Përpjekja e Turqisë për të normalizuar marrëdhëniet me Izraelin
Në një situatë ku shumë vende islamike si dhe populli mysliman i Turqisë e konsiderojnë si të gabuar veprimin e mundshëm të qeverisë së Rexhep Tajip Erdogan në kuadër të rifillimit të marrëdhënieve me regjimin sionist, ministri i Jashtëm turk thotë: Turqia, në të njëjtën kohë me normalizimin e marrëdhënieve me Izraelin, mbron interesat dhe idealet e popullit palestinez.
Mevlut Çavusoglu në një fjalim në kryeqytetin e Italisë gjithashtu pohoi: Është gabim të konsiderohet normalizimi i marrëdhënieve të Turqisë me Izraelin si tradhti të çështjes palestineze ose në dëm të popullit të këtij vendi. Ky politikan i rangut të lartë turk, duke vazhduar përpjekjet për të justifikuar veprimet e fundit të zyrtarëve të Ankarasë në fushën e rifillimit të marrëdhënieve me regjimin racist izraelit, normalizimin e marrëdhënieve midis Turqisë dhe Izraelit i shpalli në dobi të të dyja palëve dhe në dobi të gjithë rajonin. Me gjithë shpjegimet e tij të fundit, kreu i diplomacisë turke nuk shpjegoi se si nga kjo pjesë e lëvizjeve të Turqisë për normalizimin e marrëdhënieve me regjimin sionist do të përfitojë populli i shtypur palestinez. Kjo është ndërkohë që pasi ngriti çështjen e normalizimit të marrëdhënieve mes dy palëve, regjimi sionist, si kusht i parë për qeverinë e Erdoganit, i kërkoi atij ndalimin e aktiviteteve të të gjitha organizatave palestineze me bazë në Turqi. Me sa duket edhe qeveria e Erdoganit ka vepruar shpejt në këtë drejtim. Ndërkohë, provat e disponueshme tregojnë se marrëdhëniet midis Turqisë dhe regjimit racist izraelit nuk qenë kurrë në një tension real. Në lidhje me këtë, ekspertët thonë: Liderët turq nuk kanë zbritur kurrë nga treni i pajtimit me regjimin sionist dhe që të duan të hipin sërish në të. Gjithsesi duhet thënë: Përpjekja e qeverisë së Rexhep Tajip Erdogan për të rifilluar marrëdhëniet me Izraelin është vendosur në axhendën e autoriteteve të Ankarasë në një situatë ku drejtuesit e Partisë për Drejtësi dhe Zhvillim në pushtet, në kundërshtim me interesat kombëtare të Turqisë, së fundmi kanë shtyrë hapat për t'i dhënë fund mosmarrëveshjeve me Sirinë. Tema e takimit mes presidentëve të Turqisë dhe Sirisë - e cila është mirëpritur nga politikanët si pro ashtu edhe kundër në Turqi - shoqërohet gjithmonë me kontradikta nga zyrtarët e partisë në pushtet. Një ditë, autoritetet turke bëjnë komente për përfundimin e mosmarrëveshjeve me Sirinë, por të nesërmen, duke planifikuar një sulm në tokat e këtij vendi dhe me sulmet ndaj disa qyteteve siriane, ata i kthejnë marrëdhëniet midis Ankarasë dhe Damaskut në gjendjen armiqësore të së shkuarës. Sjellja e zyrtarëve të qeverisë së Erdoganit ka bërë që disa qarqe politike në rajon t'i konsiderojnë sulmet ushtarake të Turqisë në Siri si rezultat i urdhrave dhe rekomandimeve të të huajve. Në fakt, Shtetet e Bashkuara dhe disa nga të ashtuquajturat qeveri të bashkuara të këtij vendi kanë vepruar në Siri që nga viti 2011, me synimin për të hequr qeverinë legjitime të "Bashar Asad". Por, pavarësisht nga aleanca ogurzezë të dhjetëra vendeve perëndimore dhe disa vendeve në rajon, duke përfshirë Turqinë, qeveria e Bashar al-Assad ka qenë në gjendje të qëndrojë në këmbë në Siri. Në fakt, ndërkohë që shumë vende perëndimore dhe qeveri rajonale, të cilat konsideroheshin kundër qeverisë legjitime të Bashar al-Assad, janë hequr nga maja e pushtetit politik në vendin e tyre. Kjo ndodh ndërkohë që qeveria e Bashar al-Assad-it është ende duke vepruar në Siri me mbështetjen e popullit sirian dhe të disa prej qeverive aleate të tij. Turqia, e cila konsiderohej si një aleat anësor i vendeve që sulmonin Sirinë, tani është kthyer në armikun kryesor të qeverisë legale që sundon Sirinë dhe roli i Turqisë është shumë nxitës. Në përgjithësi, duhet thënë: Turqia, si një nga vendet e para që njohu regjimin sionist pas krijimit të tij, ka adoptuar gjithmonë politika të dyfishta ndaj popullit të shtypur të Palestinës. Marrëdhëniet e Turqisë me regjimin sionist kanë një histori të gjatë, që datojnë që nga formimi i këtij regjimi uzurpues. Që nga fillimi i formimit të regjimit sionist, në marrëdhëniet mes Turqisë dhe këtij regjimi vërehen politika të dyfishta dhe dualiteti ka marrë një formë të re në vitet pas ardhjes në pushtet të Partisë për Drejtësi dhe Zhvillim. Ndërkohë që politikat e deklaruara të Turqisë kundrejt regjimit uzurpues sionist janë ngritur me ekstreme, mes Turqisë dhe këtij regjimi të paligjshëm janë krijuar gjithmonë marrëdhëniet e forta të sigurisë dhe ekonomike.
