نشست های صلح افغانستان در مسکو و آنکارا از اهمیت ویژه ای برخوردار است
نشست هایی که قرار است در مسکو و آنکارا در خصوص صلح افغانستان برگزار شود از اهمیت ویژه ای برخوردار است
استاد دانشگاه در کابل گفت: با توجه به شرایط ویژه افغانستان و بن بستی که در مذاکرات دوحه قطر ایجاد شده، نشست هایی که قرار است در آینده نزدیک با حضور تعدادی از کشورها در مسکو پایتخت روسیه و آنکارا پایتخت ترکیه در خصوص صلح افغانستان برگزار شود از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
داکتر عبدالطیف نظری در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری اظهار داشت: توافقنامه سال گذشته امریکا و طالبان هم عملا با شکست مواجه شده و این کشور راه های دیگری را برای دستیابی به اهداف و خواسته هایش جستجو می کند.
این کارشناس سیاسی افغان عنوان کرد: آمادگی ها از سوی طرف های مختلف برای حضور در این نشست ها وجود دارد اما در مورد اینکه این فرایند چگونه مدیریت می شود و آیا به نتیجه خاصی منتج خواهد شد یا خیر هنوز شک و تردیدهایی وجود دارد. با وجود این، نفس برگزاری نشست سبب خواهد شد که طرفین بار دیگر در میز مذاکره حاضر شوند، این مساله ممکن است در آینده به کاهش خشونت هم بینجامد که می تواند گام مثبتی تلقی شود.
وی در مورد تفاوت میان نشست های مسکو و آنکارا بیان داشت که در نشست مسکو به جز طرفین منازعه یعنی طالبان و حکومت افغانستان، شخصیت های سیاسی، جهادی و مستقل هم دعوت می شوند و به نوعی نشست فراگیر است ضمن اینکه با ابتکار روسیه برگزار می شود که مخالف کارگردانی مسایل صلح افغانستان توسط امریکا است، اما در نشست آنکارا همچنان امریکا کارگردان مساله صلح افغانستان است و در کنار این مساله اهداف ژئوپلیتیک خود را هم دنبال می کند و درپی آن است که به خواسته های خود نیز دست پیدا کند.
نظری افزود: امریکا به دنبال آن است که پس از شکست مذاکرات قطر تدابیری را مانند روند بن در نظر بگیرد که تمامی گروه های درگیر در آن حضور داشته باشند و بتوانند ساختار جدیدی را با مشارکت و حضور جدی طالبان مورد توجه قرار دهند. اما علت اعلام مخالفت رئیس جمهور غنی و معاونش امرالله صالح با این طرح این است که در آن قدرت حکومت افغانستان کمتر در نظر گرفته شده و به نوعی به طالبان مشروعیت می بخشد.
این کارشناس سیاسی اظهار کرد از اینرو حکومت افغانستان اصرار دارد که انتقال قدرت از طریق انتخابات صورت بگیرد حتی اگر انتخابات زود هنگام باشد نه اینکه ساختار جدیدی روی کار بیاید زیرا چنین چیزی را مخالف قانون اساسی افغانستان و در مغایرت با حاکمیت ملی این کشور تلقی می کند.
به گفته این استاد دانشگاه در صورتی که کشورهای تاثیرگذار همسایه و منطقه در نشست حضور پیدا کنند، اجماع منطقه ای شکل بگیرد و این روند تحت اشراف سازمان ملل متحد پیش برود احتمال موفقیت آن وجود دارد. اما تا کنون کشورهای تاثیرگذار همسایه و منطقه در طرح سهیم و شریک نیستند و اجماع منطقه ای شکل نگرفته است.
وی اضافه کرد: اگر توجه بیشتری به نقش کشورهای منطقه شود، اجماع منطقه ای شکل بگیرد، نقش امریکا کم رنگ تر و نقش سازمان های مهم بین المللی مانند سازمان ملل متحد برجسته تر شود و واقعیت های افغانستان و منطقه در نظر گرفته شود، می توان به آینده این نشست امیدوار بود اما اگر امریکا همچنان مانند گذشته به فکر تامین منافع ژئوپلیتیک خود باشد این نشست ها منتج به نتیجه نخواهد شد و دستاورد قابل توجهی برای افغانستان نخواهد داشت.
