Foto që përkujtojnë fëmijët iranianë të vrarë gjatë luftës 12-ditore

ParsToday - Ceremonia përkujtimore për fëmijët iranianë të vrarë në luftën 12-ditore të regjimit sionist dhe Shteteve të Bashkuara të Amerikës kundër Iranit u mbajt në "Kidel Cafe" në Muzeun e Kohës në Teheran.

Sipas ParsToday, nën hijen e mbështetjes ndërkombëtare, regjimi sionist kreu sulme të gjera në territorin iranian, duke pretenduar se po shmangte shënjestrimin e civilëve, por në realitet zbuloi edhe një herë fytyrën e tij të shëmtuar si vrasës i foshnjave.

Fëmijë që nuk ishin as ushtarë, as politikanë, as shkencëtarë bërthamorë, kishin shumë ëndrra për të ardhmen e tyre, ëndrra që nuk do të shihnin më kurrë agimin.

Imazhi i fëmijëve të vrarë në çdo luftë dhe pas çdo agresioni ushtarak është skena më e errët që historia njerëzore ka parë ndonjëherë. Nuk ka rëndësi nëse këta fëmijë vriten në Rripin e Gazës apo në Ukrainë, në zemër të Teheranit apo kudo tjetër në botë; publikimi i imazheve të vrasjes së tyre shkakton dhimbje në çdo ndërgjegje të zgjuar.

U deshën vetëm disa orë pasi heshtja e mëngjesit në Teheran u thye nga shpërthime të tmerrshme, që fotot e fëmijëve të vrarë t’i zhytnin njerëzit në një tronditje dhe habi të thellë.

Në një takim të Këshillit të Sigurimit të OKB-së mbi agresionin izraelit kundër Iranit, ambasadori i Iranit në Kombet e Bashkuara i përshkroi imazhet e fëmijëve iranianë që u vranë gjatë sulmeve izraelite ndaj Iranit si dëshmi të gënjeshtrave të sionistëve për shënjestrimin e objektivave ushtarake.

Ndryshe nga narrativa që paraqet për viktimizimin e hebrenjve në kampet e Auschwitzit, regjimi sionist i ka bërë fëmijët viktimat e para dhe më të pambrojtura në luftërat e tij. Ky realitet i dhimbshëm nuk është vetëm një njollë e turpshme në historinë e politikës botërore, por edhe një pasqyrë për matjen e thellësisë e vlerave njerëzore në botën e sotme.

Shumë nga trupat e martirëve nuk janë identifikuar ende. Ky krim i tregoi edhe një herë botës fytyrën e vërtetë të regjimit sionist.

Ne i emërtuam rrugët tona me emrin e tyre

Që të kujtojmë emrin e tyre sa herë që japim adresën tonë të shtëpisë

Nga cila rrugë e përgjakur të cilit martir do të mbërrijmë në shtëpi në paqe?