بزرگ باد یاد مولوی جلال الدین محمد بلخی عارف و شاعر بزرگ ایران زمین
هشتم میزان ( مهر) در تقویم ایران به عنوان روز بزرگداشت مولوی جلال الدین محمد بلخی ناگذاری شده است.
به گزارش رادیو دری، جلال الدین محمد بن بهاء الدین محمد معروف به مولانا که در سال ۶۰۴ ق در بلخ متولد شد در کودکی با پدرش بهاءالدین محمد معروف به بهاء ولد مقارن حمله مغول به آسیای صغیر (ترکیه امروزی) رفت و با خاندانش در قونیه مستقر شد.
مولانا پس از فراگیری علوم از پدر و دیگر استادان قونیه و شام به تدریس پرداخت.
وی بعد‌ها با عارفی بزرگ به نام شمس الدین محمد تبریزی در قونیه ملاقات کرد و از نَفَسِ گرم او چنان به تاب و تب افتاد که دیگر تا دم واپسین، سردی نیافت و هیچگاه از ارشاد سالکان و گسترش حقایق الهیه باز نایستاد.
از این دوره پرشور که سی سال از پایان حیات مولوی را شامل می شود، آثار بی نظیری از این استاد بزرگ برجای مانده است.
در مثنوی معنوی که آن را به حق باید یکی از بهترین نتایج اندیشه و ذوق فرزندانِ آدم و چراغ فروزانِ راه عرفان دانست، مولانا، مسائل مهم عرفانی، دینی و اخلاقی را مطرح کرده است.
غیر از مثنوی، غزل های مولانا به منزله دریای جوشانی از عواطف و اندیشه های بلند شاعر است.
همچنین کتاب های فیه ما فیه، مکاتیب و مجالس سبعه از جمله آثار منثور مولانا است.
مولانا جلال الدین رومی، سرانجام در سال ۶۷۲ ق در ۶۸ سالگی به وصال معبود شتافت و در قونیه به خاک سپرده شد.
مزار او در ترکیه، زیارتگاه دوستداران ادب پارسی و عرفان اسلامی است.
