حوادث سپتامبر 2015 در گفتگو با محی الدین کبیری (بخش دوم)

محی الدین کبیری رییس حزب ممنوعه نهضت اسلامی تاجیکستان، ایران را به بی توجهی نسبت به سازشنامه صلح تاجیکان متهم کرد.

محی الدین کبیری در گفتگو با خبرگزاری ایرانی " تسنیم"  با اشاره به روند تعطیلی حزب نهضت اسلامی در تاجیکستان افزود: همزمان با اقدامات حکومت تاجیکستان برای بستن حزب در ماه جولای سال 2015 نامه‌ای به سازمان ملل متحد و رهبران کشورهایی همچون روسیه و ایران ارسال کردیم تا پیش راه عهدشکنی حکومت گرفته شود.

رییس حزب ممنوعه نهضت اسلامی تاجیکستان افزود:  سکوت ایران به عنوان کفیل صلح و پشتیبان اتحاد نیروهای اپوزیسیون در سال‌های مذاکرات صلح، جرات حکومت را بیشتر کرد.

کبیری گفت: رحمان از ایران شکایت دارد که از ما پشتیبانی می‌کند، اما شکایت ما هم کمتر نیست زیرا ایران از سازشنامه پشتیبانی نکرد ومتاسفانه امروز هم  در این موضوع همچون کشورهای کفیل صلح کاری نمی‌کند.

این فعال سیاسی تاجیک با بیان اینکه حزب نهضت اسلامی در سال های پس از صلح  سیاست صبر در پیش گرفته بود افزود: این سیاست نه تنها رقبای ما، بلکه برخی دوستان ما را هم به خشم آورده بود و حتی باعث تمسخر و استهزاء هم شده بود. امروز هم انتقاد می‌کنند که ما با صبر خود می‌خواستیم به  حکومت بهانه و دلیل ندهیم، ولی این کار نتیجه‌ای نداشت.

کبیری گفت: به نظر منتقدان این سیاست صبر نتوانست مانع بستن حزب شود و آن چیزی که برای پیشگیری از آن صبر می‌کردیم، به سر ما آمد، اما دلیل اصلی صبر ما و عموم سیاست‌های ما پس از امضای سازشنامه تن ندادن به جنگ شهروندی دیگری بود و هنوز هم هست.

وی افزود: طبق سازشنامه صلح باید وزیر دفاع از مخالفان تعیین می‌شد و این در اسناد توافق‌شده به صورت آشکار نوشته شده است و اگر کسی شک دارد، اسناد صلح و قرارهای کمیساریای آشتی ملی را ورق بزند. اما حکومت یک باره بر خلاف توافقات از اجرای آن دست کشید و این آغاز عهدشکنی پس از امضای سازشنامه صلح بود.

کبیری  گفت: در آن شرایط رهبری مخالفان چاره‌ای جز صبر و عقب‌نشینی نداشت،  چون واقعا خطر جنگ جدیدی حس می‌شد. در 3 سال کارِ کمیساریای آشتی ملی بارها شاهد چنین حالت‌هایی بوده‌ایم که گذشت نکردن به معنی جنگی جدید بود.

رییس حزب ممنوعه نهضت اسلامی تاجیکستان مدعی شد که حکومت تاجیکستان گام به گام برای بستن حزب نهضت تلاش  کرد.

کبیری افزود: حدود یک سال آخر دفاتر حزب را در اکثر مناطق بستند، بهترین فعالان ما را به زندان انداختند و نهایتا انتخابات پارلمانی را به آن صورت برگزار کردند.

او  از ملاقات دو نفره خود با یتیم اف رئیس کمیته امنیت ملی تاجیکستان 10 روز بعد از انتخابات پارلمانی سال 2015 خبر داد و گفت:  در این ملاقات طولانی که یک هفته قبل  از خروجم از کشور صورت گرفت  تلاش کردم مسوولان اول امنیت ملی تاجیکستان را قانع کنم که سرکوب مخالفان، بستن حزب و عموم سیاست‌هایی که دولت  در سال‌های اخیر در پیش گرفته است به نفع ملت و دولت نیست و پیش از همه امنیت ملی را زیر سوال می‌برد.

کبیری افزود: بارها تلاش کردم مجرای گفتگو را از بحث یک افسر امنیتی و سیاستمدارِ مخالف بیرون آورم و بیشتر همچون دو سیاست‌شناس صحبت کنیم زیرا هر دو طرف ادعای ملت‌دوستی و وطن‌پرستی داشتیم.

وی گفت: در عین حال یتیم‌اف هم تلاش می‌کرد مرا متقاعد کند که منفعت ملی ما در همین کارهاست و اگر ملت و وطن را دوست می‌داریم، باید  آن را بپذیریم.

کبیری یادآور شد که توافق کردیم یک ماه پس از بازگشت من از سفر گفتگو را ادامه دهیم تا راه حلی پیدا کنیم، اما دو هفته پس از سفرم دادستانی کل اعلام کرد که با یک اتهام اقتصادی مربوط به سال 1999 علیه من پرونده جنایی گشوده شده است.

وی تاکید کرد در این شرایط  تصمیم گیری دشوار بود چون  اگر برمی‌گشتم مانند زید سعیداف زندانی می‌شدم و اگر بر نمی‌گشتم روند بستن حزب  آسان‌تر می‌شد، چون رهبرش در خارج بود ، از این رو موضوع با شورای سیاسی حزب مطرح و تصمیم  بر آن شد که من به کشور بازنگردم.