Pars Today

معصوم می تواند معصوم را به خاک بسپارد همچنان که حضرت علی (ع) پیکر حضرت فاطمه (س) را غسل می دهند و کفن و دفن می کنند. یا حضرت عیسی (ع) حضرت مریم (س) را به خاک می سپارند. حضرت معصومه (س) هم توسط دو معصوم به خاک سپرده می شوند.

خبرگزاری شبستان - سرویس قرآن و معارف: "رحلت جانسوز حضرت معصومه پس از 17 روز بیماری در قم در روز دهم ربیع الثانی و در سن 28 سالگی روی می دهد و پیکر مطهر در میان تجلیل مردم قم در زمینی که به موسی بن خزرج تعلق داشت تشییع و به خاک سپرده می شود. در این میان البته بحث بر سر این بود که چه کسی باید حضرت را در قبر بگذارد. پیرمرد پرهیزکاری به نام قادر قرار می شود که پیکر مطهر را در قبر بگذارند اما در همین احوال دو تن سواره نقاب به صورت از راه می رسند و بی آن که با کسی سخن بگویند یکی شان وارد قبر می شود و دیگری جسد پاک حضرت را تحویل می گیرد و پیکر مبارک دفن می شود. این که این دو نفر چه کسانی بودند گفته اند که این دو نفر پدر و برادر حضرت بودند یعنی حضرت امام موسی کاظم (ع) و حضرت امام رضا (ع) چون ما این را داریم که معصوم می تواند معصوم را به خاک بسپارد همچنان که حضرت علی (ع) پیکر حضرت فاطمه (س) را  غسل می دهند و کفن و دفن می کنند. یا حضرت عیسی (ع) حضرت مریم (س) را به خاک می سپارند. حضرت معصومه (س) هم انسان وارسته و پاک و معصومی بودند و به همین دلیل کیفیت کفن و دفن حضرت به این صورت اتفاق می افتد."

در سالروز رحلت جانسوز حضرت معصومه (س) با افتخارالسادات قافله باشی، کارشناس امور دینی درباره ابعاد  وجوه زندگی طیبه حضرت گفتگو کرده ایم. بخش اول این گفتگو را می خوانید.

 سالروز وفات حضرت معصومه (س)  است و از یک جهت افتخاری برای ماست که از برکات معنوی و روحانی حضور حضرت در ایران بهره مند می شویم اما برای آن که به درک بیشتری از حضرت برسیم خواهش می کنم درباره ابعاد شخصیتی حضرت و سیر تاریخی زندگی مبارک ایشان برای ما توضیح بفرمایید؟

پیش از هر چیز رحلت و شهادت حضرت فاطمه معصومه (س) را به محضر امام عصر (عج) و جانشین برحق ایشان حضرت آیت الله خامنه ای و همه مومنان و دوستداران اهل بیت (س) تسلیت عرض می کنم.

بنده صحبت های خود را در هفت بخش ارائه می کنم و با توجه به محدودیت زمان و مجال سعی می کنم در هر بخش صرفا فهرست وار به بخشی از آنچه درباره حیات طیبه حضرت فاطمه معصومه (س) وجود دارد اشاراتی داشته باشم.

در بخش اول عرایضم به نام و القاب حضرت معصومه (س) اشاره خواهم کرد. در بخش دوم راجع به نامه امام رضا (ع) به آن حضرت و آماده شدن حضرت برای سفر به سمت مرو، در بخش سوم ورود حضرت به شهر ساوه و قم و استقبال پرشور مردم این دو شهر که از طرفداران اهل بیت (ع) بودند، در بخش چهارم رحلت حضرت مد نظر قرار خواهد گرفت . در بخش پنجم به نمونه ای از کرامات آن حضرت خواهیم پرداخت. بخش ششم به شخصیت علمی و معنوی حضرت اشاره می شود و در بخش پایانی به احادیثی درباره فضیلت زیارت حضرت معصومه (س) از زبان امام رضا (ع)، امام جواد (ع) و  امام صادق (ع).

همچنان که می دانیم نام مبارک و مقدس حضرت معصومه (س)،  فاطمه کبری (س) است. شما می دانید که نام فاطمه تا چه اندازه برای ائمه اطهار مقدس و مهم و قابل احترام بوده است. ائمه تأکید داشتند که نام امامان و پیامبران را بر روی فرزندان خود بگذارند و  در تشیع شما می بینید که نام محمد و علی برای پسران و نام فاطمه برای دختران نام هایی هستند که در بالاترین سطح تکرار قرار دارند. حضرت موسی بن جعفر علیه السلام پدر حضرت فاطمه معصومه (س) چهار دختر داشتند که نام هر چهار دخترشان را با القاب و پسوندهایی فاطمه گذاشته بوند،  فاطمه کبری، فاطمه صغری و نظایر آن و نام حضرت معصومه (س) فاطمه کبری بود. اما درباره القاب حضرت همچنان که در زیارت نامه حضرت هم آمده است می توان به طاهره، حمیده، رشیده، تقیه، سیده، رضیه، اخت الرضا و سیده النسا العالمین اشاره کرد.

