بحث ایجاد حکومت مشارکتی در افغانستان مطرح است اما مشخص نیست که در مذاکرات گنجانده می شود یا خیر
بحث ایجاد یک حکومت مشارکتی در افغانستان مطرح است اما باید دید که چنین چیزی در مذاکرات هیات های مذاکره کننده جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان گنجانده می شود یا خیر
رئیس مرکز مطالعات و تحقیقات نبراس در کابل گفت: بحث ایجاد یک حکومت موقت یا حکومت مشارکتی در افغانستان شامل ترکیبی از مخالفان دولت و نیروهای موجود در حکومت این روزها مطرح است اما باید دید که چنین چیزی در مذاکرات هیات های مذاکره کننده جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان گنجانده می شود یا خیر.
سید حسین اشراق در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری با اشاره به آغاز دور دوم مذاکرات هیات های مذاکره کننده جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان در قطر اظهار داشت: حکومت افغانستان با مشکلات فراوانی رو به رو است مخصوصا در رابطه با جنجال های پس از انتخابات و سوالاتی که در مورد مشروعیت حکومت وجود دارد، بحث حکومت موقت برای این حکومت نگران کننده است.
وی با اشاره به اظهارات اخیر محمد سروردانش معاون دوم رئیس جمهوری عنوان کرد که زمامداران حکومت افغانستان حکومت موقت را موجب نگرانی و باعث فروپاشی نظام می دانند اما عده ای دیگر تلاش می کنند که با حفظ چهارچوب نظام یک گذار نرم را در افغانستان تجربه کنند به این معنی که رهبری حکومت موجود کنار برود و مخالفین که طالبان هستند روی یک طرح جدید حکومت داری توافق کنند.
این کارشناس سیاسی افزود: اگرچه دیدگاه های دو طرف مذاکره کننده فاصله زیادی از هم دارد، یک طرف از امارت و یک طرف از جمهوریت با قرائت خودشان صحبت می کنند اما برخی نیروها در داخل هیات مذاکره کننده و سیاست مداران افغانستان خواهان یک راه میانه تحت عنوان حکومت مشارکت ملی در یک دوره موقت هستند تا تمهیدات گذار به یک صلح و سازش فراهم شود.
رئیس مرکز مطالعات و تحقیقات نبراس در کابل یادآور شد یکی از طرف های مذاکرات صلح که حکومت است، تلاش می کند با نام جمهوریت بازی کند در حالی که در قالب تیم حکومت آن انسجام، یکدستی و فلسفه اجتماعی مشخص و لازم، وجود ندارد اما طرف دیگر که طالبان است بیشتر برای امتیاز گیری های نظامی تلاش می کند.
اشراق در عین حال گفت: به نظر می رسد تصمیم گیر اصلی در مذاکرات صلح هیچکدام از این دو طرف مذاکره کننده نیست بلکه عامل اصلی کشورهای خارجی هستند که با یکدیگر برسر منافع خود چانه زنی می کنند و احتمالا در نتیجه هماهنگی های آن ها، یک راه حل میانه جستجو خواهد شد، قضایای افغانستان در بیست سال اخیر بیشتر جنبه های منطقه ای و بین المللی داشته است.
وی عنوان کرد: اتحادیه اروپا و امریکا می توانند نسبت به مسائل افغانستان بسیار تاثیرگذار باشند و وقتی این کشورها منافشان تقارن پیدا کند می تواند بر تصمیم گیری ها دوحه تاثیرگذار باشد. طالبان هم در هماهنگی با حامیان بین المللی و منطقه ای خود آماده مذاکره هستند و می خواهند در چانه زنی های سخت، تا حدی انعطاف نشان دهند و با تصمیم های پشت پرده مخالفت نکنند.
وی اضافه کرد: در صورتی که طالبان سازش کنند باز هم گروه های دیگر مخالف ممکن است در قالب های دیگری ظهور بیشتری پیدا کنند، مخصوصاً تعدادی از طالبان تندرو ممکن است در قالب داعش یا گروه های افراطی دیگر فعالیت کنند.
