استاد دانشگاه کابل: طالبان چاره ای جز کنار آمدن با مردم افغانستان و راضی کردن آن ها ندارند
استاد دانشگاه کابل گفت: طالبان چاره ای جز کنار آمدن با مردم افغانستان، پذیرش خواسته ها و راضی کردن آنان ندارند.
عزیزاحمد فانوس، در گفتگو با بخش خبر رادیو دری اظهار کرد:در حال حاضر این مردم از برخی مسایل راضی و از برخی مسایل دیگر ناراضی هستند، مردم افغانستان طرفدار آزادی های مورد نظر غربی ها مخصوصا در حوزه آزادی زنان و مانند آن نیستند اما از اعمال محدودیت ها در تحصیل و کار زنان هم ناراضی به نظر می رسند اگرچه عده ای در این زمینه با طالبان همسو می باشند.
وی افزود: بخشی از مردم افغانستان دارای تفکرات سنتی هستند و با سیاستهای طالبان همسو می باشند، طالبان نیز به شدت به مسایل عقیدتی خود پایبند هستند و تفسیر و نگرش خاص خود را از شریعت دارند.
این استاد دانشگاه کابل با بیان اینکه طالبان در وضعیت فعلی هنوز به عنوان دولت، کابینه مشخصی معرفی نکرده، عنوان کرد: آنان تا به امروز به عنوان حکومت سرپرست فعالیت می کنند و هنوز درباره تشکیل یک دولت رسمی اقدامی نکرده اند.
وی با اشاره به موضوعاتی مانند خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان، اظهار کرد: مسایل امنیتی مربوط به افغانستان، از جمله خروج نیروهای خارجی و مسایلی از این قبیل برای مردم بار مثبت داشته و می تواند آنان را به آینده امیدوار کند؛ اما آنچه باعث نگرانی مردم افغانستان می شود، نبود یک ساز و کار مشخص برای آینده است.
عزیزاحمد فانوس با اشاره به بیکاری جوانان خاطرنشان کرد: امروزه با گسترش شبکه های اجتماعی جوانان ما با دنیای خارج تعامل برقرار کرده و پیشرفتهای کشورهای دیگر را می بینند و به همین دلیل علاقمند هستند که مانند دیگر کشورها رشد کنند، کار کنند و آینده خود و کشور خود را بسازند اما نبود کار، اقتصاد ضعیف و نبود چشم انداز خوب برای آینده افغانستان از جمله مسایلی است که باعث نگرانی مردم این کشور شده است.
این استاد دانشگاه کابل یادآور شد: رویکردهای تعصب آمیز طالبان درباره برخی مسایل در داخل افغانستان باعث شده تا مردم نسبت به آینده خود دلزده و دلسرد شوند در عین حال طالبان در موارد بسیاری تلاش دارند دل مردم را به دست آورند، زیرا بدون داشتن پشتوانه مردمی، حکومت کردن امکانپذیر نیست.
فانوس با اشاره به بازگشت برخی متخصصان به افغانستان گفت: تعدادی از متخصصان، کارشناسان و سرمایه گذاران افغان در خارج از کشور بسر می برند و طالبان تلاشهایی در راستای برگرداندن آنها انجام می دهند و این موضوع پیش زمینه هایی برای به رسمیت شناخته شدن طالبان است.
این استاد دانشگاه کابل با اشاره به نشست اندونزی در مورد افغانستان پشت درهای بسته، اظهار کرد: اینگونه نشست ها دستاوردهایی خواهد داشت، چون کسانی که در خارج هستند آزادانه و نقادانه صحبت می کنند، در حالیکه در داخل افغانستان در این زمینه مشکل وجود دارد.
وی در ادامه گفت: بعضی احزاب سیاسی و گروه هایی که فعلا فعالیت هایشان در افغانستان متوقف شده و فعالیتی در داخل افغانستان ندارند، خواهان این هستند که بصورت غیرمستقیم در مسایل سهیم شوند.
فانوس با اشاره به دوسال حاکمیت طالبان بر افغانستان گفت: یکی از مقامات طالبان زمانی گفت که 95 درصد مردم با ما هستند و اینکه ما نمی خواهیم خانم ها تحصیل یا کار کنند برای این است که مردم ما نیز این را نمی خواهند در حالیکه چنین نیست. برفرض هم اگر چنین باشد کسانی که خواهان تحصیل و کار زنان هستند باید بقیه را به درس و تحصیل تشویق کنند.
وی با اشاره به ممنوعیت تحصیل و کار زنان در افغانستان اظهار کرد: این مباحث تا کنون به جایی نرسیده و طالبان نوعی برخورد زورگویانه با اینگونه مسایل دارند.
این استاد دانشگاه بیان کرد: با توجه به موضع گیری برخی کشورهای بزرگ در مورد افغانستان به نظر می رسد که تغییر نظام سیاسی در افغانستان دیگر مطرح نیست و کشورهای خارجی نظاره گر تحولات داخل افغانستان هستند.
فانوس در بخش دیگر سخنان خود، گفت: در یک قرن اخیر افغانستان گاهی از سوی اتحاد جماهیر شوروی و گاهی از سوی آمریکا و کشورهای دیگر یک نوع پشتیبانی سیاسی داشته و به اصطلاح این کشورها دولتهای تحت حمایت خود را داشتند که هیچکدام از این دولتها نتیجه ای نداد. امروز حکومتی در افغانستان حاکم است که هیچ کشوری از آن حمایت نمی کند و این حکومت هم می گوید به دنبال حمایت خارجی نیست که این موضوع هم منطقی به نظر نمی رسد و باید حکومتی ایجاد شود که جهان آن را به رسمیت بشناسد.
این استاد دانشگاه با اشاره به بی میلی کشورهای خارجی به ویژه کشورهای منطقه برای مداخله در افغانستان، اظهار کرد: کشورهای خارجی دیگر مایل نیستند که به افغانستان لشکرکشی کنند یا در آن حضور داشته باشند و زور و قدرت خود را تحمیل کنند.
عزیزاحمد فانوس با اشاره به استفاده از زور در حکومت های اخیر افغانستان، عنوان کرد: چون یک رویکرد زورگویانه در طول چهل سال اخیر در افغانستان حاکم بوده، ه یک عادت بد تبدیل شده و هر کس روی کار می آید فکر می کند با به کار بردن قدرت و زور نظامی می تواند افغانستان را مطیع و فرمانبردار کند، در حالیکه این نوع تفکر بسیار خودخواهانه و اشتباه است و نتیجه نخواهد داد.
این استاد دانشگاه در پایان گفت: مردم افغانستان منتظر تغییراتی هستند که این تغییرات باید کم کم از داخل و خارج این کشور ایجاد شود.