درباره ارتباط سفر حضرت به سمت مرو و نامه امام رضا (ع) هم بفرمایید.

مسیر حیات طیبه حضرت معصومه (س) اما با نامه حضرت امام رضا (ع) به ایشان برای حرکت از سمت مدینه به سوی مرو وارد مرحله جدیدی می شود. خب رابطه و علاقه روحی و قلبی این دو برادر و خواهر بسیار ممتاز و نمونه بود، شبیه همان تعلق خاطر و علایق معنوی و روحی حضرت زینب (س) با امام حسین (ع). امام رضا و حضرت معصومه دو فرزند از نجمه خاتون هستند و با این که فاصله سنی امام رضا (ع) با حضرت معصومه (س) 25 سال است در عین حال می بینید که تا چه اندازه به هم محبت دارند. در منابع و متون تاریخی آمده است که وقتی نامه امام رضا از سوی یکی از دوستداران حضرت به مدینه می رسد و حضرت معصومه سلام الله علیها در جریان  متن و فحوای نامه قرار می گیرند بلافاصله خود را آماده سفر می کنند. این اتفاق در سال 201 هجری قمری روی می دهد. حضرت امام رضا علیه السلام در سال 200 هجری به نوعی اقامت اجباری در مرو و هجرت از مدینه را می پذیرند و یک سال بعد حضرت معصومه (س) برای ملاقات و زیارت برادر با پنج تن از برادرانش یعنی فضل و جعفر و برادران دیگر و برادرزادگان و خدمتگزاران به سمت مرو حرکت می کنند. اما حوادثی که بر حضرت می گذرد از زمان ورد به ساوه است  زمانی که با استقبال پرشور مردم ساوه روبرو می شوند مأمون عده ای را برای مقابله با این سفر گسیل می دارد و در یک جنگ نابرابر همه برادران و اکثر مردانی که حضرت را در سفر همراهی می کردند به شهادت می رسد و از این جا به بعد حضرت به خاطر شدت اندوهی که از این حادثه بر ایشان مستولی می شود و به یک روایت دیگر بر اثر مسمومیت سخت بیمار می شوند و ادامه برایشان دشوار می شود.

مطابق با منابع حضرت با آن حال ناگوار در روز 23 ربیع الاول سال 201 هجری وارد قم می شوند و دوباره دوستداران اهل بیت (ع) به استقبل حضرت می روند به گونه ای که همه دوست داشتند حضرت در منزل ایشان سکنی گزیند. قرار بر این می شود که ناقه حضرت هر کجا که ایستاد محل سکنای ایشان باشد. در هر حال قرعه به نام موسی بن خزرج می افتد و این افتخار نصیب ایشان می شود. حضرت 17 روز مهمان موسی بن خزرج بودند و محراب عبادت ایشان در آنجا به بیت النور معروف است و  همچنان هم در حال حاضر از سوی طرفداران اهل بیت زیارت می شود

در هر حال رحلت جانسوز حضرت معصومه پس از 17 روز بیماری در قم در روز دهم ربیع الثانی و در سن 28 سالگی روی می دهد و پیکر مطهر در میان تجلیل مردم قم در زمینی که به موسی بن خزرج تعلق داشت تشییع و به خاک سپرده می شود. در این میان البته بحث بر سر این بود که چه کسی باید حضرت را در قبر بگذارد. پیرمرد پرهیزکاری به نام قادر قرار می شود که پیکر مطهر را در قبر بگذارند اما در همین احوال دو تن سواره نقاب به صورت از راه می رسند و بی آن که با کسی سخن بگویند یکی شان وارد قبر می شود و دیگری جسد پاک حضرت را تحویل می گیرد و پیکر مبارک دفن می شود. این که این دو نفر چه کسانی بودند گفته اند که این دو نفر پدر و برادر حضرت بودند یعنی حضرت امام موسی کاظم (ع) و حضرت امام رضا (ع) چون ما این را داریم که معصوم می تواند معصوم را به خاک بسپارد همچنان که حضرت علی (ع) پیکر حضرت فاطمه (س) را  غسل می دهند و کفن و دفن می کنند. یا حضرت عیسی (ع) حضرت مریم (س) را به خاک می سپارند. حضرت معصومه (س) هم انسان وارسته و پاک و معصومی بودند و به همین دلیل کیفیت کفن و دفن حضرت به این صورت اتفاق می افتد.