دلو 02, 1395 17:28 Asia/Kabul
  • بررسی وضعیت مسلمانان میانمار

شاید کمتر کسی باشد که گوشی به اخبار و رسانه ها داشته باشد و در عین حال صدای مسلمانانی را نشنود که در جنوب شرقی آسیا روزانه طلب کمک و یاری دارند .

کسانی که روهینگا خطاب می شوند و در کشوری به نام میانمار زندگی می کنند و از لحاظ تعداد هم به میلیون می رسند . اینها چند سالی است که از جانب افراطیون بودائی آزار می بینند و خانه و کاشانه شان ویران می شود و حتی در آتش جهل جانشان را از دست می دهند . امروز مائیم و نگاهی به این مظلومیت که عامل برگزاری نشستی شد در کولالامپور

ابتدا بشنویم از میانمار که در جنوب شرق اسیا موقعیت دارد و حدود شصت میلیون جمعیت را هم در خود جای داده است . نام قدیمی این کشور برمه بود که اکنون به میانمار تغییر نام داده است . در این کشور حدود چهار درصد مسلمان زندگی می کنند و حدود 90 درصد بودایی . علیرغم دیرنگی و قدمت حضور مسلمانان در این کشور که روهینگا نامیده می شوند شاهدیم که متاسفانه سیاست تصفیه ی نژادی تحت نام اختلافات و تندرویهای متعصبانه ی بودائیها چند سالی است که در جریان است و جمعیت زیادی از این مسلمانان را آواره ی کشورهای اطراف بخصوص بنگلادش ساخته است . آواره گانی که درد رنج و مشقت آنها در سایه ی بی توجهی رسانه ها کمتر دیده شده است . حوادث جاری منطقه و سیاستهای سکوت مستکبران موجب شده است که عملا امروز افکار عمومی آگاهی لازم را از رنج مسلمانان و آوارگان این قطعه از کره ی خاکی نداشته باشند . دلیل شعله ور شدن این خوی متعصبانه در بودائیان تندرو هر چه باشد دولت و حکومت مقصر ادامه ی آن است . بدین مفهوم که اگر به هر دلیلی عده ای بر آن شدند تا با فشار به اقلیتهای قومی و مذهبی ظلمی روا دارند دولت و حکومت است که باید ثبات و آرامش را حاکم سازد . مساله ی مسلمان و مسلمانی در میانمار موضوعی امروز و دیروز نیست بلکه از صدها سال پیش در این کشور مسلمانان حضور دارند و سرزمین آبا و اجدادیشان محسوب می شود . پیش از این همه در خلال سالهای 1979 و هشتاد و بعد از آن در سالهای 2012 عملا ظلم و شکنجه علیه مسلمانان شروع شد و آنها از منطقه خود به نام راخایین رانده شدند . در شکنجه و آزارهای قبلی طی سالهای 1980 و 90 بودائیان ضد مسلمانان بالغ بر 200 هزار نفر به بنگلادش سرازیر شدند و با پادرمیانی نهادهای بین المللی کسری از این مهاجران آواره به کشورشان بازگشتند و چند ده هزار نفری که رقم 30 هزار نفر برای آنها ذکر کردند در بنگلادش و در کمپ ماندند .

اخیرا که بار دیگر کشته شدن یک روحانی بودایی بهانه ای شد تا تعصب کور بودائیان تندرو شعله ور شود شاهدیم که نهادهای بین المللی و مدعیان حقوق بشر به جای حل موضوع و فشار بر دولت میانمار برای کنترل اوضاع و گروههای تندرو شاهدیم که به بنگلادش فشار می آورد . بدین مفهوم که امروز از بنگلادشیها می خواهند که مرزهایش را به روی آوارگان روهینگا باز کند؟

این منطق ضعیف و منفعت طلبانه ی غرب و نهادهای ذی نفوذ غربی است که اسم بین المللی بودن را هم یدک می کشند . اینکه بنگلادش مراعات مهاجرین را بکند یک قضیه و اینکه میانمار دست از ظلم بکشد قضیه ی دیگر و اصطلاحا اصلی است . چرا غرب و نهادهای بین المللی از اصل موضوع غافل شده و به فرعیات چسبیده است . این رفتار دو پهلو پاسخی ندارد جز اینکه گفته شود این رفتارهای بودار نشان می دهد که قضیه ی مسلمانان در میانمار از یک سیاست پلشت پشت پرده ای آب می خورد که در این سیاست تخلیه ی نژادی منطقه از اسلام و مسلمان اصل گرفته می شود . این یک پیش فرض کارشناسی است که از رفتارهای غیر شفاف مدعیان حمایت از حقوق بشر می توان به آن رسید . اگر غیر این است اینهمه سکوت و مماشات در قبال ظلمی که به مسلمانان میانماری می شود چه توجیهی دارد ؟ چرا به حکومت میانمار فشار وارد نمی شود که به وظیفه اش عمل کند ؟ چرا نهادهای بین المللی دست به کار نمی شوند به قضیه ورود نمی کنند ؟ هزار و یک چرای دیگر در این مساله هست که ذهن را درگیر سیاستهای یک بام و دو هوا می کند .

