پاکستان از مسدود شدن گذرگاه ها بین آن کشور و افغانستان آسیب بسیار بیشتری متحمل می شود
کارشناس سیاسی افغان تاکید کرد: پاکستان از مسدود شدن گذرگاه ها بین آن کشور و افغانستان بیشترین آسیب را متحمل می شود.
مطیع الله خروتی در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری در کابل با اشاره به مسدود شدن گذرگاه تورخم بین افغانستان و پاکستان از طرف دولت اسلام آباد و تهدید حکومت طالبان مبنی بر اینکه اگر پاکستان گذرگاه ها با افغانستان را باز نکند این گذرگاه ها برای همیشه مسدود خواهد ماند، گفت: افغانستان راه های جایگزینی به جای مسیرهای پاکستان دارد اما پاکستان هیچ راه جایگزینی به جای افغانستان ندارد.
وی افزود: اینکه دولت پاکستان گذرگاه تورخم را که روی خط فرضی دیورند قرار دارد به روی مسافران، بیماران و کالاهای تجاری مسدود کرده موضوع جدیدی نیست و قبلا هم اعلام کرده بود هر کس که به آنسوی خط دیورند می رود باید پاسپورت و ویزه داشته باشد، مهلت داده شده در این زمینه هم به پایان رسیده است. اما طرف افغانستان هم مقابله به مثل را حق مسلم خود می داند.
به گفته این کارشناس سیاسی اگر قرار باشد رانندگان افغانستانی که مال التجاره به پاکستان می برند ویزه پاکستان را داشته باشند رانندگان پاکستانی هم که مال التجاره به افغانستان می آورند باید ویزه افغانستان را داشته باشند. از طرف دیگر افغانستان هیچ گاه خط دیورند را به عنوان مرز رسمی بین افغانستان و پاکستان نپذیرفته به همین خاطر هم به موضوع پاسپورت و ویزه رانندگان اهمیتی ندادهاست.
خروتی تصریح کرد: از زمان ایجاد پاکستان تا کنون موضوع پاسپورت و ویزه رانندگانی که در دو طرف خط دیورند تردد می کنند مطرح نبوده، این حرکتی جدید از سوی دولت پاکستان است و اگر حکومت در افغانستان چنین چیزی را بپذیرد به معنای به رسمیت شناسی خط دیورند خواهد بود.
وی عنوان کرد: موضوع دیگر این است که ضرر پاکستان از مسدود شدن گذرگاه ها بیشتر از افغانستان است زیرا جمعیت پاکستان بسیار بیشتر از جمعیت افغانستان بوده و به همان نسبت نیاز بیشتری به تجارت، ترانزیت و حمل و نقل دارد، افغانستان می تواند نیازهای خود را از طریق بندر چابهار و دیگر گذرگاه های ایران و گذرگاه واخان به چین برآورده کند اما پاکستان راه دیگری به جز مسیر افغانستان برای انتقال کالاهای خود به آسیای میانه ندارد ضمن اینکه تولیدات پاکستان بیشتر در آسیای میانه بازار دارد.
خروتی بیان کرد: پاکستان معمولا به توافقات خود با دیگر کشورها پایبندی نداشته و اکنون هم وضعیت غریق را دارد که به هر وسیله ای برای نجات خود متوسل می شود و زیر پا گذاشتن توافقات دوجانبه و بین المللی از نمونه های آن است.
