هشدار بنت به فروپاشی داخلی اسرائیل و تکرار انحطاط تاریخی دولت یهود
-
هشدار بنت به فروپاشی داخلی اسرائیل و تکرار انحطاط تاریخی دولت یهود
نخست وزیر رژیم صهیونیستی نسبت به فروپاشی داخلی اسرائیل و تکرار انحطاط تاریخی دولت یهود هشدار داد.
رژیم اسرائیل در ظاهر و در سطح تبلیغات به گونه ایی وانمود می کند که انگار همه چیز رو به راه است و تنها تهدید و چالش این رژیم موضوع هسته ای ایران است که اگر آن نیز مطابق درخواست این رژیم حل شود همه چیز بر وفق مراد خواهد بود اما نگاهی به داده های موجود نشان می دهد که درست برعکس بحران و چالش اصلی از داخل این رژیم است و در واقع از تمرکز و برجسته سازی ان چه که تهدید ایران خوانده و تبلیغ می شود به عنوان ابزاری در جهت فرافکنی بحران های داخلی استفاده می شود و در عین حال با تمرکز بر پروژه ایران هراسی تلاش می شود کشورهای عربی حوزه خلیج فارس به سمت این رژیم کشانده شوند تا طرح مصوب اتحادیه عرب که به طرح صلح ملک عبد الله پادشاه فقید عرستان نیز معروف است به حاشیه رانده شود و عادی سازی روابط کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی مقدم بر طرح تشکیل دولت فلسطینی قرار گیرد.
این موضوع از ان جهت اهمیت و ضرورت دارد که در طرح صلح ملک عبد الله هرگونه عادی سازی روابط با تل اویو مطابق با قطعنامه های سازمان ملل به تشکیل دولت فلسطینی به پایتختی شرق بیت المقدس مشروط شده بود.
نفتالی بنت که دولت ائتلافی اش به شدت از سوی نتانیاهو به چالش کشیده می شود و در لبه پرتگاه قرار دارد اظهارتی درباره سست بودن نظام صهیونیستی بر زبان رانده است که اگر هر کس دیگری از آن سخن می گفت به یهودستیزی متهم می کردند .
وی گفته است:" ما قبلا دو بار به علت جنگ های داخلی تجزیه شدیم . اول بار زمانی بود که عمر دولت 80 ساله بود و بار دوم زمانی بود که عمر دولت 77 ساله بود اما از هم پاشید و اکنون در دوره سوم به سر می بریم و به دهه هشتاد نزدیک می شویم .
لذا همه ما در برابر آزمون واقعی قرار داریم اما آیا می توانیم کشورمان را حفظ کنیم؟!" نکته جالب این است که خود نتانیاهو رقیب سرسخت نفتالی بنت نیز یک چنین دیدگاهی دارد . او در نهم اکتبر 2017 در جشن «سوکوت» یهودیان گفته بود: «تمامی تلاش خود را برای اینکه اسرائیل صدمین سالروز تأسیس اش را ببیند به کار خواهم گرفت، اما این یک امر حتمی نیست. تاریخ به ما یاد داده است که حکومت مردم یهود بیش از هشتاد سال تاکنون دوام نیاورده است ".
این نگرانی در میان مسئولان نظامی و امنیتی و حتی اصحاب رسانه این رژیم اعم ازراست و چپ دیده می شود. پیشتر "آری شاویط" تحلیلگر یهودی روزنامه عبری «هاآرتص» در تحلیلی با عنوان «اسرائیل نفس های آخر را می کشد» نوشته بود: «دیگر جای زندگی در کشور نیست و باید به سانفرانسیسکو یا برلین رفت. ممکن است از نقطه بی بازگشت عبور کرده باشیم و دیگر امکان پایان دادن به اشغال، توقف شهرک سازی و دستیابی به صلح، امکان اصلاح صهیونیسم، نجات دموکراسی و تجزیه کشور وجود نداشته باشد.
«شائول آریل" ژنرال یگان ذخیره ارتش رژیم صهیونیستی و کارشناس حوزه مناقشه اعراب-اسرائیل نیز در روزنامه هاآرتص نوشته بود که اسرائیل راهبردهایی را مبنای خود قرار داده که تحقق «آرمان صهیونیسم» در خاک فلسطین اشغالی را به شکست منتهی کرده و اسرائیل در مسیر بر باد رفتن کامل این آرزو قدم بر می دارد. افراییم هالوی» نهمین رئیس موساد هم در هفتادمین سالگرد تشکیل رژیم صهیونیستی گفته بود: «ما درآستانه فاجعه هستیم. در یک تاریکی قبل از ورود به جهنم به سر می بریم".
مدت هاست که رژیم اسرائیل با بحران ساختاری داخلی مواجه شده و در دور باطل گرفتار شده است . با توجه به تغییر بافت جمعیتی به نفع احزاب راستگرا و افراطی بهای بیشتری به ان ها داده می شود اما همین رویکرد موقعیت سیاسی ان ها را تقویت می کند و باعث می شود دولت های ائتلافی را به گروگان بگیرند و ان ها را برای کسب امتیاز تا مرز فروپاشی پیش ببرند.
با اینحال داده های موجود از ابراز نارضایتی و نگرانی صهیونیست های افراطی و در راس ان شهرک نشینان حکایت دارد. طبق نظرسنجی روزنامه عبری زبان «اسرائیل هیوم» درصد شهرک نشینان از سرنوشت رژیم صهیونیستی هراس دارند و ۶۶ درصد صهیونیست ها اساسا به پلیس رژیم اشغالگر اعتمادی ندارند.
ازدیگر سو تغییرتدریجی بافت جمعیتی اراضی اشغالی 1948 موسوم به اسرائیل به نفع فلسطینی ها ابعاد دیگری از چالش های داخلی رژیم صهیونیستی را اشکار می کند.در زمان اشغال فلسطین در جنگ سال 1948 تعداد فلسطینی های ساکن در این اراضی 167 هزار نفر بود اما اکنون تعداد ان ها به بیش از دو میلیون نفر افزایش یافته و بیش از یک پنجم جمعیت اسرائیل را تشکیل می دهد که حضور ان ها در انتفاضه مسجد الاقصی بر نگرانی رژیم صهیونیستی افزوده است. همه این موارد نشان می دهد که بزرگترین تهدید این رژیم از داخل است اما برای فرافکنی بحران داخلی و باج گیری از دولت های غربی و فریب دولت های نوسازشکار در ظاهرا و در سطح تبلیغات بر ان چه که تهدیدهای ایران خوانده می شود تمرکز و برجسته می شود.
