حکومت افغانستان برای صداقت سنجی طالبان در مورد صلح، باقی مانده زندانیان این گروه را آزاد کند
حکومت افغانستان باقی مانده زندانیان طالبان را آزاد کند تا صداقت گفته های طالبان در مورد آغاز گفت و گوهای بین افغانی سنجیده شود
کارشناس سیاسی افغان گفت: حکومت افغانستان باقی مانده زندانیان طالبان را آزاد کند تا صداقت گفته های طالبان در مورد آغاز گفت و گوهای بین افغانی سنجیده شود.
عبدالبصیر حقجو در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری یاد آور شد: طالبان اعلام کرده اند که اگر حکومت افغانستان باقی مانده زندانیان طالبان را تا عید قربان آزاد کند آنان حاضرند پس از ایام عید گفت و گوهای بین افغانی را آغاز کنند بنابراین حکومت این زندانیان را هم آزاد کند تا صداقت یا عدم صداقت طالبان در این زمینه مشخص شود.
وی افزود: دولت افغانستان در موضوع آزادی زندانیان طالبان نقش خاصی نداشته بنابراین اظهارات مقامات افغان در مورد آزاد کردن و یا آزاد نکردن حدود 500 زندانی طالبان از جمع 5000 زندانی این گروه که تاکنون آزاد نشده اند بی مورد است.
رئیس شورای ژورنالیستان ولایت بدخشان افغانستان تصریح کرد: توافقنامه ای که در آن در مورد آزادی پنج هزار زندانی طالبان و یک هزار زندانی نیروهای دولتی افغانستان توافق شده بین امریکایی ها و طالبان بوده و این گروه حتی حکومت افغانستان را به رسمیت نمی شناسد.
این کارشناس افغان عنوان کرد: اکنون که بحث آزادی زندانیان طالبان مطرح شده خودداری دولت افغانستان از آزاد کردن بخشی از این زندانیان نوعی اخلال در برنامه طالبان برای صلح تلقی می شود، بهتر است این زندانیان آزاد شوند تا مشخص شود طالبان چه برنامه ای دارند و آیا گامی برای صلح برمی دارند یا خیر.
به گفته حقجو اگر دولت افغانستان می خواست زندانیان طالبان را رها نکند باید از ابتدا هیچ یک از آنان را رها نمی کرد، اما بیش از 4500 نفر از آنان را آزاد کرد بدون اینکه از مردم افغانستان در این زمینه سوالی کرده باشد، اکنون که کمتر از 500 تن از آنان باقی مانده و طالبان می گویند اگر آنان آزاد شوند، مذاکرات بین افغانی را آغاز می کنند، اصرار دارد که این تعداد را آزاد نمی کند زیرا جرایم آنان سنگین است. این موضع نوعی اخلال در روند صلح تلقی می شود.
وی در رابطه با نقش و حضور هند و پاکستان در مسئله صلح افغانستان با توجه به رقابت شدیدی هم که بین آن دو کشور وجود دارد، گفت: هر کشور خارجی که در افغانستان سرمایه گذاری و به روندها کمک می کند، منافع خود را هم دنبال می کند، از اینرو ممکن است این کشورها بر اساس منافع خود و با توجه به رقابتی که دارند و برای کم رنگ کردن نقش طرف مقابل، به نوعی روند صلح در افغانستان را مختل کنند.
