Nəhcul-Bəlağə pand iyən hikməton
Nəhcul-Bəlağə pand iyən hikməton
Əmirəl-Muminin Həzrət İmom Əli(ə) Nəhcul-Bəloğə 153-ə hikmətədə bə səbri de səbarzəti miyono bıə nığılə rabitə işorə kardedə və hamyedə:”la yədəmi...səbrin(və tov vardə)şəxs ğələbə çe dasto nibədoe,harçand qıləy dırozə zəmon həm dəvardo.
İ dastə fərdon qımon kardedən ki,səbr,çe səyonku dast kəşey iyən çe saxtə mevğıyyəton mığobilədə betafutin mandey və xunsardəti mənoədəy.əmmo ın təsəvvır komilə surətədə səhfe.səbr,bə muşkiloton ğalib omey iyən çəvonku dıvardeye.səbr iyən tovinəti nıbə holədə inson bə qıləy vırə rəsey əzıni.çıro ki,çe jimoni təbyət de muşkiloton və problemon omuj qıniyə.ikəs ki,səbr iyən hovsələş ni və çe behronon zəmonədə ıştə oroməti oqətey zıneydəni,çe ruşd iyən təkomuliku mandedə.beşək,bə xoş nıomə hodisə iyən muşkiloton mığobilədə səbr kardey saxte, əmmo çəy ziyodə ləzzətonış heste.boçi ki,bə insoni qıləy ğudrət iyən əzəmət doydə.
Səbri mığobil noxtə dəhşət iyən vəhşəte ki,ım dumo ıştə ocizəti vardedə.bə qıləy səbrinə odəmi təbdil beyro,bəpe dayima ın mevzu bəştə təlğin kardey lozıme,mıxtəlifə mevğıyyətonədə ıştə kardə əməlon iyən funksiyə mığoyisə kardey və pamuye lozıme və de zəmoni dəvardey ıştə zəyifə noxtəon bərtərəf kardey lozıme.əmmo çımon həmmə çiysə bənav,bəpe ibtido və sıftədə çe betovəti iyən behovsələti rəğ-rişon pəydo kardey lozıme.çunki,rufi iyən əxloği muşkilot iyən problemon mıolicə və damon,əqər fundamental iyən çəy rişə formədə nıbo,həmonə noxəşəti i mıddəti bədiqə ijən sənibəton obəqarde.
Dəvardə torıxi mıtoliyə həm nışon doydə ki,çe jimoni həmmə mərhələonədə ısət çe elmi,sənaye,siyosi,iştimoyi iyən canqi mərhələ və etaponədə bıbu,ə kəson səbarz beydən ki,bə veyə səbr iyən tovinəti malik bıən.çoko ki,ımruj həm dınyo,bə Fələstıni mərdumi səbr iyən tovinəti şoydin.qıləy bə tarifi loyığ iyən torıxi səbr.bəçəy xoto İslomi İnğılobi Yolə Rəhbər Həzrət Ayətullah Xemeneyi təkid kardedə:”çe Ğəzzə mərdumi ğələbə hukmən bəbe və Mıtəolə-Xıdo ın səbarzəti ayəndədə bə İslomi umməti nışon bədoe və çe mısılmınon dılon və çəvon sədə çe Fələstın iyən Ğəzzə millət şo iyən xoşhol bəbeyn”.
Mıtəolə-Xıdo çı Kərimə-Ğıroni veyə ayəonədə bə səbrəkəyon mıjdəvoniş doə.məsələn Xıdovənde-Xalığ Ənfoli mıborəkə surə 65-ə şərifə ayədə jıqo hamyedə:”İn yəkun minkum...Havaxti şıməku vist xonəxo bə səbr iyən tovinəti soyb biyon,bə dısa nəfəri ğalib bomiyon və ehyanə şımə sa nəfər bıbiyon,bə həzo xonəxo səbarz bəbiyon”.bə həmonə dəlili xoto,mısılmınon çe səbr iyən tovinəti sayədə hejo bəştə dışmenon səbarz bıən.
Əmirəl-Muminin Həzrət İmom Əli(ə) Nəhcul-Bəloğə 26-ə xutbədə həm çın məsələ peyo təkyəş kardə və de ğətiyyəti hamyedə:”Vəstəşiru....De səbr iyən tovinəti ıştə şuori bısoxtənən(icodkənən)!çe harçi bənav səbarzəti bəşmə səmt vanq bəjəne”....
