کاهش اثر مخرب کرونا در بدن با شناسایی سمی‌ترین پروتئین آن
(last modified Sat, 27 Mar 2021 08:17:27 GMT )
حمل 07, 1400 12:47 Asia/Kabul
  • کاهش اثر مخرب کرونا در بدن با شناسایی سمی‌ترین پروتئین آن
    کاهش اثر مخرب کرونا در بدن با شناسایی سمی‌ترین پروتئین آن

دانشمندان دانشگاه مریلند موفق شدند سمی‌ترین پروتئین ویروس کرونا را شناسایی کرده و اثر مخرب این ویروس را در بدن تا حد قابل توجهی کاهش دهند.

به گزارش رادیو دری، محققان دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند (UMSOM) سمی‌ترین پروتئین‌های ساخته شده توسط سارس-کووید ۲ را که باعث ایجاد بیماری کووید-۱۹ می‌شود، شناسایی کرده و سپس از داروی سرطان مورد تایید FDA برای کم رنگ شدن اثرات مخرب پروتئین ویروسی استفاده کردند.

این تیم در جریان آزمایش‌های خود، روند سلولی‌ای را کشف کرد که تحت تاثیر ویروس قرار می‌گیرد و به این ترتیب دارو‌های کاندیدای احتمالی جدیدی را که می‌تواند برای درمان بیماران کرونایی که شرایط آن‌ها وخیم است، آزمایش شود، روشن می‌کند.

دکتر هان نویسنده ارشد این مطالعه، دانشیار پزشکی و مدیر این بخش می‌گوید: کار ما نشان می‌دهد راهی برای جلوگیری از صدمه زدن به بافت‌های بدن از طریق ویروس کرونا وجود دارد.

به گفته او رمدسیویر به عنوان موثرترین داروی ضد کووید-۱۹، فقط از تکثیر بیشتر ویروس جلوگیری می‌کند، اما قادر به محافظت از سلول‌های آلوده شده در برابر آسیب‌های ناشی از پروتئین‌های ویروسی نیست.

بر اساس یافته‌های این تیم، سارس-کووید ۲ سلول‌ها را آلوده کرده و اصطلاحا آن‌ها را می‌رباید و از هر ۲۷ ژن خود پروتئین می‌سازد. تیم دکتر هان هر یک از این ۲۷ ژن سارس-کووید ۲ را در سلول‌های انسانی معرفی و میزان سمی بودن آن‌ها را بررسی کردند. محققان دریافتند که یک پروتئین ویروسی معروف به Orf۶، سمی‌ترین عامل از بین بردن نیمی از سلول‌های انسان است. دو پروتئین دیگر (Nsp۶ و Orf۷a) نیز سمی شناخته شدند که حدود ۳۰-۴۰ درصد سلول‌های انسان را از بین می‌برند.

برای آزمایش‌های باقیمانده، محققان تنها روی سمی‌ترین پروتئین ویروسی تمرکز کردند، بنابراین آن‌ها می‌توانند دریابند که ویروس در هنگام آلودگی چه سلولی را پردازش می‌کند. تیم دکتر هان دریافتند که پروتئین Orf۶ سمی ویروس به چندین پروتئین انسانی می‌چسبد که وظیفه انتقال مواد به خارج از هسته سلول، مکانی در سلول نگهدارنده ژنوم یا دستورالعمل‌های زندگی را دارند؛ آن‌ها سپس کشف کردند که یکی از این پروتئین‌های انسانی که مورد هدف ویروس قرار می‌گیرد، توسط داروی سرطان «سلینکسور» مسدود می‌شود.

محققان آزمایش سلینکسور را بر روی سلول‌های انسانی و مگس‌های میوه‌ای که پروتئین ویروسی سمی را ایجاد کرده‌اند، بررسی کردند تا ببینند آیا این دارو می‌تواند آسیب بیماری کرونا را کاهش دهد. سلینکسور مانند بسیاری از دارو‌های سرطان، خود سمی است. با این حال این دارو پس از محاسبه اثرات سمی آن حدود ۱۲ درصد بقای سلول انسان را بهبود بخشید.

سلینکسور از مرگ زودرس حدود ۱۵ درصد مگس‌های سازنده پروتئین ویروسی سمی جلوگیری کرد. این دارو همچنین شاخه‌های موجود در ریه‌ها و مولد انرژی در سلول‌های عضلانی را بازیابی می‌کند. سلینکسور برای درمان برخی سرطان‌های خون مورد تایید FDA است.

دکتر هان می‌گوید: بیش از ۱۰۰۰ داروی مورد تایید FDA در مرحله آزمایش‌های بالینی به عنوان درمان کووید-۱۹ قرار دارند و خوشبختانه آزمایش سلینکسور داروی مورد استفاده در مطالعه ما، در حال حاضر انجام شده است. اگر این آزمایش موفقیت‌آمیز باشد، داده‌های ما مکانیسم اصلی دلیل کار این دارو را نشان داده است.