مهاجرت و آرزوها و امیدهای مهاجرین
مصاحبه با آقای دلجو حسینی؛کارشناس افغان
سوال:جناب آقای حسینی؛نظرتان درباره مسئله مهاجرت افغانها به شهرها و یا حتی کشورهای اروپایی چیست؟و علت این مهاجرتها از نظر شما چیست؟
جواب:مسئله مهاجرت برای افغانها یک معادله بزرگ تاریخی است چه در گذشته که شوروی به افغانستان حمله کرد و تلفات و خرابیهای بسیار به راه انداخت و چه در حال حاضر که نیروهای ناتو در افغانستان حضور دارند که با حضورشان نه تنها امنیت تأمین نشد بلکه شرایط روز به روز در حال بدتر شدن است.یکی از دلایل عمده مهاجرت از اطراف و دهات به شهرها نبودن امنیت است ضمن اینکه مشکلاتی در بخش اقتصادی هم وجود دارد.نیروهای مخالفین مسلح دولت در دهات پایگاه و قرارگاه دارند و برای مردم منطقه مشکلاتی را ایحاد میکنند و در بعضی مواقع مردم بعنوان سپر انسانی قرار میگیرند.اما متاسفانه وقتی با هزار امید به شهرها می آیند به مشکل بیکاری و باز نبودن امنیت برمیخورند.
باتوجه به همین مشکلات است که در حال حاضر افغانستان بعد از سوریه دومین کشوریست که مهاجر دارد و مهاجرین در مرزها و کشورهای اروپایی با مشکلات بزرگی روبرو هستند.متاسفانه حکومت افغانستان هم اشتباهاتی در این زمینه داشتند که یکی از آنها امضا کردن پیمان نامه با کشورهای اروپایی برای بازگرداندن مهاجرین افغان به کشورشان است آنهم در شرایط کنونی افغانستان که هیچگونه امکاناتی در اختیارشان قرار گرفته نمیشود و آنها حتی از حداقل ترین نیاز شان که وجود امنیت است محروم هستند.همین اتفاقاتی که اخیراً در بلغارستان و آلمان رخ داد زنگ خطری برای همه مهاجرین است و سازمان ملل و دولت افغانستان باید به این موضوع توجه داشته باشند و نسبت به فسخ این قراردها اقدام نمایند و نباید بازگشت مهاجرین را بپذیرند.این مهاجرین باچه سختی،زحمت و هزینه ای خود را به بلغارستان رساندند و پلیس بلغارستان چه ظلم و ستمی را در حق اینها روا داشته و شبانه به کمپ مهاجرین حمله ور شده و تعداد زیادی از آنها را لت و کوب کرده و از بین برده اند.واقعا جهان چگونه میتواند در برابر این اقدام پلیس بلغارستان سکوت کند؟کجاست نهادهایی که دم از حقوق بشر میزنند؟چرا دولتها سکوت کرده اند در دفاع از این افرادی که از کمترین حقوق انسانی بی بهره اند؟
س:بسیاری از کارشناسان یکی از دلایل افزایش مهاجرت در داخل افغانستان را ادامه جنگهای طولانی مدت و فرسایشی در این کشور میدانند و راهکار آن را پیوستن طالبان به پروسه صلح افغانستان میدانند.بنظر شما این نظریه تا چه اندازه عملی است و آیا با پیوستن طالبان این مشکلات حل خواهد شد؟
ج:در اینباره دو نکته را باید گفت و آن اینکه اینها یا از اجرای پروسه صلح عاجز هستند و یا اینکه در این مسئله جدی نیستند و به دنبال منافع خود در داخل افغانستان هستند و ایجاد صلح فقط در حد یک شعار است و هرچه اینها از صلح بیشتر حرف میزنند شرایط سختتر میشود و هیچ راهکار مناسبی برای صلح و امنیت ارائه نمیدهند و اینگونه میشود که پاکستان صراحتاً اعلام میکند که در افغانستان صلح نخواهد آمد مگر اینکه مسئله کشمیر حل شود در حالیکه مسئله کشمیر هیچ ارتباطی به افغانستان ندارد.بنظر بنده با این شرایط به هیچ عنوان جنگ کاهش نخواهد یافت بلکه افزایش خواهد داشت.صلح در افغانستان به ضرر منافع بسیاری از قدرتها خواهد بود برای همین آنها هیچگاه نخواهند گذاشت که این امر تحقق پیدا کند.دولت افغانستان باید به فکر مردم افغانستان که بازوان توانمند این کشور هستند باشند که متأسفانه اینگونه تباه میشوند.