Нуктае аз тиби Ризо дар мавриди меъда

Дар ҷомеаи худ шоҳид ҳастем, масрафи нӯшоба ва об ба ҳамроҳи ғазо ва чой билофосила баъд аз он, як амри одӣ шудааст, аммо дар таолими исломӣ аз ҷумла дар номаи маърӯфи имом Ризо (ъ) ба Маъмун, масрафи об ба ҳамроҳи ғазо манъ шудааст.

Дар ин робита масоили зер қобили таваҷҷӯҳ аст:

Таҳрик шудани дастгоҳи гувориш барои эҷоди ҳаракоти меъда ва рӯдаҳо ва тарашшӯҳи онзимҳо тавассути ғазо анҷом мегирад ва бо махлӯт шудани об ва моиот бо ғазо эъмоли фавқ анҷом нашуда ва захми меъда, исно ашар ва юбусат ба вуҷуд меояд. Асари онзимҳо низ ба василаи коҳиши тарашшӯҳ ва рақиқ шудан коҳиш меёбад.

Нуктае аз тиби Ризо дар мавриди меъда

Имом Ризо (ъ) дар ҳадисе  фармӯданд, касе, ки мехоҳад меъда ӯро озор надиҳад, аввал (билофосила рӯйи ғизо (байн ва баъд) ғазо ва об нанушанд, то ғазоро ба поён бибарад. Ҳар кас чунин кунад, баданаш ба рутӯбат мегарояд ва меъдааш заъиф ва нотавон мешавад ва рагҳояш нерӯи ғазоро дарёфт намекунанд.

Матни ҳадис: "Бо вуҷуди ин ки пас аз масрафи ғазо чарби фард дучори ташнагӣ мешавад, аммо дар аксари рисолоти фуқаҳо ва муҷтаҳиддини ҷомеъи шароит, аз масрафи об ба ҳамроҳи ғазои пурчарб наҳй шудааст".

"Аз тарафи дигар масрафи моиот ҳамроҳ бо ғазо мӯҷиби рақиқ шудани шираҳо ва экзимҳои гуворишӣ мешавад, ки метавонад амри ҳазми ғазоро то ҳудӯде мухтал намояд.