Pars Today

"هیچ راهی جز انتخابات نیست"، "رئیس جمهور را چه کسی انتخاب می کند" و "از تاریخ درس بگیرید"، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.

هیچ راهی جز انتخابات نیست، عنوان سرمقاله ی روزنامه ی افغانستان ما است که در آن چنین آمده است: 

رجسته سازی مذاکرات صلح امریکا و طالبان از یک طرف و وارد نشدن بسیاری از تکت های انتخاباتی به میدان رقابت، شهروندان کشور را نسبت به انتخابات با تردید و دو دلی مواجه کرده است. هرچند حکومت و کمیسیون های انتخاباتی روی برگزاری انتخابات تأکید می کنند، با آن هم هنوز فضای شک و تردید از بین نرفته است. اکنون ما در هفته دوم آغاز کارزار انتخاباتی قرار داریم، ولی فضای کمپاین انتخاباتی آن طوری که باید گرم و پرشور نیست. تعدادی از کاندیدان تنها توانسته اند، پوسترهای خود را در سطح شهر کابل پخش کنند و دیگر هیچ برنامه ای حتا در پایتخت نداشته اند؛ ولی در ولایات این فضا بسیار سردتر می باشد. مردم در ولایات کشور تا به حال با مسایل انتخابات درگیر نشده اند و تیم های انتخاباتی برنامه های تبلیغاتی خود را در ولایات شروع نکرده اند.

نویسنده می افزاید: دوام این وضعیت بدون شک به نفع مردم افغانستان نیست. انتخابات یک اصل و یک ارزش برای مردم افغانستان است. حیات سیاسی ما به انتخابات بستگی دارد و هیچ چیزی دیگر جایگزین انتخابات شده نمی تواند و هیچ چیزی به اندازه انتخابات مشروعیت حکومت و نظام سیاسی را تأمین نمی تواند.

و رئیس جمهور را چه کسی انتخاب می کند، عنوان سرمقاله ی روزنامه ی ماندگار است که در آن چنین آمده است: 

تجربه نشان داده که دستِ خارجی‌ها در تعیین رییس‌جمهورهایِ افغانستان دخیل و قوی‌ بوده‌ است. اما این نیز کفر و ظلم و حقارتِ محض است که بگوییم: والله‌بالله رییس‌جمهور افغانستان را امریکا انتخاب می‌کند. فرضاً اگر چنین چیزی را بپذیریم، پس نقشِ ما مردم که خود را «سلحشور» نیز می‌خوانیم، در انتخابات و در تحولات سیاسیِ کشورمان چه بوده است؟ مسلماً دنیایی که ما در آن زنده‌گی می‌کنیم، خیلی پیچیده است و ارجاعِ همۀ حوادث به امریکا، نوعی ساده‌سازی مسایل و در نهایت خیال‌بافی و عافیت‌گزینی است.

ماندگار می افزاید: 

مردم باید کسی را انتخاب کنند که او را به تمامِ معنا بشناسند؛ «به تمام معنا» یعنی این‌که بدانند صاحب چه طرح و ابتکار و برنامه‌یی است و از آن گذشته، چقدر جنم و جسارت برای رهبری دارد. در انتخابات پیش‌رو نیز همان خطراتِ گذشته، از مداخلۀ بیگانه‌ها تا ضعف و تسلیمِ خودی‌ها محتمل است. به‌رغم تمام مداخلاتِ بیرونی‌ و حتا تلاش‌ها برای تقلب، مردم باید به نقش تعیین‌کنندۀ خود در انتخابات واقف باشند؛ چرا که آن‌ها هستند که با انتخابِ درست‌شان می‌توانند مداخله‌های بیرونی را خنثا و تلاش‌ها برای تقلب را رسوا بسازند. در میان نامزدان ریاست‌جمهوری، مردم باید با تحقیق و تفحص شخصی را انتخاب کنند که با اتکا به نیروی جامعه، تواناییِ رویارویی با هر موجِ مخالفی را داشته باشد.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی هشت صبح که در سر مقاله ای تحت عنوان از تاریخ درس بگیرید چنین نوشته است:

طالبان ظاهراً به کشورهای عضو ناتو از جمله امریکا وعده کرده‌اند که در بدل خروج تدریجی نیروهای ناتو،‌ با حکومت و نیروهای سیاسی افغانستان روی آینده‌ی سیاسی صلح‌آمیز مذاکره می‌کنند و با القاعده در مناطق زیر سلطه‌ی‌شان مبارزه. اگر خروج نیروهای ناتو بخشی از یک توافق جامع حل سیاسی جنگ باشد، ‌در آن صورت اشکالی ندارد. در صورتی که این خروج تدریجی ناتو و زمان‌بندی آن مشروط به تطبیق یک توافق‌نامه‌ی مشروع، ‌همه‌شمول و تضمین‌شده‌ی پایان جنگ باشد،‌ کسی با آن مخالفتی نخواهد کرد. 

هشت صبح می افزاید: 

دیپلمات‌های امریکایی گفته‌اند که پس از صلح هم همکاری امنیتی امریکا و افغانستان ادامه خواهد یافت، اما اگر خروج نیروهای ناتو بر مبنای ضرورت‌های سیاسی و انتخاباتی اداره‌ی ترامپ و پایتخت‌های اروپایی باشد و بخشی از یک توافق‌نامه‌ی جامع حل سیاسی قرار نگیرد، هزینه‌ی آن را مردم افغانستان و در آینده مردم کشورهای عضو ناتو می‌دهند. کشورهای عضو ناتو باید از تاریخ درس بگیرند.