն հարստություն կամ անուն ձեռք բերելու համար:

Այս այաներից սովորում ենք.

1. Հավատացյալների համար շատ կարևոր է, որպեսզի ծանոթանան իրենց նախորդ ժողովուրդների պատմությանը և այդպիսով կարևոր քայլեր կատարեն:

2. Որքան մարդը պատասխանատու է, այդքան նրա պարտականությունը ծանր է լինելու:

3. Անկեղծությունը և՛ խոսքում և՛ գործում, շատ կարևոր է հավատքի համար և հենց այդ պատճառով, Ղուրանում հավատացյալներ բառի փոխարեն կիրառվում  է ազնիվներ բառը:

4. Աստված դատաստանի օրը մարդկանց արարքները քննում է ըստ նրանց նպատակի ու շարժառիթի և այստեղ շատ կարևոր է ոչ միայն մարդու արարքի էությունը: