افتخارات پیروزی در برابر متجاوزین در افغانستان فقط متعلق به ملت مجاهد این کشور است
کارشناس فرهنگی اجتماعی افغان تاکید کرد: افتخارات پیروزی در برابر متجاوزین متعلق به هیچ جریان سیاسی و قومی در افغانستان نیست بلکه متعلق به ملت مجاهد این کشور است.
عبدالله آرزو در گفت و گو با برنامه انعکاس رادیو دری با اشاره به 26 دلو (بهمن) سی و پنجمین سالگرد خروج نیروهای شوروی از افغانستان و با تاکید بر پایبندی مردم افغانستان به مسایل دینی و بیگانه ستیزی اظهار کرد: هر زمانی که دشمنان با تجاوز و لشکرکشی وارد افغانستان شده اند ملت مسلمان این کشور با اتکا به این ویژگی ها و با دست خالی در برابر متجاوزان و استعمارگران ایستاده اند و به هر قیمتی آزادی و استقلال سرزمین خود را حفظ کرده اند.
وی افزود: ایمان، احترام به ارزش های اعتقادی و وطن دوستی از ویژگی های برجسته مردم افغانستان است و آزادگی این ملت برگرفته از همان دیانت است و به سنت پیامبر گرامی اسلام (ص) و سیره حضرت امام حسین (ع) برمی گردد و درس هایی که از مکتب اسلام آموخته اند. اینکه مبارزه در برابر دشمنی که به خانه تجاوز کند جهاد است که اگر افراد در این مسیر کشته شوند شهیدند و اگر پیروز شوند فاتح می باشند و در هر دو صورت سود به شمار می رود.
به گفته این کارشناس افغان وقتی ارزش های دینی تا این حد عمیق باشد باعث آزادگی می شود و به این ترتیب به هیچ سلطه گری اجازه حضور در سرزمین آزادگان داده نمی شود، شکست فجیع انگلیس در قرن 19 و شکست ارتش سرخ شوروی با تمام هم پیمانانش در قرن 20 و اخراج نیروهای امریکایی از افغانستان در قرن 21 گواه این مدعاست.
آقای آرزو تاکید کرد: نکته قابل توجه در این زمینه آن است که افتخارات پیروزی در برابر متجاوزین در افغانستان متعلق به هیچ جریان سیاسی و قومی نیست و در تاریخ به نام ملت مجاهد این کشور ثبت شده و می شود.
این کارشناس افغان با اشاره به موفق نبودن مردم افغانستان در حراست و نگهداری دستاوردهای مبارزه با متجاوزان و مواجه شدن آنان با مشکلات داخلی عنوان کرد: یکی از دلایل اصلی این امر آن است که در عرصه داخلی یک رهبر مقتدر و واحد که همه مردم افغانستان او را از خود بدانند و او هم بتواند دستاوردها را آنگونه که باید مدیریت کند ظهور نکرده و مدیران لایقی هم وجود نداشته اند. این کمبود همواره احساس شده و امروز هم وجود دارد.
وی اضافه کرد: از آنجا که افغانستان هنوز وابسته به سنت های قبیله ای است و مردم آن در یک جامعه قبیله ای بسر می برند مشکلات به قوت خود با قی اند و تا زمانی که مردم وارد مدنیت شهروندی نشوند، از مدیریت جامعه صدر اسلام الگو نگیرند و تقوی الهی در صدر امور قرار نگیرد این مشکلات وجود خواهد داشت.
