Ramazani, muaji i Zotit (17)
(last modified Wed, 05 Jun 2019 07:10:45 GMT )
Qershor 05, 2019 09:10 Europe/Tirane
  • Ramazani, muaji i Zotit (17)

Sipas disa transmetimeve, nata e 17 e Ramazanit është përvjetori i Miraxhit ose ngjitja në pikën më të lartë në qiej dhe pastaj përsëri kthimi në Planetin Tokë nga Profeti Mohammed (s.a.v.s). Gjatë këtij udhëtimi qiellor, Zoti i Plotfuqishëm i tregoi Profetit të Tij të fundit misteret e krijimit dhe mrekullitë e universit, duke përfshirë ngjarjet deri në Ditën e Gjykimit.

Kjo natë ishte Mekë, përpara emigrimit të Profetit në Medinë që engjëlli Xhibril zbriti me "Burak" - që do të thotë më shpejt se shpejtësia e dritës. Në pak çaste Profeti e gjeti veten në Xhaminë Al Aksa. Tregimet flasin gjithashtu për vizitën e tij të rrufeshme atë natë në Xhaminë e Madhe të Kufës në Irak që dikur ishte shtëpia e Profetit Nuh dhe ishte në rrënoja ato ditë. Ai gjithashtu bëri ndalesa në Medinë, e cila në të ardhmen e afërt u bë kryeqyteti i qeverisë së tij dhe në malin Sinai, ku Zoti i Plotfuqishëm i fliste Profetit Musa.

Kështu, pas hapjes e mbylljes së syve, Profeti Mohammed (s.a.v.s) ishte në qiellin eterik, duke takuar profetët e së kaluarës, duke përfshirë Isaun (as), i cili është ende gjallë dhe nuk është kryqëzuar siç pohohet dhe do të kthehet në fund të kohës në tokë për të ndihmuar trashëgimtarin e fundit dhe të 12-të të pagabueshëm të profetit të Islamit, Imam Mehdi (as) në krijimin e qeverisë globale të paqes, prosperitetit dhe drejtësisë.

Sipas transmetimeve, Profeti Mohammed (s.a.v.s) kaloi nëpër 7 qiejt, duke parë skena të mrekullueshme të cilat asnjë njeri nuk i ka parë ndonjëherë. Ai u takua me engjëjt, të cilët e përshëndetën atë dhe iu tregua Parajsa dhe banorët e saj, si dhe ferri dhe banorët e tij. Pastaj në xhiron e ardhshme të udhëtimit të tij ai hipi në "Raf-Raf" i cili është më i shpejtë se "Buraku" dhe askush nuk e njeh shpejtësinë e tij. Xhibrili e çoi në "Sidrat-al-Muntaha", pika më e lartë në qiell dhe më pas kërkoi që ai të vazhdonte përpara, duke thënë se ai vetë nuk mund të shkojë më tej dhe krahët e tij do të digjen në qoftë se ai tenton. Ishte Vullneti i Zotit për t’i treguar të mirat e krijimit të Tij, njeriut më të afërt të Tij.

Është transmetuar se nga prapa perdes verbuese të dritës qiellore Zëri i zgjedhur nga Zoti - i Cili është shumë i lavdishëm të ketë ndonjë vend, formë ose zë - për të folur ishte ai i Imam Aliut (AS), sepse ishte zëri qetësues për Profetin Mohammed (s.a.v.s).

Kështu, Miraxhi ose udhëtimi qiellor është ndër mrekullitë më të mëdha të Profetit Mohammed (s.a.v.s). Udhëtimi ishte fizik dhe jo shpirtëror, as vizional. Ata që dyshojnë ose supozojnë se ishte udhëtimi i shpirtit dhe jo i trupit, nuk mund të quhen myslimanë të vërtetë.

Kur arriti në Planetin Tokë, Profeti i Islamit u ndal shkurtimisht në Bejt ul-Mokades para se të shkonte drejt Mekës. Në rrugën e tij, ai iu afrua një karvani që i dha atij ujë për të pirë. Pastaj Profeti zbriti në shtëpinë e kushëririt të tij, Umm Hanit, motrës së Imam Aliut (AS).

Kur Profeti i informoi shokët e tij për këtë mrekulli të madhe, disa filluan të shfaqin skepticizëm, në të cilën Profeti u tha atyre të prisnin deri në ardhjen e një karvani të caktuar në Mekë. Ditë më vonë kur arriti karavani dhe njerëzit e këtij karavani ishin të befasuar kur e parë Profetin, të cilit i dhanë uji për të pirë gjatë takimit të shkurtër.

Në fillim të sures Isra, Zoti i Plotëfuqishëm thotë:  "Pa të meta është Lartëmadhëria e Atij që robin e Vet e kaloi në një pjesë të natës prej Mesxhidi Haramit (prej Qabes) gjer në Mesxhidi Aksa (Bejti Mukaddes), rrethinën e të cilës Ne e kemi bekuar, (ia bëmë këtë udhëtim) për t’ia treguar atij disa nga argumentet Tona. vërtet, Ai është dëgjuesi ( i fjalëve të Muhamedit), pamësi (i punëve të Muhammedit).  ".

Komentuesi i shquar i Kur’anit të shenjtë, Alame Sejed Mohamed Husein Tabatabai, lidhur me këtë ajet, thotë: Lavdërimi i takon Zotit që madhërisht e mbajti shërbëtorin e Tij Mohammedin (s.a.v.s) në një udhëtim natën për t'i treguar atij fuqinë dhe sovranitetin e Tij.

Profeti i Islamit ua tregoi muslimanëve fjalët e Krijuesit, duke përfshirë edhe paralajmërimet dhe urdhërimet që mbulojnë një numër të madh çështjesh. Kjo llogari u bë e famshme si Hadithi Miraxh dhe është një përmbledhje e dialogut mes Profetit dhe Zotit të Plotfuqishëm. Në fillim të hadithit, Profeti i kërkoi Zotit: "O Zot, cila është vepra më e mirë?" Zoti u përgjigj: "Asgjë nuk është më e lartë se Unë, sesa të kesh besim tek Unë dhe kënaqësi me atë që unë e kam caktuar".

Kjo përgjigje e shkurtër është çelësi për të hequr pengesat që ekzistojnë në rrugën e lartësimit njerëzor.

Në një pjesë tjetër të Hadithit Miraxh, Zoti i tha Profetit të Tij: "O Ahmed, adhurimi është 10 pjesë, 9 pjesë të tij kërkojnë ushqim hallall (ose lejueshmëri), prandaj nëse përgatitni ushqim dhe pije me anë të hallallit, do të jeni nën mbrojtjen time".

Pejgamberi e pyeti: "O Zot, cili është adhurimi i mirë dhe i parë?" Zoti u përgjigj: "Fillimi i adhurimit është agjërimi dhe heshtja".

Kjo deklaratë tregon se heshtja dhe agjërimi janë hapi i parë në adhurimin e Zotit. Për sa kohë që gjuha e njeriut nuk është e kontrolluar dhe flet çdo fjalë të kotë, ai njeri nuk ka marshuar në rrugën e drejtë. Stomaku është i njëjtë. Nëse njeriu ha çfarëdo që dëshiron dhe sa herë që dëshiron, ai do të kthehet në një kafshë që thjesht dëshiron të mbushë stomakun.

Pastaj Profeti pyeti: "Zoti im, cili është ndikimi i agjërimit?" Zoti u përgjigj: "Agjërimi sjell mençuri, mençuria e frymëzon diturinë dhe dituria çon në siguri. Kur një shërbëtor arrin statusin e sigurisë, ai do të jetë i lirë nga skllavëria e vështirësive ose lehtësimit".

 Ajo që ndodhi në ngjarjen e madhe të Miraxhit, ishte rezultat i robërisë së pastër dhe të sinqertë të Profetit për Zotin. Ky personalitet i pashoq u ngjit në pikën më të lartë në qiell për të cilën Zoti i Plotfuqishëm në ajetet 7 deri në 18 të sures Nexhm, thotë:

7. Dhe ai (Xhibrili) ishte në horizontin e lartë 

8. Pastaj u lëshua dhe iu afrua 

9. E ishte afër sa dy harqe, apo edhe më afër 

10. Dhe i shpalli robit të Tij (All-llahut) atë që ia shpalli. 

11. Zemra nuk mohoi atë që pa 

12. A po i bëni polemikë atij për atë që ka parë? 

13. Ai e ka parë (Xhibrilin) edhe herën tjetër 

14. Te Sidretul Munteha 

15. Pranë së cilës është xhennetul Me’va 

16. Atëherë kur Sidrën e mbuloi ajo që e mbuloi 

17. Shikimi i tij nuk lakoi e as nuk tejkaloi 

18. Ai vërtet pa disa nga shenjat më të mëdha të Zotit të vet..

 

Tags