تفسیر - چگونگی مذاکرات ، نخستین اختلاف نظر برگزیتی بریتانیا و اتحادیه اروپا

ساعاتی پس از آغاز رسمی روند اجرای برگزیت ، نخستین اختلاف نظر میان مقامات بریتانیایی و اروپایی بر سر آینده مذاکرات پدیدار گشت .

مقامات اروپایی از جمله انگلا مرکل صدراعظم آلمان ، ژان مارک ایروJean-Marc Ayrault  وزیر امور خارجه فرانسه و همچنین ، پارلمان اروپا متفق القول اعلام کردند که با همزمانی مذاکرات خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و مذاکرات ترسیم روابط بعد از خروج مخالف هستند.در حالی که در نامه ترزا می ، نخست وزیر بریتانیا  برای به جریان افتادن ماده 50 پیمان لیسبون ، لندن همزمانی این دو مذاکرات را خواستار شده است .

برای بریتانیا همزمانی این دو مذاکرات از اهمیت حیاتی برخوردار است . در حال حاضر بریتانیا همچنان عضو اتحادیه اروپا است و این کشور در مقایسه با کشورهای داوطلب عضویت در این اتحادیه ، از نفوذ فراوانی در نهادهای وابسته به اتحادیه اروپا برخوردار است.دولت ترزا می امیدوار است با استفاده از همین نفوذ ، شرایط بهتری را برای دوران پس از خروج ، با اتحادیه برقرار سازد.

در حالی که اتحادیه اروپا خواهان آن است که ابتدا جدایی بریتانیا از اتحادیه کامل شود و سپس مذاکرات برای ترسیم روابط جدید ، آغاز گردد.

در حال حاضر بریتانیا به کسب حداکثر امتیازات از طریق مذاکرات همزمان چشم دوخته است تا از پیامدهای منفی احتمالی برگزیت جلوگیری نماید و مخالفان سرسخت داخلی را راضی سازد.اما چنین به نظر می رسد که اتحادیه اروپا تلاش می کند دستاوردهای بریتانیا از برگزیت را به حداقل برساند . به عبارت دیگر هم اکنون بحث بر سر این است که برگزیت الگویی برای دیگر اعضای اتحادیه اروپا  خواهد بود یا درس عبرتی برای آنان .

البته در این میان ، عامل زمان نیز تعیین کننده خواهد بود . براساس توافق طرفین ، قرار است بعد از دو سال ، بریتانیا رسما از اتحادیه اروپا خارج شود.در این مدت باید موضوعات بسیار مهم ، پیچیده و حساسی به بحث گذاشته شود و توافقاتی بر سر آنان حاصل شود.تعیین وضعیت تعرفه های گمرکی ، تدوین استاندارهای یکسان ، نحوه کنترل های مرزی ، رسیدگی به سرمایه گذاری های مشترک و تعیین تکلیف وضعیت اتباع ، فقط بخشی از این موارد است.

مذاکره بر سر هریک از این امور می تواند ماه ها به درازا بکشد . این در حالی است که تامین منافع 27 کشور اروپایی در روند مذاکرات برگزیت در میان است و چه بسا اختلاف نظر میان این کشورها ، مذاکرات را طولانی تر کند.

مشکل اختلاف نظر فقط در طرف اروپایی مذاکرات دیده نمی شود ؛ بلکه ممکن است با جدی تر شدن درخواست جدایی اسکاتلند از پادشاهی متحده ، طرف مذاکره کننده بریتانیایی نیز با چنین مشکلی مواجه گردد . این در حالی است که طی چند ماه آینده دو انتخابات سرنوشت ساز در دو عضو مهم اتحادیه اروپا یعنی در فرانسه و آلمان برگزار خواهد شد.انتظار می رود طی این مدت ، مقامات ارشد دو کشور تمرکز کمتری بر مذاکرات برگزیت داشته باشد . 

همه این ها در حالی است که به تجربه ثابت کرده است مذاکرات تجارت آزاد  میان کشورها به سال ها زمان نیاز دارد . به عنوان مثال ، مذاکرات تجارت آزاد میان اتحادیه اروپا و کانادا 10 سال طول کشید. در این مدت ، طرفین بر سر کوچک ترین مسائل فنی و تخصصی از امور کشاورزی و شیلات تا همکاری های مالی و سرمایه گذاری مذاکره کردند. این در حالی بود که طرفین اصولا برای جدایی پس از 40 سال مذاکراتی انجام نمی دادند .

با توجه به این وضعیت ، به نظر می رسد فرصت دو ساله برای همزمانی مذاکرات جدایی و مذاکرات همکاری میان بریتانیا و اتحادیه اروپا بسیار اندک باشد. این موضوع از این جهت اهمیت دارد که آینده مناسبات لندن و بروکسل پس از اتمام زمان مقرر مشخص نیست . به عبارت دیگر اگر در این مدت مذاکرات برگزیت به سرانجام نرسد ، چه بسا آخرالزمان اقتصادی در قلمرویی 28 عضوی اتحادیه اروپا رخ دهد.