نتانیاهو و کابوس سقوط

«بنیامین نتانیاهو» یک سال مانده به پایان دوره نخست وزیری رژیم صهیونیستی با گسست چهره های کلیدی کابینه و به تبع آن خطر فروپاشی کابینه ائتلافی روبرو است. آینده سیاسی مبهم نتانیاهو سبب شده تا وی حداکثر تلاش خود را برای برون رفت از این اوضاع به کار بندد.

آتش بس هفته گذشته رژیم صهیونیستی به حماس برای پایان دادن به درگیری های اخیر بهانه ای شد تا «آویگدور لیبرمن» وزیر جنگ اسرائیل از کابینه نتانیاهو کناره گیری کند. لیبرمن که دو سال پیش مدعی شده بود در صورت رسیدن به وزارت جنگ، دو روزه بساط حماس را در فلسطین برخواهد چید، اواخر هفته گذشته از نخست وزیر به خاطر عقب نشینی در برابر حماس انتقاد کرد و کوشید عدم تحقق وعده خود را به گردن او بیاندازد.لیبرمن که طی سال های گذشته یکی از نزدیکترین چهره ها به نتانیاهو بوده و در کابینه وی پست های کلیدی را برعهده داشته، با این تصمیم دو چالش اساسی را پیش روی نخست وزیر به وجود آورد؛ نخست اینکه حزب متبوع وی «اسرائیل بیتنا» از ائتلاف حامی نتانیاهو جدا شد و با رسیدن شمار کرسی های ائتلاف به 61 در کنست (پارلمان اسرائیل)، کابینه روی مرز سقوط قرار گرفت. دوم بی صاحب شدن کرسی وزارت جنگ بود که سبب شد سایر احزاب حاضر در ائتلاف بر سر آن به رقابت برخیزند.در حالی که رسانه ها از تمایل نتانیاهو برای قرار گرفتن اداره وزارت جنگ ذیل اختیارات نخست وزیری و حزب حامی وی یعنی «لیکود» خبر می دهند، «نفتالی بنت» وزیر آموزش کابینه از حزب تندرو «خانه یهودی» تداوم همکاری با نتانیاهو را مشروط به تصاحب وزارت جنگ دانسته و در مذاکرات اخیر خود نشان داده قصد عقب نشینی از این موضع را ندارد.تحلیلگران اقدامات و مواضع کنونی چهره هایی چون لیبرمن و بنت را نخستین گام های انتخاباتی برای کسب دست برتر در کنست و کابینه آتی تلقی می کنند. علاوه بر وزرای کابینه ائتلافی از احزاب دست راستی اسرائیل بیتنا و خانه یهودی، وزیر دارایی کابینه نتانیاهو از حزب «کولانو» نیز ساز جدایی سر داده است.نتانیاهو در مذاکرات خود با «موشه کحلون» وزیر دارایی و رهبر حزب کولانو نیز توفیقی به دست نیاورده و گویا هماهنگی هایی بین جدایی طلبان از کابینه جهت انجام انتخابات زودهنگام صورت گرفته است؛ انتخاباتی که قرار بود نوامبر 2019 برگزار شود اما در صورت سقوط کابینه، احتمالا در ماه مارس شهروندان اراضی اشغالی را پای صندوق های رای خواهد کشاند. این در حالی است که نتانیاهو خود را برای رکوردشکنی تصدی عالی ترین مقام اجرایی رژیم صهونیستی آماده می کرد. وی که از اوایل سال 2009 تاکنون نخست وزیری اسرائیل را در دست داشته، پیش از دوره ده ساله اخیر نیز سه سال بر کرسی نخست وزیری تکیه زده است. به این ترتیب پایان دوره اخیر زمامداری وی می توانست رکورد «دیوید بن گوریون» اولین نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس را شکسته و رکوردی جدید را به نام «بی بی» (لقب نتانیاهو) ثبت کند.گروهی از تحلیلگران مسائل داخلی اسرائیل می گویند، جایگاه نتانیاهو در میان احزاب دست راستی از سکولارها گرفته تا تندروهای مذهبی و همچنین برخی اقدامات وی برای بهبود اوضاع شهروندان صهیونیست به خصوص شهرک نشینان باعث خواهد شد تا در انتخابات زودهنگام نیز نتانیاهو و حزب وی یعنی لیکود بتواند در رده نخست در میان رقبا قرار گیرد.در برابر این نگاه، بسیاری به پرونده های متعدد سوء استفاده و فساد مالی نتانیاهو و اختلاس همسرش اشاره می کنند که تاکنون به دلیل موقعیت سیاسی نخست وزیر و لاپوشانی های صورت گرفته به نتیجه ای مشخص نرسیده و در صورت کنار رفتن نتانیاهو از قدرت می تواند راه وی را برای بازگشت مسدود سازد.شاید به همین دلیل است که نتانیاهو کوششی فراوان را به کار بسته تا مانع از گسست کابینه شود. وی هشدار داده سقوط کابینه دست راستی می تواند منجر به روی کار آمدن جریان های چپگرا شده و امنیت و منافع اسرائیل را به خطر اندازد. وی همچنین شرکای راستگرای خود در کابینه را مخاطب قرار داده و گفته امنیت اسرائیل را فدای سیاست بازی های خود نکنند.گروهی از تحلیلگران هم از موضعی دیگر به رخدادهای داخلی رژیم صهیونیستی نگریسته و می گویند مجموعه اقدامات اخیر نتانیاهو که برای کوک ساز جدایی بهانه دست شرکای راستگرای او داده به راهکار «دونالد ترامپ» برای به ثمر رساندن فرایند سازش اعراب و اسرائیل موسوم به «معامله قرن» ارتباط می یابد و وی علاوه بر تحمل فشار از سوی اعضای کابینه متزلزل ائتلافی، با فشارهایی از سوی واشنگتن برای همراهی حداکثری با برنامه های ترامپ مواجه است.در اوضاع کنونی، اعطای امتیازات ویژه به شرکای راستگرا و ایجاد توازن و رضایت نسبی میان آن ها طی یک سال آینده اصلی ترین راهکاری است که نتانیاهو برای نجات نخست وزیری خود در پیش گرفته است.