Ելք դեպի լույս 775
Հանուն գթած և ողորմած Աստծո: Ողջույն հղելով բարության մարգարե Մոհամմադի անմար հիշատակին եւ բարեւելով Ձեզ հարգելի ռադիոլսող բարեկամներ, ներկայացնում ենք «Ելք դեպի լույս» հաղորդումը, Ղուրանի մատչելի մեկնաբանությամբ:
Սաբա սուրահի 10-րդ և 11-րդ այաներ
Մենք Դավթին շնորհեցինք մեր գերագույն շնորհներից մեկը: (Մենք լեռներին ու թռչուններին հրամայեցինք)` ո՜վ լեռներ ու թռչուններ, նրան ձայնակցեք և փառաբանեք Աստծուն նրա հետ: Մենք նրա համար երկաթը փափկեցրինք:
(Մենք նրան ասացինք). «Պատրաստիր կատարելագործված զրահ և (դրա) օղակները չափիր ճշգրիտ: Բարի գործ արեք, քանզի Իմ աչքը հսկում է ձեր սարքածի վրա»:
Այս այաները ներկայացնում են Դավթի ու նրա որդի Սողոմոնի կայնքից մի քանի դրվագ: Նախ այաներն ասում են, որ Աստված Դավթին բարոյական և նյութական հատուկ արտոնություններ շնորհեց, որոնց մասին խոսվել է Նամլ սուրահում: Այաների առաջին մասում ասվում է, որ Աստված Դավթին նվիրեց թռչուններ ու կենդանիներ, որոնք Դավթի հետ միասին աղոթում էին: Երբ Դավիթը սկսում էր աղոթել, նրա շրջապատում ամեն ինչ միանում էր նրան: Իսլամի մարգերի վերաբերյալ նույնպես նման պատմություն գոյություն ունի: Պատմությունն ասում է, որ մարգարեի ձեռքում գտնվող թզբեհի հատիկները շարժվելու ժամանակ նրա աջակիցները լսում էին այդ ձայնը:
Այնուհետև այաները խոսում են Դավթի կարողություիններից մեկի մասին, ասելով. «Մենք երկաթը Դավթի համար փափկացրինք, որպեսզի զրահ պատրաստի ու պաշտպանի իրեն և իր ընկերներին: Ըստ երևույթին, Դավթից առաջ, մարդիկ, իրենց պաշտպանելու համար օգտվում էին մետաղյա սալիկներից, որոնք ծանր էին: Սակայն Աստծու կամոք, Դավիթը կարողացավ երկաթը բարակ թելերի նման բարակացնել ու կռել և պատրաստել թշնամուց պաշտպանվելու համար նախատեսված գործիքներ: Այնուհետև այաներն ասում էին, որ այդ գործիքները պետք է օգտագործվեին ճիշտ և աստվածահաճո գործի համար, քանի որ Աստված ամեն ինչի մասին տեղյակ է:
Այս այաներից սովորում ենք.
1. Նրանք, որ ապաշխարող են, օգտվում են Աստծու բարիքներից:
2. Բոլոր էակները, սկսած կենդանիներից կամ անշունչ առարկաներից, ենթարկվում են Աստծու կամքին:
3. Ստորգետնյա բնական հնարավորություններից օգտվելը մարդու ավելի լավ ապրելու համար, կարևորվում է Աստծու կողմից:
4. Արդյունաբերությունը պետք է ունենա որակ և ծառայի մարդուն:
Սաբա սուրահի 12 -րդ և 13-րդ այաներ
Սողոմոնին տվեցինք հովերի կայսրության վրա հսկելու իշխանություն: Մեկ ամիս երեկոները և մեկ ամիս առավոտները փչում էին հովերը: Մենք նրա համար հոսեցրինք արույրից աղբյուր: Աստծու կամոք ոգիներն աշխատում էին նրա աչքերի առջև, և նա, ով չէր լսում մեր հրամանները, բոցերի մեջ էր գահավիժում:
Սողոմոնն իր կամքով շինություններ էր կառուցել տալիս, պալատներ ու արձաններ, հրաշագեղ ու մեծ անոթներ և հաստատուն գավակներ: Ո՛վ Դավթի ընտանիք, աշխատեք` մեզ շնորհակալ լինելով: Բայց որքան քիչ երախտագետ կա Իմ ծառաների մեջ:
Այս այաներն անդրադառնում են Աստծու բարիքներին, որոնք տրվել են Դավթի որդի Սողոմոնին:
Սողոմոնն ուներ մի օդային փոխադրամիջոց, (օդապարիկի նման), որով օդ բարձրանալուց հետո, քամին նրան տանում էր ուր որ նա ցանկանար: Սողոմոնն այդ փոխադրամիջոցով կես ժամում անցնում էր այն ճանապարհը որ պետք է անցներ մեկ օրում:
Երկրորդ բարիքը, որ նրան շնորհվեց, պղինձը ձուլելու արհեստն էր: Իսկ այն հատկապես պետք էր գալիս կաթսաներ ու ամանեղեն ստեղծելու համար: Եթե Դավթի ձեռքում փափկում էր երկաթը, Սողոմոնը սովորեց պղինձը ձուլելու արհեստը:
Ջիններից մի խումբ ծառայում էին Սողոմոնին ու նրա իշխանությանը, կատարելով դժվար ու անհավատալի գործեր:
Երկրորդ բարիքի մասին պետք է ասել, որ մարդը կարողացել է պղինձը ձուլելու արհեստին տիրապետել, սակայն առաջինն ու երրորդը դեռևս մարդկանց անհայտ են: Շատերը միգուցե դա սնոտիապաշտություն համարեն: Սակայն հավատացյալները համոզված են, որ այս աշխարհում դեռևս կան շատ բաներ, որոնք մարդը չի ճանաչել, սակայն աստվածային առաքյալները կարողացել են դրանցից օգտվել:
Այս այաներից սովորում ենք.
1. Աստծու առաքյալները հնարավորություն ունեն հասանելի լինել ոչ նյութական աշխարհին:
2. Մարդը կարող է կառավարել ջիններին, եթե Աստված կամենա:
3. Արդյունաբերական ու գեղարվեստական իրերի արտադրությունը և հանքերի շահագործումն այն բնագավառներն են որ Աստված մարգարեներին ցույց է տվել՝ մարդու զարգացման ճանապարհը հարթելու համար: Պղնձաձուլությունը և կաղապարաշինությունը երկար անցյալ ունեն և վերադառնում են Սողոմոնի ժամանակներին: