برای خارج شدن مذاکرات صلح افغانستان از بن بست باید خواسته های همه کشورهای منطقه در نظر گرفته شود
کارشناس سیاسی افغان گفت: برای خارج شدن مذاکرات صلح از بن بست و رسیدن به یک صلح پایدار در افغانستان باید، منافع و خواسته های تمام گروه ها و قدرت های بزرگ منطقه و دیگر کشورهای همسایه که در جنگ و درگیری های افغانستان صدمه دیده اند، در نظر گرفته شود.
کامبخش نکویی کارشناس مسایل سیاسی در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری با اشاره به نشست امنیتی هرات گفت: گفت و گو های امنیتی که درهرات بین نخبگان سیاسی برگزار شد نمی تواند گام عملی برای رسیدن به صلح پایدار و عدالت محور در افغانستان باشد، چون این نخبگان و کارشناسان سیاسی تا کنون رویکردهای واقع گرایانه برای حل عملی بحران افغانستان ارائه نکرده اند و بیشتر بحث نظری و آکادمیک را مد نظر قرار می دهند و این نمی تواند برای حل منازعات واقعی افغانستان موثر باشد.
این کارشناس افغان در ادامه، به اختلافات داخلی در درون حکومت افغانستان، اشاره کرد و افزود: اشرف غنی و عبدالله عبدالله که دو گروه مخالف هم می باشند در راس قدرت سیاسی قرار دارند و هر کدام به دنبال تامین منافع گروهی و شخصی خود هستند و بر خلاف منافع ملی افغانستان حرکت می کنند.
نکوئی بیان داشت: تاکنون دولت افغانستان نتوانسته است یک ظرفیت و اجماع سیاسی ایجاد کند تا همه گروه ها و احزاب سیاسی داخل نظام را متحد بسازد.
این کارشناس سیاسی در مورد به بن بست رسیدن مذاکرات صلح قطر گفت: منافع مردم، نخبگان سیاسی و دولت افغانستان و کشورهای منطقه در طرح مذاکرات دوحه وجود نداشت و فقط منافع آمریکا، طالبان و پاکستان در نظر گرفته شده بود و مشخص بود که این مذاکرات به نتیجه مطلوب نخواهد رسید.
وی تصریح کرد: طرح های تک محوری به دلایل مختلف تا کنون در افغانستان با شکست مواجه شده است و تا زمانی که اجماع فراگیر صورت نگیرد، مذاکرات صلح قطر از بن بست خارج نخواهد شد.
کامبخش نکویی در ادامه اظهار داشت: برای رسیدن صلح پایدار در افغانستان باید، منافع و خواسته های تمام گروه ها و قدرت های بزرگ منطقه مانند روس، ایران، چین و دیگر کشورهای همسایه که در جنگ و درگیری های افغانستان صدمه دیده اند، در نظر گرفته شود.
وی تصریح کرد: تصمیم گیری های آمریکا در افغانستان، فقط بر اساس منافع آن کشور بوده است و این موضوع حساسیت های کشورهای منطقه را به وجود آورده است که اگر صلح در افغانستان بر محور سازمان ملل متحد، جامعه جهانی و کشورهای منطقه شکل بگیرد می توان به صلح عادلانه امیدوار بود.