وقتی به سوریه و عراق و یمن نگاه می کنیم در نظر سیاست غرب جانیان تروریست حق و حقوق دارند ولی در میانمار خیر ؟ این است رفتارهای دیپلماتیک زشتی که از رهگذر میدان داری ابرقدرتهایی در قواره ی آمریکا و سازمانهایی در جایگاه سازمان ملل و حقوق بشر بر بشریت و تاریخ تحمیل شده است؟

به خاطر همه ی همین رفتارهاست که مقام معظم رهبری در دیداری که بیست و هفتم قوس سال جاری به مناسبت میلاد نبی مکرم اسلام با جمعی از مسئولان نظام و سران قوای جمهوری اسلامی ایران داشتند مشکلات دنیای اسلام را مورد اشاره قرار دادند و گفتند که حمله و کشتار مسلمانان از میانمار در شرق آسیا تا نیجریه در غرب آفریقا و رویارویی مسلمانان در منطقه‌ی بسیار مهم غرب آسیا همه و همه از نتایج توطئه‌های تفرقه‌انگیز مستکبران است و راه علاج این مشکلات اتحاد مسلمانان و ایستادن در مقابل این سیاستهای تفرقه انگیز است

اما عصر امروز پنج شنبه مالزی کانون رایزنی کشورهای اسلامی درباره ی مظلومیت مسلمانان میانماری است .  59 نماینده از کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی در مالزی جمع شده اند تا با ریاست نجیب رزاق نخست وزیر این کشور راهی برای پایان دادن به نسل کشی مسلمانان روهینگایی بیابند . مسلمانانی که متاسفانه حتی به عنوان یک اقلیت از جانب دولت مرکزی به رسمیت شناخته نشده است و آنها مهاجرانی غیر قانون یخوانده می شوند که از بنگلادش وارد برمه شده اند .  امروز مشکل غذا ، امنیت و دارو مسلمانان میانمار یرا تهدید می کند و همین تهدیدات است که مالزی را بر آن داشت تا میزبان نشستی باشد که برای یافتن راه حل پایان ظلم روهینگائیها چانه زنی می کند .
نخست وزیر مالزی از سازمان ملل، دادگاه کیفری بین المللی و سازمان کنفرانس اسلامی خواسته است تا دخالت کنند.

تیمی هم از ایران اسلامی به ریاست وزیر امور خارجه ی محمد جواد ظریف در این اجلاس شرکت کرده اند . وزیر امور خارجه ی ایران دکتر ظریف پیش از این هم در نامه ای به به دبیرکل سازمان‌ملل، خواستار توجه جدّی به وضعیت اسفبار مسلمانان روهینگیا در میانمار شد. وزیر امور خارجه ی ایران در این نامه خطاب به آقای آنتونیو گوترش نسبت به وخامت فزاینده اوضاع مسلمانان روهینگیا در میانمار ابراز نگرانی کرد و از دبیرکل سازمان‌ملل خواست فعالانه و در تعامل با دولت میانمار گام‌های اساسی برای پایان‌دادن به نگرانی‌های جدی جامعه بین‌المللی درباره وضعیت مسلمانان روهینگیا بردارند.  در قسمتی از متن این نامه آمده است مایلم توجه شما را به موضوعی که مایه نگرانی بین المللی شده جلب نمایم. بر اساس گزارش‌های معتبر از جمله اظهارات آقای ویجی نامبیار، مشاور ویژه جنابعالی درخصوص میانمار، در تاریخ ۸ دسامبر ۲۰۱۶، وضعیت اسفبار مسلمانان روهینگیا به گونه ای فزاینده رو به وخامت است.

مسلمانان روهینگیا علاوه بر اینکه از مهمترین حق اساسی و اولیه خود یعنی تعلق به سرزمین و دولتی که از آنها حمایت کند محروم شده اند، روزانه در معرض کشتار و رفتارهای خشن و غیر انسانی هستند. بسیاری از آنان  مجبور به ترک خانه و آواره شدن در کشورهای دیگر شده‌اند.این وضعیت که در تناقض آشکار با مفاد منشور ملل متحد و اسناد بنیادین حقوق بشر است، نگرانی عمیقی را در جامعه جهانی و نیز مسلمانان جهان پدید آورده است.

در نامه وزیر امور خارجه ی ایران خطاب به دبیر کل سازمان ملل آمده است با توجه به وضعیت نگران‌کننده مسلمانان روهینگا از جنابعالی و نماینده ویژه تان در امور میانمار انتظار داریم فعالانه با دولت میانمار تعامل نموده و خواست جامعه جهانی و جهان اسلام را مبنی بر لزوم توقف سریع نقض حقوق مسلمانان روهینگیا و دسترسی فوری و بدون مانع کمک‌های بشردوستانه به مناطق آسیب دیده را به مقام‌های ارشد آن دولت تاکید کنید.

امیدواریم جامعه بین‌المللی و سازوکارهای ذیربط سازمان‌ملل از جمله کمیسیون مشورتی درخصوص روهینگیا با اتخاذ اقدامات سریع و تمهیدات لازم به وضعیت نابسامان جاری رسیدگی نمایند و گام‌های اساسی را برای پایان دادن به نگرانی‌های جدی جامعه بین المللی در باره وضعیت مسلمانان روهینگیا بردارند.

پس نباید غفلت کنیم که مسلمانان روهینگا فقط یک اقلیتی از دنیای اسلامی است که قربانی سوء برخوردهای سهل انگارانه می شود . سوء برخوردهای سهل انگارانه ای که چه از جانب حکومتهای محلی و چه از جانب سیاستهای تحمیلی جهانی در حق مسلمانان روا داشته می شود . لذاست که وحدت و هوشیاری علاج کننده ی واقعه ی همه ی این دردهاست که وظیفه ی علما و روشنفکران را سنگینتر می کند