جامعه جهانی از موضوع تشکیل حکومت فراگیر و رعایت حقوق بشر در افغانستان کوتاه نمی آید
کارشناس سیاسی افغان تاکید کرد: جامعه جهانی از موضوع تشکیل حکومت فراگیر، رعایت حقوق بشر و حقوق زنان در افغانستان کوتاه نمی آید.
رمضانعلی فصاحت در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری در کابل گفت: سازمان ملل متحد و جامعه جهانی از ابزارهای در اختیار خود برای متقاعد کردن حکومت طالبان در خصوص تشکیل حکومت فراگیر و رعایت حقوق بشر و حقوق زنان استفاده خواهد کرد.
این استاد دانشگاه در کابل با اشاره به اظهارات استفانی ترمبلی معاون سخنگوی دبیر کل سازمان ملل متحد در یک نشست خبری مبنی بر اینکه دبیر کل این سازمان قصد دارد دومین نشست نمایندگان ویژه کشورها در امور افغانستان را در زمانی مناسب برگزار کند و در آن در مورد اجماع جهانی و توصیه های ارزیابی مستقل هماهنگ کننده ویژه سازمان ملل متحد برای افغانستان گفت و گو می شود، اظهار کرد: موضوع افغانستان به خاطر رقابت هایی که بین کشورهای منطقه و فرامنطقه از یک طرف و مسایلی که بین امریکا و حکومت طالبان از طرف دیگر وجود دارد، وضعیت پیچیده و بحرانی به خود گرفته است.
وی افزود: سازمان ملل متحد در این زمینه نشست هایی برگزار کرده تا بتواند افغانستان را به عنوان دولتی ملی و مستقل و عضوی از جامعه جهانی جذب و با شرایط عمومی حاکم بر جهان همگام و همسو کند اما مساله این است که بین امریکا، جامعه جهانی و طالبان نسبت به این موضوع چالش وجود دارد و بین چین و روسیه به عنوان اعضای دایم شورای امنیت و دیگر اعضای این شورا هم گسست دیده می شود.
به گفته این کارشناس افغان هم کشورهای قدرتمند منطقه به دنبال منافع خود در شکل گیری یک نظام سیاسی در افغانستان هستند و هم جامعه جهانی به ویژه امریکا قبلا در توافقنامه دوحه قطر طالبان را متقاعد کرده بودند که در افغانستان یک حکومت فراگیر ایجاد و حقوق زنان و اقلیت ها را رعایت کنند اما در مورد تشکیل یک حکومت فراگیر در افغانستان از طریق گفت و گوی بین الافغانی مشکل وجود دارد و طرفین یکدیگر را متهم به نقض مفاد توافقنامه دوحه می کنند.
فصاحت عنوان کرد: طالبان می گویند حکومت فراگیر ایجاد کرده اند اما جامعه جهانی معتقد به چنین چیزی نیست و سازمان ملل متحد اخیرا با صدور قطعنامه ای در مورد چگونگی تعامل با طالبان تصمیم گرفته که یک نماینده ویژه برای افغانستان تعیین کند تا درخواست های جامعه جهانی از طالبان را پیگیری کند.
وی بیان کرد: از دهها سال قبل مشکلاتی در افغانستان وجود داشته که با تغییر حکومت عمیق تر شده و به این زودی ها حل نمی شود اما اینکه اعضای جامعه جهانی از طریق سازمان ملل متحد قضایای افغانستان را پیگیری می کنند گامی مثبت در مسیر حل مشکلات افغانستان است. برگزاری نشست ها هم می تواند نواقص گذشته را شناسایی کرده و طرف های مختلف را به سوی یافتن راه حل منطقی سوق دهد.
این استاد دانشگاه گفت: مساله این است که دولت سازی و ملت سازی در افغانستان همواره از بالا به پایین انجام شده به این شکل که با مدل امریکایی سعی شده دولت ایجاد شود و بعد بر اساس دولت ایجاد شده ذهنیت مردم و افکار عمومی به سمت آن کشیده شود و برای همبستگی ملی تلاش می شود.
این کارشناس افغان یاد آور شد که تحلیلگران معتقدند همه مشکلات به نوعی با امریکا مرتبط است و امریکایی ها در بروز مشکلات نقش دارند زیرا از یک طرف کمک های خود را به طالبان قطع نکرده اندو از طرف دیگر تلاش می کنند طالبان را به رعایت مفاد توافقنامه ای که در قطر امضا کرده اند ملزم کنند.
وی اضافه کرد: به عبارت دیگر امریکا تلاش کرده با حمایت مالی از طالبان حکومت آنان را در افغانستان حفظ کند و به سمت تعامل با کشورها بکشاند اما اگر طالبان به شرایط جامعه جهانی به ویژه رعایت حقوق بشر و حضور زنان در سیاست و حق تحصیل آن ها وقعی نگذارند ممکن است از قطع کمک های جامعه جهانی به طالبان به عنوان ابزار فشار علیه آنان استفاده شود. ابزار دیگری هم که جامعه جهانی در اختیار دارد به رسمیت نشناختن طالبان تا زمان انجام این شرایط است.
