دنیا به راه حل سیاسی در مورد مسایل افغانستان امیدوار است، اما تفاوت دیدگاه جدی بین طالبان و جامعه جهانی وجود دارد
کارشناس سیاسی افغان گفت: دنیا هنوز به راه حل سیاسی در خصوص مسایل افغانستان امیدوار است، اما نوعی تفاوت دیدگاه جدی بین طالبان و جامعه جهانی وجود دارد که به سادگی قابل رفع نیست.
سید محمد باقر محسنی در گفت و گو با برنامه انعکاس رادیو دری با اشاره به برگزاری نشست دوحه در مورد افغانستان در آینده نزدیک اظهار داشت: به نظر می رسد که دنیا هنوز به راه حل سیاسی مسایل افغانستان امیدوار است و روی تلاش های دیپلماتیک در همین جهت تمرکز دارد، اوضاع افغانستان در حال حاضر مورد انتظار جامعه جهانی نیست و تلاش های دیپلماتیک برای تشکیل یک حکومت مسوول، فراگیر و پاسخگو نسبت به مسایل بین المللی که از خواسته های اساسی دنیا است، ادامه دارد.
وی با اشاره به برگزاری نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد افغانستان و تاکید بر توجه طالبان به حقوق زنان، گفت: هنوز نوعی تقابل و تفاوت دیدگاه بین طالبان و جامعه جهانی و کشورهایی که در افغانستان منافعی را برای خود جستجو می کنند و نسبت به اوضاع این کشور حساس هستند، وجود دارد.
به گفته این کارشناس سیاسی تفاوت در این است که طالبان فکر می کنند می توانند با مقاومت سیاسی وضع موجود و دوام حکومت خود را تضمین کنند و اینکه ضمانت اجرایی برای فشارهای سیاسی وجود ندارد و دنیا در نهایت وضع موجود و شکل حکومت طالبان را می پذیرد اما در طرف دیگر باور بر این است که فشارهای دیپلماتیک بر رفتار طالبان تاثیر دارد.این تفاوت دیدگاه ها سبب شده که زمان زیادی بگذرد و تا کنون شاهد نتایج نشست ها، بیانیه ها و اظهار نظرات از سوی جامعه جهانی و شخصیت ها نباشیم.
محسنی اظهار کرد: قطعنامه های شورای امنیت هم شامل موضوعات محدودی می شد به خصوص در رابطه با آزادی فعالیت زنان در نهادهای وابسته به سازمان ملل متحد. قطعنامه ای که ضمانت اجرا داشته باشد و یا تهدید و فشاری علیه طالبان اعمال کند تا رفتار آن ها را تغییر دهد وجود نداشته است. با همه این ها به نظر می رسد که نشست قطر جامع تر از نشست های دیگر است، کشورهای تاثیرگذار در آن حضور خواهند داشت و اگر این کشورها منافع مشترک خود را نسبت به قضایای افغانستان به صورت جدی تعریف کنند و به دیدگاه واحدی برسند، موثر تر خواهد بود.
وی در رابطه با برخی دیدگاه ها مبنی بر اینکه اگر طالبان به رسمیت شناخته شوند مسوولیت پذیر تر خواهند شد، عنوان کرد: چنین چیزی بعید به نظر می رسد. طالبان با توجیهات دینی مسایل داخلی افغانستان و اوضاع متنوع این کشور را نادیده می گیرند و نادیده گرفتن این مسایل نمی تواند یک حکومت با ثبات و با دوام را در افغانستان تضمین کند. طالبان همچنان معتقدند که مقاومت شان نتیجه بخش است و دنیا در تضاد منافع و رقابت های گوناگون گرفتار است و این وضعیت باعث دوام حکومت آنان می شود، با وجود این تفاوت دیدگاه ها بعید است به رسمیت شناختن طالبان بتواند روی رفتار آن ها و باورشان در خصوص وضع موجود افغانستان تاثیری داشته باشد.
محسنی بیان داشت: به رسمیت شناسی حکومت طالبان در حالی که آنان قانون اساسی موجود افغانستان و قوانین موضوعه دیگری که مسایل فنی و اجتماعی را پیش بینی و تسهیل می کنند، قبول ندارند، حکومت شان مبتنی بر قانون نیست و با دیدگاه های فقهی و برداشت های خود از دین عمل می کنند، دردی را دوا نمی کند. اگر هم طالبان به رسمیت شناخته شوند اصول پذیرفته شده ای وجود ندارد که بر اساس آن به مجامع بین المللی پاسخگو باشند.
وی اضافه کرد: مساله این است که رقابت های بزرگ منطقه ای در افغانستان در حال پیگیری است و معاملات پنهانی و مسایل استخباراتی وجود دارد و این ها تعیین کننده تر از فشارهای سیاسی هستند ضمن اینکه ما شاهد فشار سیاسی جدی نبوده ایم که ضمانت اجرا داشته و یا تهدید کننده بوده باشد.
