استقلال جغرافیایی؛ تاکید رئیس جمهوری خودخوانده قره باغ
در حالی که مناقشه ارضی جمهوری آذربایجان و ارمنستان بر سر مالکیت منطقه قره باغ با امضای توافقنامه نهم نوامبر گذشته با میانجیگری روسیه به پایان رسیده است، مقام های ارمنی همچنان بر ادامه اختلاف ها با همسایه خود تاکید دارند.
در این ارتباط ، "آراییک هاروتونیان" رئیس جمهوری خودخوانده قره باغ ، الحاق این منطقه به جمهوری آذربایجان پس از توافقنامه صلح را غیرقابل قبول دانسته است.
آراییک هاروتونیان ، گفت : تغییر وضعیت این منطقه و الحاق آن به جمهوری آذربایجان پس از توافقنامه صلح غیرممکن است و ارامنه به مبارزه برای به رسمیت شناخته شدن استقلال بین المللی این منطقه تحت کنترل ادامه خواهند داد.
اظهارات ها آراییک هاروتونیان نشان دهنده آن است که ارامنه به پشتوانه برخی دولت های غربی نه تنها به منافع خود نمی اندیشند ، بلکه صرفا" تمامی امکانات خود را در جهت منافع غرب بسیج کرده اند. دولت و مردم ارمنستان که پس از امضای توافقنامه ماه نوامبر گذشته ، می توانستند با مشارکت در طرح های اقتصادی ، انرژی و ترانزیتی جمهوری آذربایجان به مشکلات داخلی و منطقه ای خود پایان دهند ، با اتخاذ سیاست های نامطلوب جدید ، بدون شک ، منطقه را وارد یک جنگ نابرابر دیگر خواهند کرد.
بدیهی است که برخی دولت های غربی علی الخصوص آمریکا ، فرانسه و انگلیس و به صورت غیرمستقیم رژیم نژادپرست اسرائیل از جمله عوامل اصلی تحریک ارمنستان به ادامه جنگ با جمهوری آذربایجان قلمداد می شوند.
در همین ارتباط ، "لئونید ساوین" سردبیر نشریه ژئوپلیتیک روسیه و کارشناس مشهور روس ، معتقد است : "تشدید مناقشه قره باغ و درگیری مسلحانه دراین منطقه ، می تواند زمینه را برای مداخله آمریکا در امور کشورهای منطقه قفقاز جنوبی فراهم کند و به همین دلیل ، باید تمام تلاش ها برای پایان دادن این مناقشه تمرکز یابد".
ناگفته نماند که منطقه قرهباغ از دوران شوروی سابق به دلیل بافت جمعیتی خاص که شامل اکثریتی ارمنی بود ، یک ایالت خودمختار در چارچوب جمهوری سوسیالیستی آذربایجان قلمداد می شد. تا پیش از آن ، هم جمهوری آذربایجان و هم ارمنستان نسبت به آن نظراتی داشتند ، اما نوع نگاه شوروی موجب جدی نبودن اختلاف های دوطرف میشد. با فروپاشی شوروی و استقلال کشورهای اقماری ، اختلاف طرف های آذری و ارمنی بار دیگر مطرح شد. با استقلال جمهوری آذربایجان و ارمنستان ازاتحاد جماهیر شوروی درسال ۱۹۹۱ میلادی ، اختلاف ها میان باکو و ایروان - که قبلا یک اختلاف داخلی تلقی می شد - به اختلاف میان دوکشور تبدیل شد . درعین حال ، با اعلام خودمختاری و استقلال قرهباغ ، درگیریها میان دو کشور بعد تازهای پیدا کرده است.
دراین شرایط ، تردیدی نیست که اظهارات تند و نامناسب مقام های ارمنی نه تنها ازمشکلات دوکشور همسایه نخواهد کاست ، بلکه ممکن است آتش خشم روسیه را نیز در پی داشته باشد. بویژه که روسیه به صلح میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان نیاز دارد و با ایجاد شرایط ناامنی ، تنها دولت های بیگانه امکان بهره برداری از جمله حضور در قفقاز جنوبی را به دست خواهند آورد.
بیشتر بخوانید: