اعلام حالت اضطراری مصرف آب در ازبکستان
رئیسجمهوری ازبکستان گفت که از ابتدای سال آینده میلادی (یک ماه دیگر) در کشورش دوره گذار به حالت اضطراری برای صرفهجویی در مصرف آب اعلام خواهد شد.
براساس پیشبینیهای کارشناسان، تا سال ۲۰۳۰ کمبود آب در جمهوری ازبکستان میتواند به ۱۵ میلیارد متر مکعب برسد و رئیس جمهور این کشور در این راستا چندین وظیفه اولویت دار را با هدف ارتقای بهره وری استفاده از منابع طبیعی کشورش ارائه داده است.
در زمان اتحاد جماهیر شوروی، دو کشور تاجیکستان و قرقیزستان با داشتن منابع آبی فراوان در فصل تابستان، کمبود آبی کشورهای دیگر از جمله قزاقستان، ترکمنستان و ازبکستان را تامین می کردند و درمقابل در فصل سرما مبادله انرژی به صورت عکس انجام می شد، اما در حال حاضر چنین توافقی میان کشورهای آسیای مرکزی وجود ندارد و برخی کشورها از کمبود شدید آب رنج می برند.
براساس آمار مرکز مطالعات رصد آسیای مرکزی در قزاقستان، در نبود توافق تامین آبی میان کشورهای این منطقه، مشکلات دیگری مانند رشد جمعیت و استفاده غیرمسئولانه و غیرمنطقی برخی از کشورها به تشدید مشکلات آبی منطقه نیز منجر شده است.
ایرنا در گزارشی به نقل از روز شنبه خبرگزاری فرغانه آورده است که شوکت میرضیایف، رئیس جمهوری ازبکستان گفت: در نتیجه هدررفت آب، اقتصاد این کشور سالانه پنج میلیارد دلار ضرر میکند و این در حالی است که تنها 20 درصد از منابع آبی ازبکستان در داخل کشور و بقیه در قلمرو کشورهای همسایه واقع شده است.
میرضیایف افزود: بحران آب به دلیل مشکلات در مدیریت منابع فرامرزی و همچنین کاهش آنها ناشی از تغییرات آب و هوایی تشدید شده است.
رئیس جمهوری ازبکستان گفت: سالانه حدود یک میلیارد دلار صرف مدیریت آب در این کشور میشود و دولت بودجه بیشتر را تنها به آموزش، بهداشت و درمان و کشاورزی اختصاص میدهد، با این حال، آب به طور موثر استفاده نمیشود.
میرضیایف افزود: به عنوان مثال، سالانه ۱۰ تا ۱۱ متر مکعب برای آبیاری یک هکتار مزرعه پنبه هزینه میشود، در حالی که در کشورهایی با آب و هوا و خاک مشابه، به دلیل مدیریت شایسته منابع، این میزان نصف یا یک سوم است.
رئیس جمهوری ازبکستان گفت: به عنوان مثال، سالانه ۱۰ تا ۱۱ متر مکعب برای آبیاری یک هکتار مزرعه پنبه هزینه میشود، در حالی که در کشورهایی با آب وهوا و خاک مشابه، به دلیل مدیریت شایسته منابع، این میزان نصف یا یک سوم است.
کمبود آب در آینده نزدیک تنها بخشی از مشکلات در آسیای مرکزی است. مشکلات کمبود آب برای کشاورزی و نیز آلودگی آب آمودریا و سیردریا، به خاطر سطح بالای نمک و مواد شیمیایی ناشی از آب مصرفی در کشاورزی را شامل میشود که در نتیجه آسیای مرکزی شاهد یک بحران اجتماعی و اقتصادی در منطقهای که در پایین دست این دو رود قرار دارند و نیز کاهش کیفیت زندگی در این نواحی خواهد بود. چرا که جمعیت با کمبود آب روبهرو میشود و مجبور خواهد شد آبی را مصرف کند که نمک زیادی دارد.
همچنین، استفاده نامناسب و اتلاف منابع آب یکی از ویژگیهای کشورهای آسیای مرکزی است و بر اساس گزارشها، ازبکستان و قرقیزستان سالانه دو هزار متر مکعب آب به ازای هر نفر مصرف میکنند که به ترتیب در رتبهی چهارم و پنجم پرمصرفترین کشورها در جهان قرار دارند.