بزرگترین مشکل افغانستان در حال حاضر انزوای کامل از جامعه بین المللی است
کارشناس سیاسی و روزنامه نگار افغان تاکید کرد: بزرگترین مشکل افغانستان در حال حاضر انزوای کامل از جامعه بین المللی است که مشکلات دیگر هم ناشی از آن است.
اکبر جاهد در گفت و گو با بخش خبر رادیو دری اظهار کرد: تا زمانی که دنیا حاکمیت فعلی را در افغانستان به رسمیت نشناسد این حکومت هم به خواسته های جامعه جهانی پاسخ مثبت نمی دهد و به این ترتیب مشکلات افغانستان حل نخواهد شد.
وی در رابطه با وضعیت فعالیت های مدنی در افغانستان هم گفت: این فعالیت ها زمانی می توانند نتیجه بخش باشند که حکومت در برابر دنیا پاسخگو باشد، حکومت طالبان باید مشروعیت داخلی کسب کند، قانون اساسی وجود داشته باشد و حقوق و وظایف شهروندان مشخص باشدتا فعالیت های مدنی نتایج مثبت داشته باشند، زمانی که قانون صراحت نداشته باشد، نوع حکومت مشخص نباشد و پاسخگویی به جامعه جهانی و نهادهای بین المللی وجود نداشته باشد فعالیت های مدنی هم به جایی نمی رسد.
این کارشناس سیاسی با اشاره به چهارمین سالگرد توافقنامه دوحه بین امریکا و طالبان هم عنوان کرد: این توافقنامه آنگونه که مردم افغانستان انتظار داشتند منتج به نتیجه خوبی نشد در حالیکه فرصت بسیار خوبی بود تا تمام طرف های افغانستانی و کشورهای منطقه که در قضیه افغانستان دخیل بودند این کشور را به سوی امنیت، آرامش و رفاه سوق دهند اما امریکا و طالبان به تعهداتی که در توافقنامه دوحه داده بودند عمل نکردند. طالبان پس از دستیابی به قدرت به مسایلی مانند آزادی تحصیل دختران توجهی نکردند و امریکا هم به خواسته های طالبان از جمله خارج شدن نام برخی سران آنان از لیست سیاه بی توجهی کردند.
به گفته جاهد اکنون مسدود ماندن دانشگاه ها و مدارس به روی دختران از چالش هایی است که آسیب آن هم به حکومت طالبان می رسد و هم به مردم افغانستان و دلیل موجهی برای آن ارایه نشده است بنابراین از طالبان انتظار می رود که زمینه بازگشت زنان و دختران به کار و تحصیل را فراهم کنند و هر شرایطی را هم که برای آن لازم می دانند ایجاد کنند که کار دشواری نیست ضمن اینکه در میان طالبان هم کسانی هستند که مخالف مسدود ماندن مدارس و دانشگاه ها به روی دختران می باشند.
وی در مورد یکی دیگر از مشکلات افغانستان یعنی فقر و بیکاری هم گفت: افغانستان طی چند دهه گذشته در جنگ و بحران قرار داشته و فقر و بیکاری که از آن رنج می برد هم زاده جنگ است، جامعه جهانی و کشورهای حاضر در افغانستان هم طی بیش از دو دهه گذشته راهکارهایی را که باید برای کاهش فقر و بیکاری روی دست می گرفتند، نگرفتند، تحریم هایی که پس از روی کار آمدن طالبان اعمال شده وضعیت افغانستان را وخیم تر کرد با وجود این ها انتظار می رود حکومت فعلی، جامعه جهانی و نهادهای بین المللی برای برون رفت افغانستان از این وضعیت تلاش کنند.
