تحلیل: هشدار گوترش درباره بحران پناهندگی؛ منطقه غرب آسیا در کانون بحران
-
گوترش: اکنون ۱۰۰ میلیون نفر به ترک خانه‌های خود مجبور شده‌اند؛ این یک بحران سیاسی است
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد با انتقاد از افزایش کوچ اجباری مردم در کشورهای مختلف، پناهجویی را یک بحران سیاسی عنوان کرد.
آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد در توییتی نوشت: «اکنون ۱۰۰ میلیون نفر مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند. این بحران پناهندگی نیست و پناهندگان علت این مسئله نیستند. این یک بحران سیاسی است و تنها با همبستگی و اراده سیاسی حل خواهد شد.»
بحران پناهندگی به خصوص در دهه دوم قرن 21 و با آغاز بحران‌های غرب آسیا روند فزونی گرفته است. تحلیل‌گران از سیل عظیم جمعیت آواره با عناوینی نظیر «کوچ بزرگ» یا «فاجعه خاموش» یاد می‌کنند که از دهه دوم قرن 21 تاکنون رخ داده است.
افراط‌گرایی مورد حمایت قدرت‌های غربی و برخی قدرت‌های منطقه‌ای زمینه بروز درگیری‌های داخلی و همچنین جنگ تروریستی را فراهم کرده است. تروریست‌های مورد حمایت با ایجاد خشونت‌های بی‌سابقه علیه غیرنظامیان به خصوص زنان و کودکان، بخش بزرگی از آنها را آواره کردند.
سوریه و عراق دو کشوری هستند که بیش از همه در منطقه غرب آسیا با خشونت‌های گسترده افراط‌گرایان مواجه شدند و میلیون‌ها غیرنظامی در این کشورها در داخل و به خصوص خارج از این کشورها آواره شدند.
یمن دیگر کشوری است که جمعیت آواره زیادی در سال‌های اخیر داشته است. جنگ نامتقارن عربستان سعودی و متحدانش علیه یمن که به از بین رفتن زیرساخت‌ها و کشته و زخمی شدن صدها هزار نفر منجر شده، عامل آوارگی غیرنظامیان یمنی به خصوص زنان و کودکان است. با این حال، مردم یمن بیش از اینکه به خارج از این کشور گسیل شوند در داخل کشور آواره شدند که البته این وضعیت نیز تبعات زیادی به خصوص گرسنگی و بیماری را برای آنها در پی داشته است.
فلسطین زمانی بزرگ‌ترین جمعیت آواره جهان را در اختیار داشت. اگرچه این عنوان اکنون به کشورهای دیگر از جمله سوریه اختصاص پیدا کرد، اما همچنان آوارگان فلسطینی در کشورهای مختلف با رنج زیادی مواجه هستند. رژیم صهیونیستی از بازگشت آوارگان فلسطینی به کشورشان ممانعت می‌کند.
سقوط دولت افغانستان و تسلط طالبان در این کشور همه جهانیان را شوکه کرد. تصاویر و صحنه‌های مربوط به موج مهاجرت و خروج افغان‌ها در فرودگاه کابل بسیار تکان دهنده بود و بار دیگر میلیون‌ها افغانی آواره شدند و بحران پناهندگان به تیتر یک رسانه‌ها تبدیل شد.
نکته مهم دیگر شیوه خروج آوارگان از کشورهای‌شان است. آوارگانی که به ناچار از کشور خود آواره و عازم کشورهای دیگر شدند، از مسیرهای امن و قانونی برای مهاجرت استفاده نکردند زیرا عملاً امکان استفاده از این مسیرها وجود نداشت. شیوه خروج آوارگان افغانی بارها و بارها از رسانه‌ها منتشر شد که بیان‌گر هراس و وحشت آنها از به قدرت رسیدن طالبان در این کشور بود.
بر همین اساس، گوترش در توییت خود نوشت: «ما به مسیرهای امن و قانونی برای مهاجران و پناهندگان نیاز داریم.»
وقوع بحران اوکراین نیز بار دیگر سبب توجه به مساله پناهندگان شد. تفاوت بحران اوکراین با بحران‌های منطقه غرب آسیا در این است که بحران پناهندگان در منطقه غرب آسیا با بی‌توجهی آشکار قدرت‌های غربی مواجه شد، اما در اوکراین وضعیت متفاوت بود و این قدرت‌ها نگران پناهندگان اوکراینی شده و تلاش کردند به آنها کمک کنند.
نکته پایانی اینکه؛ هنوز هم اگر اراده جهانی برای رسیدگی به بحران پناهندگان شکل نگیرد، این وضعیت وخیم‌تر خواهد شد و فاجعه بزرگ‌تری شکل خواهد گرفت.
بیشتر بخوانید:
