گزارش سازمان ملل در مورد اوضاع حقوق بشر در افغانستان به همه چالش ها در این زمینه نپرداخته است
کارشناس سیاسی افغان گفت: گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در افغانستان کامل نیست و در آن به همه موارد و چالش های حقوق بشری در این کشور پرداخته نشده است.
عنایت الله حفیظ در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری در کابل اظهار داشت: این گزارش که قرار است به سازمان ملل متحد فرستاده شود تکمیل نیست زیرا شرایط حاکم بر افغانستان سبب می شود که گزارش ها به صورت دقیق تنظیم نشود و بیشتر موارد از ثبت جا بماند. در طول بیست سال گذشته هم بیشتر گزارش های سازمان ملل متحد و نهادهای بین المللی ناقص بود که البته بعد از نقدها اصلاحاتی در آن ها اعمال می شد.
وی افزود: در حال حاضر کارمندانی هم که در سازمان ملل متحد فعالیت می کنند به ویژه کارمندان داخلی افغانستان از ارایه برخی گزارش ها خودداری می کنند.
این کارشناس افغان با اشاره به اعلام دفتر معاونت سازمان ملل متحد (یوناما) مبنی بر اینکه اگر حکومت موقت طالبان حقوق بشر را رعایت نکند دیگر جهان با این حکومت تعامل نمی کند و آن را به رسمیت نمی شناسد و تاثیر گزارش مذکور بر سیاست های طالبان عنوان کرد: فشارهای جامعه جهانی بر طالبان برای رعایت حقوق بشر گامی مثبت است اما به نظر نمی رسد که در رفتار طالبان تغییری ایجاد شود.
به گفته حفیظ طالبان در اوایل حکومت خود اعلام می کردند که حکومت فراگیر ایجاد می کنند و شعارهای مثبت دیگری هم می دادند اما به آن ها عمل نکردند زیرا گروهی که با زور اسلحه و جنگ روی کار آمده باشد به هیچ یک از معیارهای پذیرفته شده جهانی پایبندی ندارد. غروری هم در طالبان ایجاد شده که گویا ابرقدرت ها را شکست داده اند.
وی اظهار کرد: طالبان هزینه های خود را به طریقی پیدا می کنند اما فشار اصلی در افغانستان روی مردم می آید و آنان مجبور به پرداخت مالیات های سنگین هستند، طالبان بیشتر به فکر نظامیان خود هستند و توجهی به مردم و جامعه جهانی ندارند.
این کارشناس افغان با اشاره به اینکه طالبان گزارش یوناما را رد کرده اند، اظهار کرد: طالبان به مسایل، از دیدگاه خود می نگرند و توجهی به معیارهای جهانی ندارند حتی به مسایلی که خودشان مطرح می کنند هم باور ندارند، اقدامات آن ها با مذاهب اسلامی افغانستان هم چندان همخوانی ندارد، هرچه را خودشان می گویند قانون می دانند، آنان حتی آنگونه که باید بشر را نمی شناسند که حقوق بشر برایشان مهم باشد.
وی تصریح کرد: زنان بشر هستند اما طالبان کار و تحصیل بخشی از آن ها را ممنوع کرده اند، کار و تحصیل از جمله حقوق اولیه انسان ها است چه زن باشند چه مرد. آنان همچنان بسیاری از افرادی که منتسب به قوم خودشان نیستند از کار کردن بازداشته اند و بازرسی های خودسرانه، شکنجه، قتل و محاکمه های صحرایی در حکومت طالبان انجام می شود که همه خلاف موازین حقوق بشری است.
حفیظ گفت: طالبان آشکارا حقوق بشر را نقض می کنند مثلا چندی پیش در ولسوالی بلخاب ولایت سرپل جنگ جریان داشت و هزاران نفر آواره شدند، شاید حدود 500 نفر با طالبان می جنگیدند اما چرا تمام مردم آن منطقه باید آواره شوند، در دیگر نقاط افغانستان هم چنین وقایعی رخ داده، سرنوشت بسیاری از افرادی هم که بازداشت شده اند مشخص نیست که همه این ها موارد نقض حقوق بشر است.
وی اضافه کرد: ضروری است که در افغانستان یک حکومت فراگیر ملی ایجاد شود که اقوام مختلف افغانستان، جریان های مختلف و زنان در آن حضور داشته باشند، طالبان هم باشند تا مشکلات به صورت ریشه ای حل شود. اما طالبان به چنین چیزی تن نمی دهند. با وجود این امکان ایجاد آن با وحدت مردم افغانستان و فشار جامعه جهانی وجود دارد.
