میراث عطار نیشابوری برای زمانه ما
-
عطار در شعر و ادب و عرفان سرآمد روزگار خود بود
۲۵ فروردین ماه در گاه شمار جمهوری اسلامی ایران "روز بزرگداشت عطار نیشابوری" نام‌گذاری شده است.
به گزارش رادیو تاجیکی صدای خراسان به نقل از ایرنا، سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران در پیامی به مناسبت 25 فروردین (14 آوریل) روز بزرگداشت عطار نیشابوری نوشت: «عطار در مرز آسمان و زمین، میان شور و وجد عارفانه و هنرمندانه و درک و تعهد انسانی، در تعادلی شگفت انگیز است؛ نکته ای است که می تواند سرمشق اصحاب فکر، فرهنگ و هنر در زمانه کنونی قرار گیرد.»
صالحی در پیام خود افزوده است: «عطار نیشابوری همان است که با آثار گران سنگ و ماندگار، از غزلیات پرشورش گرفته تا تذکره الاولیاء منثورش و از مختارنامه نغزش گرفته تا مثنوی های بدیع و پر مغزش همچون منطق الطیر و الهی نامه و اسرار نامه و مصیبت نامه، نام خود را به شایستگی و نیکویی بر جریده عالمِ معنا و معرفت انسانی به جاودانی و مانایی رقم زده و در این وادی عارف و عامی را وامدار و منت پذیر خویش ساخته است.»
وزیر فرهنگ ایران با قدردانی از کوشش های علمی و ادبی دانشمندان و پژوهشگران عطارشناس به ویژه تلاش های عرفان پژوه و عطارشناس بزرگ، استاد دکتر محمدرضا شفیعی کَدکَنی که عمر گرانمایۀ خود را بر سر تصحیح و انتشار آثار آن عارف بزرگ گذاشته است، از تلاش برگزار کنندگان آیین های بزرگداشت عطار در ایران و خارج قدردانی کرد و روز بزرگداشت عطار نیشابوری را به همۀ دوستداران آثار و مفاخر فرهنگی ایران بزرگ به ویژه اصحاب و اهالی شعر و ادب و معرفت ایرانی و اسلامی در سراسر جهان تبریک گفت.
فَریدالدّین ابوحامِد محمّد عطّار نِیشابوری (۵۴۰ - ۶۱۸ قمری و 1146-1224 میلادی) یکی از عارفان و شاعران ایرانی بلندآوازه ادبیات فارسی است که در کدکن از بخش های ابرشهر نیشابور در آن روزگار، زاده شد.
او یکی از پرکارترین شاعران ایرانی به شمار می‌رود و در زمینه عرفانی نیز از مرتبه‌ای بالا برخوردار بود.
بیشتر بخوانید:
