Pars Today

"رییس جمهور باید صلاحیت هایش را درست اعمال کند" ، "چرا رشد اقتصادی کشور طی یک دهه منفی است" و "برکناری یا کناره گیری" ، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.

روزنامه ی صبح کابل در سرمقاله ای تحت عنوان ناکامی هیات حکومت ،صلح گفتند جنگ آوردند چنین نوشته است :

گفته می‌شود که با آغاز گفت‌وگوهای صلح افغانستان، خشونت‌ها نیز در کشور افزایش می‌یابد. درکی که قبلاً از تأثیر گفت‌وگوها بر اوضاع کشور وجود داشت نیز، همین را می‌رساند.تأثیر سوء گفت‌وگوها بر جنگ، متضاد با نفس مذاکره برای صلح است اما؛ بنا بر نقش کشورهای دیگر در ایجاد آن، چندان هم دور از توقع نیست.

صبح کابل می افزاید : 

پس از پایان دور نخست گفت‌وگوها و بازگشت هیئت‌ها به مقرشان، گروه طالبان به پاکستان رفت؛ این آغاز رسمی‌سازی حمایت این کشور از طالبان بود.پاکستان، خواستار حکومتی در افغانستان است که تحت تأثیر منافع آن دست به سیاست‌گذاری بزند و این خواسته، بدون سهم گسترده طالبان در قدرت، به‌دست نخواهد آمد.

و مذاکرات صلح نتیجه ی فوری نخواهد داشت عنوان سر مقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است:

بر اساس برداشت هیأت دولت از سه ماه مذاکره با هیأت طالبان در قطر، دور دوم مذاکرات بین دو طرف، دشوار و نفس‌گیر خواهد بود. این دور از مذاکرات صلح قرار است تا دو روز دیگر باز هم به میزبانی قطر آغاز شود. علت دشواری دور دوم مذاکرات، تفاوت عمیق دیدگاه بین دو طرف روی موضوعات مورد بحث در این دور است. بنابراین، توقع نتیجه زودهنگام از این مذاکرات عبث و بیهوده است.

هشت صبح می افزاید :

بدون هیچ شک و تردیدی، مذاکرات پیش رو دشوار خواهد بود. طالبان برای رسیدن به قدرت از هر گزینه‌ای کار خواهند گرفت. ممکن است جنگ تشدید شود. دولت برای مهار این جنگ باید کمرش را محکم ببندد. در میز مذاکرات صلح هم باید با قدرت ظاهر شود و در عین حال جانب احتیاط را نیز فراموش نکند. با انعطاف‌پذیری در مواردی که امکان انعطاف موجود است، میز مذاکرات را گرم نگه‌دارد. در ساحاتی که امکان انعطاف نیست، باید مقتدرانه از موضع خود دفاع کند.مردم خواستار صلح عادلانه هستند. دولت مکلف است از مطالبات مردم در میز مذاکره و از حیات آن‌ها در میدان جنگ مراقبت و محافظت کند. این کار ممکن نیست مگر آن‌که تمام گروه‌ها و جریان‌های وابسته به حوزه جمهوریت یک‌دست عمل کنند. در کنار آن، اجماع جهانی در حمایت از دولت و مردم افغانستان نیز باید تقویت شود.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی اطلاعات روز که در سرمقاله ای تحت عنوان دوام رویه ی سرپرستی چنین نوشته است:

اگر پارلمان به هر دلیلی نامزدوزیری را قبول نکرد و رای اعتماد نداد، لازم نیست که آن وزارت‌خانه ‌مدت‌ها در بی‌سرنوشتی باشد. اصل حکومت‌داری خوب ایجاب می‌کند که باید هرچه زودتر شخص دیگری معرفی شود تا خلای مدیریتی در وزارت‌خانه‌ها به‌وجود نیاید. از زمانی که چهار وزیر کابینه و رییس پیشنهادی بانک مرکزی از مجلس رای اعتماد نگرفتند، یک ماه گذشته است. به‌رغم درخواست مکرر مجلس هنوز حکومت چهره‌های تازه را برای وزارت‌های باقی‌مانده معرفی نکرده است. ظاهرا اراده برای این کار هم وجود ندارد. عمدتا وزرایی رد صلاحیت شدند که مربوط به تیم دولت‌ساز بودند.

اطلاعات روز می افزاید:

رییس‌جمهور با سازوکار سرپرستی یک تیر دو نشان را می‌زند؛ از یک طرف وزرایی را که به او وفادار نیست برکنار می‌کند و از طرف دیگر، برای تیم خود در وزارت‌هایی که در تقسیم کلان قدرت سهم ارگ نیست، حاشیه امن ایجاد می‌کند. در زمان حکومت وحدت ملی عمدتا وزرایی برکنار شدند و وزارت‌خانه‌هایی به سرپرستی سوق داده شدند که مربوط به جناح سپیدار بودند. با این رویکرد رییس‌جمهور در حکومت وحدت‌ملی وزرایی را که مربوط به او نبودند در عمل بی‌صلاحیت کرد. برکناری و اعمال اتوریته بر سرپرست‌وزرا به مراتب برای آقای غنی کم‌هزینه‌تر است؛ هرچند که این کار خلاف قانون و حکومت‌داری خوب هم باشد.