اعتراض طالبان به حملات هوایی پاکستان در افغانستان نمادین است و تاثیر خاصی ندارد
کارشناس سیاسی افغان گفت: اعتراض حکومت موقت طالبان به حملات هوایی پاکستان به مناطق مرزی افغانستان یک اقدام نمادین است و تاثیر خاصی ندارد.
محمد مختاری در گفت و گو با بخش خبر رادیو دری اظهار داشت: خاستگاه طالبان پاکستان است و هنوز هم تحت حمایت آن کشور قرار دارد بنابراین در جایگاهی قرار ندارد که در برابر پاکستان قرار بگیرد.
وی در رابطه با تحویل نامه اعتراض آمیز سرپرستی وزارت خارجه طالبان به سفیر پاکستان در افغانستان در مورد حملات هوایی پاکستان به مناطق مرزی شرق افغانستان عنوان کرد: طالبان وانمود می کند که حکومتی مستقل دارد و این اقدام نمادین برای آرام کردن افکار عمومی است زیرا تعرضی صورت گرفته، تلفات و خرابی هایی به بار آمده و می خواهد اعلام کند که در برابر عمل عکس العمل نشان می دهد.
به گفته این کارشناس سیاسی در عرصه میدانی هم زد و خوردهایی صورت گرفته و در عرصه دیپلماتیک نیز اقداماتی انجام می شود اما واقعیت این است که موجودیت طالبان از پاکستان است و اگر پاکستان حمایت خود را از طالبان بردارد دیگر موجودیتی نخواهد داشت پس این اعتراضات طالبان تاثیر چندانی ندارد و در جایگاهی نیست که بخواهد در برابر پاکستان قد علم کند.
مختاری با اشاره به تغییرات در سطح دولت پاکستان هم گفت: برخی تغییرات سیاسی عمده را در پاکستان که خاستگاه و محل پرورش طالبان بود، شاهد بودیم، با توجه به نگاه ها در ارتباط با مسایل جهانی احتمال می رفت که تغییراتی هم در برخوردها صورت بگیرد و این حملات هوایی پاکستان به مناطق مرزی شرق افغانستان از اولین نمونه های آن است، زیرا پاکستان و به ویژه ارتش و نیروی اطلاعات آن کشور بیشتر تحت تاثیر سیاست های امریکا است و امریکا هم با توجه به اینکه از افغانستان اخراج شد سعی می کند از طرق دیگری تاثیرگذاری خود را در حوادث منطقه و افغانستان نشان دهد و این اقدام از طریق پاکستان انجام شد.
وی اظهار کرد: اکنون طرفداران امریکا در پاکستان بر سر اقتدار آمده اند و ممکن است در مورد بسیاری از قضایای منطقه و به ویژه افغانستان برنامه هایی را روی دست بگیرند چنانکه در نقاط مرزی بین افغانستان و پاکستان درگیری شد و نقاطی در داخل افغانستان هدف حملات هوایی و موشکی قرار گرفت.
مختاری عنوان کرد: اگرچه حملات موشکی از پاکستان به مناطق مرزی افغانستان در گذشته هم صورت گرفته اما در دوره طالبان تازگی دارد که ممکن است شدیدتر هم بشود و این احتمال هم وجود دارد که تغییراتی در درون عناصر طالبان نیز ایجاد شود زیرا چند دستگی هایی که وجود دارد زمینه ساز برخی تنش ها است، البته آثاری هم از تغییرات رونما شده مانند آزاد شدن مخدوم عالم که از فرماندهان قدرتمند ازبک تبار در میان طالبان بود و توسط حکومت طالبان در حصر قرار داشت.
این کارشناس افغان با اشاره به روی کار آمدن شهباز شریف به عنوان صدراعظم پاکستان پس از برکناری عمران خان، گفت: خانواده شریف که با ارتش پاکستان ارتباط نزدیکی دارند چندین دوره قدرت را در اختیار داشتند اما ساختار نظام پاکستان این مطلب را به نمایش گذاشته که کمتر حکومتی دوره پنج ساله خود را به پایان رسانده به گونه ای که یا با اتهاماتی مواجه شده، یا مردم در اثر تظاهرات و اعتراضات حکومت را برکنار کرده اند و یا کودتا شده است و اکنون هم مشخص نیست که شهباز شریف بتواند دوره کاملی را با سیاست مستحکم و جامعی به سرانجام برساند زیرا سیاست های دولت پاکستان ملی نیست بلکه دیکته شده است و سیاست های دیکته ای هم دوام ندارد.
وی اضافه کرد: عمران خان صدراعظم سابق پاکستان یک پشتون و هوادار جدی نظام پشتونیزم در افغانستان بود و تلاش زیادی می کرد که آنان را حاکم کند و نظامی تک قومی در افغانستان بر سر کار بیاید اما ممکن است دولت جدید پاکستان خواستار تعدیلاتی در ساختار حکومت طالبان شده و مانند دیگر کشورهای جهان خواستار ایجاد حکومت فراگیر در افغانستان شود و به طالبان هم در این زمینه فشار وارد شود.
