Ramazani: Një mundësi për unitetin islamik

Zoti i Plotfuqishëm në Kur’an thotë: “Dhe kapuni që të gjithë ju për litarin (fenë dhe Kur’anin) e All-llahut, e mos u përçani! Përkujtoni nimetin e All-llahut ndaj jush, ukr ju(para se ta pranonit fenë islame) ishit të armiqësuar, e Ai bashkoi zemrat tuaja dhe ashtu me dhuntitë e Tij aguat të jeni vëllezër. Madje ishit në buzë të greminës së Xhehennemit, e Ai ju shpëtoi prej tij. Po kështu All-llahu ua sqaron juve argumentet e veta që ju të gjeni të vërtetën e lumtur”.

Ky ajet Kur’anor është i obliguar për muslimanët gjatë gjithë vitit, por zbatimi i tij dëshmohet në mënyrë specifike gjatë muajit të shenjtë të Ramazanit. Muslimanët nga të gjitha sektet agjërojnë dhe adhurojnë në mënyrë pothuajse identike dhe mbajnë të njëjtën sjellje të mirë. Lidhjet sociale janë forcuar në një mjedis të reflektimit vetjak, adhurimit dhe bamirësisë në këtë muaj. Dhe në kundërshtim me shumicën e portreteve të mediave, në shumë vende është mjaft e zakonshme që sunitë dhe shiitët të martohen, të luten së bashku në të njëjtat xhami, të kryejnë agjërimin e tyre gjatë Ramazanit dhe të jetojnë së bashku në harmoni. Muaji i Shenjtë i Ramazanit është një mundësi e shkëlqyer për të gjithë muslimanët që të dalin jashtë kufijve sektarë dhe të ndërtojnë një unitet të përhershëm. Ndoshta muslimanët duhet të zotohen për njëri-tjetrin për t'u bashkuar. Shumica e njerëzve kanë miq që janë me prejardhje të ndryshme myslimane dhe nuk kanë asnjë problem të përzihen. Megjithatë, nevoja për xhamitë për të krijuar mjedisin ku njerëzit bëhen të mirëpritur në xhaminë e tjetrit është e rëndësishme për të përmbushur vizionin e unitetit në një nivel strukturor. Në Iran nuk lejohet të ketë xhami të veçantë për sunitë dhe shiitë. Në zonat me shumicë sunite, shiitët duhet të luten pas një Imami sunni dhe anasjelltas. A mund ta kemi një gjë të këtillë në Perëndim?