برای بحث در مورد بازگشت مهاجرین افغان ابتدا باید زیرساخت های لازم در این زمینه فراهم شود
فعال اجتماعی افغان در ایران تاکید کرد: برای بحث در مورد بازگشت مهاجرین افغانستانی به کشورشان ابتدا باید زیرساخت های لازم برای بازگشت آنان در داخل افغانستان فراهم شود.
روح الله راجی در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری با اشاره به اظهارات عبدالرحمن راشد معاون وزارت مهاجرین حکومت موقت طالبان مبنی بر اینکه در آینده نزدیک برای بررسی مشکلات مهاجرین افغان و رایزنی در مورد راهبرد بازگشت عزتمندانه آنان نشست چهارجانبه‌ای با حضور نمایندگان ایران، پاکستان، سازمان ملل و طالبان در تهران برگزار می شود، گفت: برای چنین امری ضروری است که ابتدا زیرساخت ها در داخل افغانستان ایجاد شود.
وی افزود: نشست ها در مورد بررسی وضعیت مهاجرین افغانستانی در خارج و نیز بررسی راهبردهای بازگشت آن ها به کشورشان در گذشته هم برگزار شده اما برای برگزاری نشست هایی به این منظور ابتدا باید دلایل مهاجرت افغانستانی ها مورد بررسی قرار بگیرد و مشکلات در این زمینه رفع شود.
وی تصریح کرد: مهمترین این دلایل ناامنی و خشونت در مقاطع مختلف و نیز نبود عدالت اجتماعی در این کشور بوده است. اکنون باید دید که آیا آن ناامنی ها و خشونت ها و بی عدالتی اجتماعی از بین رفته که در خصوص چگونگی بازگشت مهاجرین به کشورشان بحث شود یا خیر.
به گفته این فعال اجتماعی افغان اگرچه با روی کار آمدن طالبان در افغانستان بخشی از خشونت ها کاهش یافته اما باید دید که آیا امنیت لازم برای آرامش روانی مردم برقرار شده است یا خیر. چنین نشست هایی زمانی می تواند در بازگشت مهاجرین افغانستانی به کشورشان تاثیرگذار باشد که در ابتدا زیرساخت های این بازگشت فراهم شده باشد. در حال حاضر مردم در افغانستان با بیکاری، فقر و گرسنگی مواجه هستند و اگر مهاجرین آمادگی بازگشت هم داشته باشند کشورشان آمادگی پذیرش آن ها را ندارد.
راجی اظهار کرد: به نظر می رسد حکومت طالبان برای به دست آوردن وجهه سیاسی و به رسمیت شناخته شدن از سوی جامعه جهانی دست به چینین اقداماتی می زند و مسوولان آن هم اظهاراتی را مطرح می کنند.
این آگاه امور مهاجرین افغان عملکرد کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان و سازمان بین المللی مهاجرت را در رابطه با موضوع مهاجرین افغانستانی ضعیف ارزیابی کرد و گفت: این سازمان ها در ابتدای شکل گیری مهاجرت افغانستانی ها عملکرد نسبتا خوبی داشتند و در ایران و پاکستان تمهیداتی را سنجیده بودند اما با گذشت زمان از یکسو افغانستان توسط آن ها به فراموشی سپرده شد و از سوی دیگر مهاجرین به نوعی فراموش شدند.
راجی یاد آور شد: گذشته از این ها طی حدود یک سال گذشته با بروز جنگ اوکراین، غربی ها به کلی مهاجرین افغانستانی را فراموش کردند و تمرکز آن ها بیشتر روی مهاجرین اوکراینی بود. مهاجرین افغانستانی در اروپا هم با چنین مشکلی روبرو شده اند. در ایران و پاکستان نیز شاهد این بی توجهی سازمان های بین المللی و غربی بوده ایم. بیشترین کمکی که از سوی سازمان ملل به مهاجرین افغانستانی در ایران می شد در بحث درمان و بیمه سلامت بود که اکنون این کمک ها بسیار کاهش یافته است.
وی اضافه کرد: مهاجرین جدیدالورود به ایران هم با مشکلات عدیده ای مواجهند اما سازمان ملل کمکی به آن ها نمی کند و بیشترین کمک به آن ها از سوی جمهوری اسلامی ایران و خیرین مهاجرین ارایه می شود.
