یادی از روزهای همبستگی مردم مسلمان جمهوری آذربایجان با ایران

30 سال پیش در چنین روزهایی در اواخر عمر اتحاد شوروی، طی ماه های نوامبر و دسامبر 1989 و اوایل ژانویه 1990، مردمان آن سوی ارس فرصتی تاریخی یافتند تا عشق و محبت فروخفته خود به میهن تاریخی شان، ایران را ابراز کنند.

مردم جمهوری تازه استقلال یافته آن سوی ارس گروه گروه به سوی مرز ایران روانه می شدند و با وجود اینکه هنوز نیروهای مرزی و ارتش سرخ شوروی حضور داشتند، به انحاء مختلف خود را به خاک ایران می رساندند و با اشک شوق بر این خاک مقدس بوسه می زدند.

 در آن روزهای سرد پاییزی و زمستانی، آنچه گرمابخش این مردم عاشق و دورافتاده از میهن تاریخی بود، عشق و محبتی قلبی بود که هیچ مانعی حتی آموزه های کمونیستی و تحریفات تاریخی و فرهنگی نتوانسته بود جلودارش شود و با بروز فرصت ناشی از شروع از فروپاشی شوروی، مجددا عشق مردمان آن سوی ارس به ایران اسلامی زنده شده بود و ابراز وجود می کرد. به همین علت، مرزبانان شوروی در واپسین ماه های عمر امپراطوری سرخ با  آگاهی به اینکه نمی توانند مانع عبور این مردم عاشق به سوی ایران بشوند، هیچ ممانعتی در مقابل آن نمی کردند و در این سوی مرز نیز مرزبانان ایرانی  دستور داشتند از میهمانان عزیز ایران اسلامی به گرمی پذیرایی کنند.

 حضرت آیت الله خامنه ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی با دوراندیشی حکیمانه شان در آن برهه نیز به مرزبانی و تمامی ارگان های ذیربط رهنمود داده بودند  به روی مردمان شیفته و مظلومانی که نزدیک به دو قرن و به خصوص در دوره هفتاد ساله حاکمیت کمونیسم از نعمت دسترسی آزاد به ایران محروم شده بودند، آغوش گرم خود را بگشایند.

به این ترتیب، در ماه های نوامبر و دسامبر 1989 صحنه هایی از صفای معنوی و روحی مردم جمهوری آذربایجان در ابراز عشق و علاقه به ایران اسلامی آفریده شد که در تاریخ به یادگار ماند.

اما، متاسفانه جریاناتی که جمهوری آذربایجان را به "بهشت تحریف گری و جعل تاریخ" تبدیل کرده اند، این بار نیز دست به کار شدند و آن حرکت مقدس و با صفا را نیز تحریف کردند و با پوشش و نامی جعلی به دنیا ارایه نمودند. در همان ایامی که حرکت مردمی به سوی خاک ایران و عبور از آب های سرد ارس جریان داشت، پان ترکیست های تابلودار که در «جبهه خلق» نیز رخنه کرده بودند برای به انحراف کشاندن این حرکت مقدس مردمی تلاش می کردند. اما، در میان مردمانی که دسته دسته به سوی ایران می شتافتند و با استقبال گرم برادران ایرانی خود مواجه می شدند، قومیت گرایان حقیر چندان به چشم نمی آمدند و نمی توانستند کاری از پیش ببرند.

 در برهه پس از دولت یکساله پان‌ترکیست‌ها (تحت رهبری ابوالفضل ائلچی بیگ) با بازگشت حیدرعلی اف، سیاست تحریف حرکت مردمی جمهوری آذربایجان به سوی ایران در اواخر 1989 و اوایل 1990 صورت و ماهیتی جدی تر به خود گرفت و حیدر علی اف اعلام کرد که روز 31 دسامبر را به اصطلاح "روز همبستگی آذربایجانی های دنیا" اعلام می‌کند تا به گمان "آذربایجان گرایان" که با هدایت مراکز پان ترکیستی و صهیونیستی ، هویتی جعلی و جدای از ایران برای آذری ها تعریف کرده اند، "آذربایجانی های دنیا" حول محور دولت باکو به همبستگی برسند!

به این ترتیب،از آن پس تاکنون سالانه میلیون ها منات برای این تحریف و جهت به انحراف کشاندن مردم جمهوری آذربایجان و تبلیغ این سیاست ریاکارانه مصرف می شود و ضمن صدور به اصطلاح پیام های رسمی رییس جمهوری و مجلس و حکومت، با برگزاری به اصطلاح جشن های 31 دسامبر و ادغام کردن آن با جشن های سال نوی مسیحی، تلاش می کنند هویت جعلی تعریف شده برای آذری ها را به همگان بقبولانند.

 افسوس که در این سوی مرز نیز ما روزنامه نگاران ایرانی و به خصوص متولیان روابط با جمهوری آذربایجان چنان انفعالی رفتار کرده ایم که مراکز پان ترکیست و حکومت باکو با گستاخی تمام واقعه ای که در دوره حیات خود ما روی داده است، همانند تاریخ این سرزمین کاملا وارونه جلوه داده و به بهانه ای برای ضربه زدن به تمامیت ارضی و تبلیغ علیه  کشور تبدیل می کنند.