Инсон учун энг муносиб в қулай муҳит, бу унинг инсонни ундан унумли фойдаланишига буюрган. Табий манбалар сув, тупроқ, тоғлар, дарахтлар, ӯсимликлар ва шуларга ӯхшаш илоҳий неъматларидандир. Барча неъматлар орасида сув неъмати муҳим ӯринни эгаллайди. Ислом дини ҳам табиатнинг ушбу унсурига махсус таважжуҳ қилиб, Қуръони карим қатор оятларида сув ҳақида келган.

Ислом дини нуқтаи назаридан инсон Аллоҳнинг энг олий яратган мавжуди ва унинг ер юзидаги халифаси деб тарифланади. Аллоҳ таоло инсонни ниҳоятда гӯзал ва ҳайратли шаклда яратган бӯлиб, унинг инсоний камолотига эришиши учун вужудида барча қобилиятларни ӯрнатган.

Уларнинг фикрича ага ривожланган давлатлар бунан бу ён саноат соҳасида дуруст режалаштирган ҳолда амал қилишса, бу мушкулотнинг келажакда аста-секинлик билан орадан кӯтарилишига имкон бор.

Сўнгги йилларда табиатда антропоген (шунингдек, техноген) таъсирнинг зўрайганлиги, экологик ўзгаришларнинг содир бўлаётгани ҳамда ўрмонлар (айниқса, нам тропик ўрмонлар) эгаллаган ҳудудларнинг ўрмонларнинг кесилиши натижасида қисқариши натижасида биохилма-хилликка путур етди, кўплаб ўсимлик ва ҳайвонот турлари бутунлай йўқолди ёки уларнинг сони кескин камайди.

Шубҳасиз, атроф-муҳитнинг ифлосланиши бугунги кун асосий мушкулотларидан бӯлиб, барчани хавотирга солган. Бу масала шу жиҳатдан муҳимки лдамларнинг бугунги ва келгуси авлодига ҳам таҳдид солмоқда. Инсон пок ва мусаффо атроф-муҳитга эга бӯлмаса ӯзининг табий ҳаётига идома бера олмайди.

Табиат Яратувчиси минглаб йиллардан бу ён Ер кураси аҳолиси мизбони бӯлиб, барча тирик мавжудот табиат қонунига бӯйсуниб яшашади. Барча тирик мавжудот ҳам ана шу қонунлар асосида яшаб, фақатгина инсон бу қонун-қоидаларга қарши чиқади.