Իսրայելական ռեժիմի հետ դիվանագիտության անօգուտությունը և Իրանի հետ հարաբերությունների ամրապնդման անհրաժեշտությունը

Pars Today - Տարածաշրջանային զարգացումների և սիոնիստական ​​ռեժիմի շարունակական ագրեսիայի ստվերում, Լիբանանի վարչապետը մի հարցազրույցում հստակ իրատեսական դիրքորոշում է ընդունել, նա ասել է. «Իսրայելական ռեժիմի հետ դիվանագիտությունն անօգուտ է, և Լիբանանը պետք է կենտրոնանա Իրանի Իսլամական Հանրապետության հետ լավագույն հարաբերությունների վրա»։

Ըստ Pars Today-ի, «Ալ-Մայադին» հեռուստաալիքին տված հարցազրույցում Լիբանանի վարչապետ Նավաֆ Սալամը նշելով սիոնիստական ​​ռեժիմի հետ դիվանագիտության անիմաստությունը և Լիբանանի ու ԻԻՀ միջև սերտ հարաբերությունները՝ ընդգծել է, որ Իսրայելի ռեժիմը չի պահպանել միջազգային համաձայնագրերը, այդ թվում՝ 1701 բանաձևը, և ​​որ չնայած Լիբանանը որևէ ռազմական գործողություն չի ձեռնարկե՝, սիոնիստական ​​ռեժիմը շարունակում է իր ագրեսիան։

Լիբանանի վարչապետը նաև խոստովանել է, որ այս հարցում դիվանագիտական ​ընթացքը​​​ անարդյունք է եղել, և որ միայն տարածաշրջանային և միջազգային ուժերի մոբիլիզացիան կարող է ստիպել իսրայելական ռեժիմին հետ նահանջել։

Նավաֆ Սալամը շարունակելով նշեց, որ Իրանի հետ հարաբերությունները՝ որպես ազդեցիկ տարածաշրջանային տերություն, առանձնահատուկ տեղ ունեն Լիբանանի արտաքին քաղաքականության մեջ և կոչ արեց ամրապնդել այդ հարաբերությունները՝ հիմնված փոխադարձ հարգանքի վրա։

Նա ասաց. «Այս մոտեցումը կարող է ոչ միայն նպաստել Իսրայելի դեմ դիմադրության առանցքի ամրապնդմանը, այլև հարթակ ապահովել տնտեսական, անվտանգության և քաղաքական համագործակցության համար»։

Լիբանանի վարչապետը նաև ընդգծեց «Հեզբոլլահ» շարժման դերը հարավային Լիբանանի ազատագրման գործում և հաստատեց, որ դիմադրության զոհողությունների բացակայության դեպքում Իսրայելի ռեժիմի հետ նահանջը 2000 թվականին հնարավոր չէր լինի։

Իր ելույթի ավարտին Լիբանանի վարչապետը ուրվագծեց Լիբանանի դիվանագիտական ​​դիմադրության ուղին՝ շեշտը դնելով ներքին միասնության, միջազգային շրջանակներում ակտիվ ներկայության և բարեկամ երկրների, մասնավորապես՝ Իրանի հետ հարաբերությունների ամրապնդման վրա, որը օկուպացիայի դեմ արդյունավետ կլինի միայն տարածաշրջանային միասնության և դիվանագիտական ​​կարողությունների օգտագործման միջոցով։