Atwan: Disfata e tretë e Izraelit në Liban po afron

ParsToday - Analisti i shquar në botën arabe në një artikull të tij, flet rreth ekzistencës së pesë treguesve kryesorë që tregojnë gatishmërinë e regjimit sionist për të nisur një sulm në shkallë të gjerë ndaj Libanit me mbështetjen e Shteteve të Bashkuara të Amerikës.

ParsToday - Analisti i shquar në botën arabe në një artikull të tij, flet rreth ekzistencës së pesë treguesve kryesorë që tregojnë gatishmërinë e regjimit sionist për të nisur një sulm në shkallë të gjerë ndaj Libanit me mbështetjen e Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Ai beson se çmimi i këtij veprimi për Tel Avivin do të jetë shumë më i rëndë se humbja në luftën e vitit 2006, dhe në këmbim, Hezbollahu po përgatit përgjigje dhe armë të përparuara që mund të ndryshojnë ekuacionin rajonal.

Abdulbari Atwan, analist i shquar i botës arabe dhe redaktor i gazetës Rai al-Youm, shkroi në një shënim: "Ka shenja të shumta që tregojnë gatishmërinë e regjimit pushtues izraelit për një agresion masiv kundër Hezbullahut në Liban në ditët në vijim; një sulm që, sipas tij, do të kryhet me mbështetjen e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, por do të sjellë një kosto shumë më të rëndë për Izraelin sesa humbja në luftën e korrikut 2006". Sipas ParsToday, duke cituar ISNA-n, ai i përmblodhi këto shenja në pesë fusha kryesore dhe shkroi: "Shenjë e parë janë deklaratat e kryeministrit libanez Nawaf Salam pas një takimi të papritur me gjeneralin Joseph Clearfield, kreu i komitetit të monitorimit të armëpushimit në Liban, i cili tha se Libani është i angazhuar për të përfunduar procesin e çarmatosjes së zonës në jug të lumit Litani deri në fund të këtij viti."

Atwan tha: "Shenja e dytë është theksimi i Thomas Barak, i dërguari i SHBA-së për Sirinë dhe Libanin, i cili tha se ka ardhur koha për të rifituar sovranitetin e Libanit. Ai gjithashtu paralajmëroi për veprime të njëanshme izraelite nëse qeveria vazhdon të vonojë çarmatosjen e Hezbollahut".

Shenja e tretë, sipas këtij analisti arab, është kryerja e ushtrimeve të gjera nga ushtria izraelite në Libanin jugor, në të cilat u simulua një sulm tokësor, detar dhe ajror ndaj këtij vendit.

Shënimi vazhdon: "Por shenja e katërt është tendenca në rritje e banorëve që largohen nga periferitë jugore të Bejrutit drejt rajoneve veriore dhe verilindore, të cilat konsiderohen zona më të sigurta. Shenja e pestë është intensifikimi i fluturimeve vëzhguese me dronë izraelitë mbi qiellin e Libanit 24 orë në ditë dhe publikimi i raporteve që tregojnë mundësinë e goditjes së infrastrukturës jetike të Libanit, duke përfshirë aeroportin, portin, termocentralet dhe rrjetet e furnizimit me ujë të Bejrutit."

Atwan shkruan se këto kërcënime dhe presione nga regjimi sionist përkojnë me raportet nga mediat izraelite që, duke cituar gjeneralët sionistë, kanë njoftuar rindërtimin e shpejtë të aftësive ushtarake dhe organizative të Hezbollahut. Sipas këtyre raporteve, Hezbollahu ka arritur të rivendosë kapacitetin e tij të prodhimit të armëve, duke përfshirë prodhimin e raketave me saktësi dhe fuqi shkatërruese më të madhe se në luftën e mëparshme.

Një burim libanez tha se "surpriza e madhe e radhës" mund të jetë zbulimi i raketave "hipersonike" dhe municioneve thërrmuese, më të rënda se ato jemenase. Në fjalimet e tij të fundit, sekretari i Përgjithshëm i Hezbollahut, Shejkh Naim Kassem, i ka vënë në dukje këto aftësi, duke theksuar: "Arma e rezistencës është për mbrojtje kundër agresionit izraelit, jo për përdorim në punët e brendshme libaneze. Kjo armë është pjesë e fuqisë kombëtare të Libanit dhe është një gabim i madh të mendosh se heqja e saj do të zgjidhë problemet e vendit."

Atwan gjithashtu thekson numrin e madh të vizitave të zyrtarëve të lartë amerikanë në territoret e pushtuara ditët e fundit. Ai beson se qëllimi kryesor i këtyre vizitave nuk është frenimi i sulmeve izraelite në Rripin e Gazës dhe ruajtja e armëpushimit, por përgatitja për një sulm të përbashkët izraelito-amerikan ndaj Iranit, Libanit dhe Jemenit.

Ky analist i botës arabe vë në dukje se regjimi sionist ka pësuar tashmë dy herë disfata "katastrofike" në Liban: së pari në vitin 2000 me një tërheqje të njëanshme nga Libani jugor dhe së dyti në luftën e vitit 2006. Ai beson se një disfatë e tretë është në rrugë e sipër, sepse një regjim që nuk i ka arritur qëllimet e tij në dy vitet e luftimeve në Rripin e Gazës nuk do të jetë fitimtar as në Liban.

Atwan përfundon: "As Libani dhe as Irani nuk do të jenë vetëm; epoka e durimit dhe përmbajtjes strategjike ka mbaruar, dhe një rilexim i deklaratave të fundit të Ajetullah Khamenei, udhëheqësit të Revolucionit Islamik të Iranit, gjithashtu e konfirmon këtë fakt, dhe ditët në vijim do të tregojnë gjithçka".