دلو 08, 1402 16:30 Asia/Kabul

نویسنده کتاب بیدارگر پارسا گفت: مرحوم سید رجب علی جلالی ارزگانی، شاعر و روشنفکر معتقد و منتقد زمان خود بود.

سید ابوطالب مظفری در گفت و گو با برنامه انعکاس رادیو دری که کتاب بیدارگر پارسا را شامل شرح زندگی و اشعار حجت الاسلام والمسلمین مرحوم سید رجب علی جلالی ارزگانی نوشته اظهار داشت: این کتاب در حقیقت دیوان اشعار به جا مانده از آقای جلالی ارزگانی به همراه زندگی نامه ای از ایشان است که برای اولین بار چاپ شده و در برگیرنده تعدادی منظومه شعری است؛ یک منظومه عاشقانه و تعدادی منظومه مذهبی.

مسوول موسسه در دری و دفتر فارسی زبانان در ایران با بیان اینکه منظومه سرایی یک سبک رایج در ادبیات فارسی است، عنوان کرد: در انجمن های ادبی شهرهای بزرگ افغانستان معمولا غزل سرایی و قصیده سرایی رایج است اما در شهرهای دور افتاده تا حدود پنجاه سال پیش قالب های منظومه سرایی مانند قالب شاهنامه یا حمله حیدری رایج بود و کتاب بیدارگر پارسا در همین قالب سروده شده است.

مظفری افزود: طی چند سال اخیر تلاش کرده سروده های مرحوم جلالی ارزگانی را تصحیح کند و مقدمه ای برای کتاب و زندگینامه ای برای شاعر تهیه نماید. اخیرا هم انتشارات عرفان این کتاب را به چاپ رسانده و روز جمعه ششم دلو (بهمن) 1402، در کنار رونمایی از کتاب بیدارگر پارسا مراسم بزرگداشت مرحوم سید رجب علی جلالی ارزگانی هم برگزار شد.

مسوول موسسه در دری گفت: مرحوم جلالی ارزگانی از کسانی بود که در افغانستان بعد از دوره عبدالرحمان خان در یکی از مناطقی که بیشترین آسیب را از جنگ او دید به دنیا آمد و به ویژه شیعیان آن منطقه در تنگنای مذهبی و فشارهای روحی بسیار زیادی زندگی می کردند و وی تلاش کرد که یک نوع احیای هویت کند و بازماندگان آن فاجعه را از آشفتگی نجات دهد.

مظفری به عنوان نوه جلالی ارزگانی گفت: وی در سال 1346 زمانی که او دو ساله بوده، وفات کرده اما در تحقیقاتی که انجام داده، خاطراتی از مردمان آن دوران به دستش رسیده و نکاتی که پدر و عموهایش می گفته اند به چند خصوصیت بارز وی پی برده؛ یکی اینکه به علم و دانش احترام قایل بوده و سعی می کرده آن را در میان مردم احیا کند. نخستین مدرسه ای که در منطقه ارزگان خاص ایجاد شد و نخستین مکتب در منطقه باغسار که او نیز در آنجا درس خوانده توسط مرحوم جلالی ارزگانی ایجاد شد.

این نویسنده افغان بیان کرد: جلالی ارزگانی بسیار مردمی بود و سعی می کرد با رفتار خود به مردم آموزش دهد و با وجود اینکه بسیار معتقد بود در امور دینی و مذهبی روشنفکر بود و تلاش می کرد مردم را با حقیقت دین به دور از خرافه و تعصب آشنا کند.

وی اضافه کرد: او همچنان سعی می کرد در میان اقوام متخاصم مانند هزاره ها و پشتون ها که بعد از دوره عبدالرحمان خان در خصومت بسر می بردند نوعی تعامل و گفت و گو ایجاد کند، این گفت و گو ابتدا در میان علمای آن زمان ایجاد می شد و برای کاهش کینه ها و کدورت ها بسیار موثر بود.

 

کلیدواژه