Իսլամաֆոբիան, հակահրեականության դեմ պայքարի Եվրոպայի կեղտոտ ռազմավարությունը

Հակահրեականությունը և իսլամաֆոբիան նույն մետաղադրամի երկու կողմերն են, և այն փաստը, որ եվրոպացի առաջնորդները, հակահրեականության դեմ ակնհայտ պայքարում, Իսրայելի կողմից ավելի քան 30,000 պաղեստինցիների սպանությունն արդարացված են համարում, ոչ այլ ինչ է, քան շեղում ռասիզմի դեմ պայքարում։

یهودی ستیزی و اسلام هراسی همیشه در تصور نژادی سفیدپوستان اروپایی مانند برادران دوقلو بوده اند. از نظر تاریخی، داشتن قاره ای متشکل از مردمان سفیدپوست و مسیحی در اروپا مستلزم اخراج مسلمانان و یهودیان از اروپا بود.

با تشکیل اسرائیل، آن سوال حالت بسیار عجیب و بی ادبی به خود گرفت. تأسیس اسرائیل بیش از یک پروژه یهودی، یک پروژه صهیونیستی بود که مبتنی بر ناسیونالیسم سفیدپوستان اروپایی بود.

با ایجاد اسرائیل، یهودیان سفیدپوست در نظر گرفته شدند و امروزه مقامات سیاسی اروپایی اسرائیل را بخشی از سنت یهودی-مسیحی ایجاد شده پس از سال 1948 می دانند.

آیا مخالفت با صهیونیسم یهودستیزی است؟

در سال 2019، قطعنامه‌ای توسط بسیاری از احزاب آلمانی به تصویب رسید که جنبش مردمی بایکوت، سلب سرمایه و تحریم (BDS) علیه اسرائیل را یک اقدام ضدیهودی محکوم کرد.

با این حال، قبل از آن گام مهم دیگری نیز وجود داشت که تأسیس و پذیرش اتحاد بین المللی یادبود هولوکاست (IHRA) بود.

این اقدام به حدی مضحک بود که 100 سازمان جامعه مدنی بین‌المللی به سازمان ملل نامه نوشتند و خواستار رد این تعریف شدند که به گفته آنها برای محافظت از اسرائیل در برابر انتقادات مشروع "سوء استفاده" شده است.

بر اساس تعریف سازمان بین‌المللی حقوق بشر، هرگونه انتقاد از اسرائیل اقدامی یهودی‌ستیزانه تلقی می‌شود و نتیجه آن چیزی جز سرکوب هرگونه سخنرانی انتقادی و اعتراض مسالمت‌آمیز درباره اسرائیل و صهیونیسم در آمریکا و اروپا نیست.

علاوه بر اتحادیه اروپا و شورای اروپا، چندین کشور عضو اتحادیه این تعریف را در سطح ملی پذیرفته اند، از جمله اتریش، بلژیک، بلغارستان، کرواسی، جمهوری چک، دانمارک، استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان و یونان. مجارستان، ایتالیا، لتونی، لیتوانی، هلند، لهستان، پرتغال، رومانی، اسلواکی، اسپانیا و سوئد.

اگرچه تعریف IHRA از نظر قانونی الزام آور نیست، اما تلاشی است برای ممانعت جدی از آزادی بیان در آینده نزدیک.

 

مبارزه با «یهود ستیزی» پس از حوادث 7 اکتبر

Հոկտեմբերի 7-ի իրադարձություններից հետո, չնայած Եվրահանձնաժողովի նախազգուշացմանը, ԶԼՄ-ների հաղորդագրությունները վկայում են այս մայրցամաքում հակասեմական միջադեպերի, ինչպես նաև իսլամաֆոբիայի աճի մասին: Այնուամենայնիվ, չնայած շատ եվրոպական կառավարություններ քննադատել են ՀԱՄԱՍ-ին սիոնիստների վրա հարձակվելու համար, միևնույն ժամանակ նրանք հավանություն են տալիս Իսրայելի կողմից Գազայում պաղեստինցի խաղաղ բնակիչների սպանությանը:

