از زمان روی کار آمدن طالبان در افغانستان زنان و اقلیت ها با مشکلات عدیده ای مواجه شده اند
جامعه شناس افغان تاکید کرد: از زمان روی کار آمدن طالبان در افغانستان جامعه این کشور و به ویژه زنان و اقلیت ها با مشکلات عدیده و جبران ناپذیری مواجه شده اند.
محمد جواد برهانی در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری در کابل با اشاره به گزارش اخیر موسسه تحقیقاتی گالوپ که در آن با انتشار نتایج تازه ترین نظرسنجی در مورد اوضاع افغانستان گفته شده میزان رضایتمندی زنان از فعالیت ها و زندگی اجتماعی در این کشور در پایین ترین سطح نسبت به دیگر کشورها قرار دارد، اظهار کرد: مشکلات در افغانستان تنها متوجه زنان یا اقلیت ها نیست بلکه در حال حاضر تمام این کشور با مشکلات متعدد بسیار جدی مواجه است از جمله ناامنی، فقر، نبود آزادی، نابسامانی و سرنوشت نامشخص که همه از این وضعیت ناراضی هستند اما در این میان زنان و اقلیت ها وضعیتی بدتر از سایر اقشار دارند.
وی افزود: مشکل اساسی در این زمینه آموزه های ایدئولوژیک طالبان است که به آن ها آموزش داده شده زنان با مردان برابر نیستند، در سطح پایین اجتماعی قرار دارند و مردان می توانند نسبت به سرنوشت آن ها تصمیم بگیرند بدون اینکه آن ها حق انتخاب، آزادی و تحصیل داشته باشند. فرهنگ قبیله ای و سنتی عامل دیگری است که سبب شده طالبان که برخاسته از چنین فضایی هستند خواسته های خود را بر تمام جامعه افغانستان تحمیل و با توجه به آن با زنان برخورد کنند و بگویند که این یک مساله داخلی است و بر اساس فرهنگ خود سیاستگذاری کرده ایم.
این جامعه شناس افغان عنوان کرد: مسایل به وجود آمده به آسانی قابل حل نیست چون سیاستگذاری طالبان بر اساس آموزه هایشان است، به سادگی آن را تغییر نمی دهند، خودشان هم تغییری نمی کنند چنانکه به اقوام غیر از خودشان سهم چندانی نداده اند چون نمی خواهند دیگران در حکومت سهم داشته باشند و حکومت مشارکتی تشکیل شود و با وجود اینکه جامعه جهانی بارها در خصوص تامین حقوق زنان و اقلیت ها از طالبان مطالبه داشته اما زیر بار نرفته اند و توجهی به این امر نکرده اند.
برهانی گفت: البته جامعه جهانی هم در مطالبات خود از طالبان خیلی جدی نیست، از زمان آغاز جنگ اوکراین هم توجه جامعه جهانی بیشتر به آن سو جلب شد و توجه به افغانستان کاهش پیدا کرد و طالبان هم برنامه ها و سیاست های سختگیرانه خود را ادامه می دهند.
این کارشناس افغان بیان کرد: زنان در افغانستان مانند گذشته نیستند، طی بیست سال گذشته پیش از حکومت طالبان تحصیل و کار کرده اند، در جامعه و تصمیم گیری ها نقش داشته اند و دوشادوش مردان پیش رفته اند اما به یکباره خانه نشین شدند که این مساله برای آن ها مشکلات روحی، روانی و افسردگی ایجاد کرده، تحقیقات هم نشان داده که آن ها با بیماری های روحی و روانی درگیر هستند که در اینصورت قادر نخواهند بود نسل های بعدی را به خوبی تربیت کنند که این مسایل باعث عقب ماندگی جامعه خواهد شد.
وی اضافه کرد: در صورتی که وضعیت به همین منوال پیش برود و طالبان عملکرد خود را تغییر ندهند، آینده خوبی برای افغانستان قابل تصور نیست.
