سران حکومت وحدت ملی افغانستان از زیر بار مسوولیت شانه خالی می کنند
سران حکومت وحدت ملی افغانستان اراده قوی برای مقابله با ناامنی ها ندارند و از زیر بار مسوولیت شانه خالی می کنند
کارشناس سیاسی و فعال رسانه ای افغان تاکید کرد: سران حکومت وحدت ملی افغانستان هنوز اراده قوی برای مقابله با ناامنی ها و فساد در این کشور ندارند و از زیر بار مسوولیت شانه خالی می کنند.
سید محمد علی رضوانی در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری در رابطه با اظهارات اخیر محمد اشرف غنی رئیس جمهوری افغانستان که مصلحت اندیشی ها در انتصاب افراد را باعث ناامنی ها در این کشور و سقوط قندوز شده گفت: مسوولان به جای حل مسایل مسوولیت ها را به دوش دیگران می اندازند.
وی عنوان کرد که بخشی از ناامنی ها در گذشته هم بوده و بصورت موسمی در تابستان و اوایل پاییز طالبان مسلح تلاش می کنند عملیات انجام داده و حضور نظامی خود را بیشتر نشان اما تشدید عملیات طالبان در برخی ولایات از جمله قندوز و هلمند ممکن است واکنشی به توافق حزب اسلامی با حکومت وحدت ملی افغانستان هم باشد.
این کارشناس سیاسی افزود: گمانه زنی هایی وجود داشت که با پیوستن حزب اسلامی به حکومت وحدت ملی افغانستان ناامنی ها کاهش پیدا می کند. اما طالبان با تحرکات جدیدی که داشتند می خواستند نشان دهند که نقش حزب اسلامی در کاهش خشونت ها ناچیز است و این حزب نقش چندانی در عملیات نظامی در افغانستان نداشته است.
به گفته این روزنامه نگار افغان مشکل اصلی در رابطه با ناامنی ها این است که مسوولان از زیر بار مسوولیت شانه خالی می کنند، اظهارات اخیر محمد اشرف غنی هم برای این است که بار مسوولیت را از دوش خود بردارد، به این ترتیب در قضیه سقوط قندوز مسوولیت را متوجه مسوولان محلی کرده است.
رضوانی بیان داشت که در بحث امنیت یک مشکل اساسی سیاسی این است که نگاه واحدی در مورد مخالفین مسلح دولت وجود ندارد، زمانی حامد کرزی رئیس جمهور سابق آن ها را برادران ناراضی خطاب می کرد و اکنون محمد اشرف غنی آنان را مخالفان سیاسی می خواند به همین شکل تفاوت دیدگاه ها میان سران حکومت در برخورد با طالبان وجود دارد که این مساله سبب ناهماهنگی هایی شده است.
وی همچنان خاطرنشان کرد: نهادهای امنیتی افغانستان مانند وزارت دفاع، وزارت داخله و ریاست امنیت ملی هم آنگونه که باید باهم هماهنگی ندارند که سبب شده نیروهای امنیتی بصورت قوی در میدان های جنگ ظاهر نشوند، در حالی که طالبان ضعیف هستند و نیروهای زیادی در اختیار ندارند.
رضوانی اضافه کرد: از سوی دیگر نمی توان انکار کرد که طالبان وابسته به خارج هستند، رهبران طالبان در پاکستان علناً در مساجد سخنرانی و علیه دولت افغانستان پول و امکانات جمع آوری می کنند.
این فعال رسانه ای گفت: در داخل حکومت افغانستان افرادی حضور دارند که به انحاء مختلف در برابر اصلاحات ایستادگی می کنند که این مساله هم باعث ایجاد مشکلاتی شده چنانچه در مناطق دوردست مردم اعتماد خود را نسبت به سیستم قضایی از دست داده اند و مسایل قضایی خود را به طالبان ارایه داده و راه حل را از آن ها می خواهند. که این ناشی از فسادی است که در نهادهای قضایی وجود دارد، حتی کسانی از شهرها و از کنار دستگاه های قضایی می روند و مسایل خود را به طالبان ارایه می کنند.
به عقیده این کارشناس سیاسی حکومت افغانستان هم اگر می خواهد به فعالیت خود ادامه دهد باید در برابر این فساد بایستد، البته محمد اشرف غنی رئیس جمهوری افغانستان که پس از اجلاس بروکسل و اعلام کمک های بیش از پانزده میلیارد دالری جامعه جهانی به افغانستان اظهاراتی در رابطه با اصلاحات و مبارزه با فساد داشته، بیشتر خواسته مانوری انجام دهد و به نظر نمی رسد به سادگی موفق شود زیرا ریشه های این فساد عمیق است و اراده قوی هم در برابر آن حتی در سطح مقامات بالا مشاهده نمی شود.
رضوانی با اشاره به پیچیدگی مساله امنیت و صلح در افغانستان گفت: این مساله یک قضیه منطقه ای است و به دلیل نوع مناسبات که در سطح منطقه و جهان وجود دارد این پیچیدگی بیشتر و گسترده تر می شود و علاوه بر پاکستان برخی کشورهای دیگر مانند عربستان، امارات متحده عربی، امریکا و اعضای اتحادیه اروپا و ناتو هم در قضیه دخیل می شوند.
وی در عین حال تاکید کرد: در این میان واضح است که پاکستانی ها به شدت در ناامنی های افغانستان دخیل هستند و ابایی هم از بیان و آشکار شدن آن ندارند.