Մինչ եվրոպական կառավարություններն ի նշան համերաշխության իրենց ազգային հուշարձաններն ու կառավարական շենքերը զարդարում են Իսրայելի դրոշով` պաղեստինյան դրոշն է, որը ծածանվում է եվրոպական քաղաքների փողոցներում ժողովրդի միջոցով: Բայց Պաղեստինի կողմնակիցների բողոքի ու երթի ձայնը պետական ​​այրերի ու նույն ժողովրդի քվեով իշխանության եկածների ականջին հասնելու փոխարեն բախվում է արգելքի, ճնշումների ու վիրավորանքների։

Եվրոպական քաղաքական իշխանությունները հիմնականում սգում են 1400 մարդու սպանությունը և շատերի գերեվարումը Պաղեստինի հարձակումների ժամանակ, բայց միևնույն ժամանակ նրանք անտեսում են Գազայում և Հորդանան գետի Արևմտյան ափում ավելի քան 30000 մարդու սպանությունը: Իսկ ավելի վատ այն է, որ պաղեստինցիների հանդեպ մարդկանց համակրանքը քրեականացվում է։

Պաղեստինցի գրողներ, ինչպիսին Ադանիա Շաբելին է, հրավիրված չեն Ֆրանկֆուրտի հայտնի գրքի ցուցահանդեսին, ֆուտբոլիստ Անվար ալ-Ղազին որակազրկվել է սոցցանցերում իր պաղեստինամետ գրառումների համար։

Հակաիսլամական եվրոպացի քաղաքական գործիչները, ինչպիսիք են Ֆրանսիայի ներքին գործերի նախարար Ժերալդ Դարմանինը, ով նախկինում փորձել էր օրենքից դուրս ճանաչել պաղեստինամետ ցույցերը, ինչպես նաև պաղեստինամետ ոչ կառավարական կազմակերպությունները (ՀԿ), նույնպես պայքարում էին պաղեստինամետ բողոքի ցույցերը կեղծ համարելու համար: Նա արգելել է «հասարակական կարգի խախտումը» և նույնիսկ սպառնացել է արտաքսել օտարերկրացիներին, ովքեր մասնակցում են այս երթերին։

Սկզբում ֆրանսիական ոստիկանությունը դաժանորեն ճնշեց բողոքի ցույցերը՝ օգտագործելով արցունքաբեր գազ և ջրցան մեքենաներ, սակայն կրկին հազարավոր մարդիկ դուրս եկան փողոցներ և այս անգամ նույնիսկ հազարավոր մարդիկ միացան արգելված երթերին։

Նույնը եղավ Գերմանիայում։ Ցուցարարները դուրս են եկել փողոց՝ ի պաշտպանություն Պաղեստինի: Այս խաղաղ հավաքներին մասնակցելու և միայն Պաղեստինի դրոշը ծածանելու համար նրանք ենթարկվել են ոտնձգությունների։

Բրիտանիայի ներքին գործերի նախկին նախարար Սուելլա Բրեյվերմանը նույնպես հայտարարեց «Գետից մինչև ծով, Պաղեստինը ազատ կլինի» կարգախոսը որպես հնարավոր հանցագործություն։ Մյուս կողմից, Գերմանիայի ՆԳՆ-ն հայտարարեց, որ սա Համասի կարգախոսն է: Ուստի Բավարիայի նահանգի դատախազը հայտարարեց, որ այս կարգախոսի պատիժը հավասար է «Հեյլ Հիտլեր» (կեցցե Հիտլեր) արտասանելու պատժին։

در نهایت، نخبگان سیاسی اروپا سیگنال‌های فاجعه‌باری را به جامعه جهانی ارسال می‌کنند. ارزش زندگی فلسطینی کمتر از زندگی اسرائیلی است. به نظر می‌رسد درسی که رهبران اروپایی از هولوکاست گرفته‌اند این است که شعار معروف «هولوکاست دیگر هرگز تکرار نخواهد شد» فقط در مورد یهودیان صدق می‌کند و نه برای هیچ یک از مردمان دیگر روی کره زمین.