فروردین ۲۳, ۱۴۰۳ ۱۱:۲۸ Asia/Tehran
  • اشغال جزایر آرژانتینی مالویناس باید پایان یابد / خطر سلطه استعمار بریتانیا بر تنگه‌ها

پارس تودی- جهان آرام نمی‌گیرد جز آنکه دردهای استعماری از بین برود. در این راستا توجه به حاکمیت آرژانتین بر جزایر مالویناس، جورجیا جنوبی و جزایر ساندویچ جنوبی (Georgias del Sur y Sandwich del Sur) و حوزه دریایی اطراف آن به عنوان بخش جدایی‌ناپذیر از قلمرو ملی این کشور باید مورد تاکید کشورهای جهان قرار گیرد.

با استقلال آرژانتین از اسپانیا، جزایر این کشور نیز که بخشی از خاک آرژانتین بود آزاد شد. با گذشت تنها چند سال از این روند و در حدود سال‌های ۱۸۳۰، پادشاهی وقت بریتانیا به شماری از جزایر آرژانتین حمله کرد، مقام‌های آرژانتینی را خلع و ساکنان آن را به تبعید فرستاد و بعدا نام آن را به فالکلند تغییر داد.

 

از آن زمان، ملت آرژانتین خواستار بازگرداندن این قلمرو شده‌اند اما انگلیس حتی با آغاز مذاکرات درباره جزایر نیز موافقت نکرده است.

 

متاسفانه همچون رویه‌های همیشگی استعماری، بریتانیا حضور نظامی غیر موجه و نامتعارفی در جزیره دارد و از این طریق، مانورها و رزمایش‌هایی برگزار می‌کند که تنش عظیمی در منطقه مورد بحث ایجاد می کند؛ اقداماتی که به نوعی جدایی عامدانه از درخواست‌های قطعنامه‌های متعدد سازمان ملل متحد و سایر سازمان‌های بین‌المللی است.

 

در واقع و در پروژه بشدت خطرناک نظامی‌سازی بریتانیا در اقیانوس اطلس جنوبی، این کشور از سال گذشته، نیروهای امنیتی ثالثی را به جزایر آرژانتینی معرفی کرده است.

 

حضور نظامی انگلیس همچنین با قطعنامه ۴۱/۱۱ مجمع عمومی (منطقه صلح و همکاری در اقیانوس اطلس جنوبی) در تضاد است، که در کنار سایر مفاد، از کشورهای دیگر، به‌ویژه کشورهایی که از نظر نظامی مهم هستند، می‌خواهد که با دقت عمل کنند و به منطقه آتلانتیک جنوبی به عنوان منطقه صلح و همکاری، به ویژه از طریق کاهش و حذف احتمالی حضور نظامی آن‌ها در منطقه یاد شده، احترام بگذارند.

 

فارغ از امتناع انگلیس از اجرای تعهد از سرگیری مذاکرات در مورد مسئله حاکمیت آرژانتین، این کشور استعمارگر اقدامات یکجانبه‌ای نیز انجام می‌دهد. این اقدامات شامل اکتشاف و بهره‌برداری از منابع طبیعی تجدیدپذیر و غیر قابل تجدید ملت آرژانتین در آن منطقه است.

 

با این همه آرژانتین با خویشتنداری استفاده از زور را رد کرده‌ و پیوسته تمایل خود برای مذاکره دوجانبه به عنوان ابزاری برای دستیابی به راهکار مسالمت‌آمیز این مناقشه ابراز کرده‌است.

 

بیش از ۴۰ سال از جنگ میان آرژانتین و انگلیس بر سر جزایر مالویناس می‌گذرد. خوشبختانه این کشور آمریکای جنوبی همچنان از مبارزه مداوم برای بازپس‌گیری «حاکمیت کامل» بر کل قلمرو ملت آرژانتین دست برنداشته است.

 

مناقشه انگلستان و آرژانتین بر سر جزایر مالویناس (با اسم استعماری فالکلند) سابقه‌ای نزدیک به دو قرن دارد. به طور دقیق‌تر این مناقشه به سال ۱۸۲۰ میلادی باز می‌گردد. انگلیس با وجود فاصله بیش از ۱۲ هزار کیلومتری لندن تا جزایر مورد مناقشه، ادعا می‌کند که یک دریانورد بریتانیایی برای اولین بار در سال ۱۵۹۲ میلادی آنجا را کشف و تقریباً یک قرن بعد در سال ۱۶۹۰ میلادی اولین انگلیسی بر جزایر مزبور گام نهاده است.

 

جالب اینجاست که بریتانیا از تعبیر استعماری کشف استفاده می‌کند. گویی مردم اصیل آنجا گم شده بودند و اروپاییها باکشف خود آن‌ها را به عرصه جهان و انسانیت بازگردانده‌اند.

 

کارشناسان معتقدند که هدف اصلی انگلیس از اشغال جزایر مالویناس کنترل این تنگه است که یکی از پنج تنگه راهبردی جهان محسوب می‌شود.

 

انگلیس با تکیه بر حاکمیت خود بر این جزایر مدعی تملک بخش بزرگی از قطب جنوب و شیلات این منطقه شده است. وجود منابع نفت و گاز در بخش‌هایی از آب‌های ساحلی آن، به موقعیت استراتژیک این جزایر افزوده و دست یافتن به منابع سرشار انرژی این منطقه باعث شده است تا انگلستان به این سلطه باقیمانده از دوران استعمار کهن ادامه دهد.

تصویر موقعیت جزایر مالویناس، تحت اشغال بریتانیا. بریتانیا از این طریق به دنبال سلطه بر تنگه مهم ماژلان است (تنگه بین جزایر مالویناس و مابقی قاره آمریکای جنوبی )

جزایر فالکلند در زبان انگلیسی (Falkland Islands) و در زبان اسپانیایی مالویناس (Islas Malvinas) مجمع‌الجزایری در آمریکای جنوبی است که در اقیانوس اطلس جنوبی قرار گرفته، و مرکز آن شهر «استانلی» است. این منطقه، دو جزیره بزرگ و مهم فالکلند شرقی و فالکلند غربی و نزدیک به ۷۷۶ جزیره کوچک را شامل می‌شود که روی‌هم‌ رفته ۱۲ هزار و ۱۷۳ کیلومتر مربع پهناوری دارند و در فاصله ۴۸۳ کیلومتری کرانه‌های شرقی آرژانتین قرار گرفته‌اند. فاصله استعمار بریتانیا با این جزایر بیش از ۱۲ هزار کیلومتر است.

البته و خوشبختانه بنظر وضعیت با رشد آگاهی در جهان و آمدن فشار بر استعمارگران کهن به سمتی خواهد رفت که استعمار بریتانیا در جزایر مالویناس پایان یافته و این جزایر به صاحبان اصلی آن برسد. امری که نیازمند همکاری کشورهای آزادیخواه جهان است. یکی از دلایل حمایت جدی ایران از آزادی جزایر مالویناس نیز کاستن از سلطه استعماری و حرکت جهان به سمت ثبات و آرامش بیشتر است.

 

عبارت کلیدی: جزایر مالویناس کجاست، جنگ فالکلند چگونه رخ داد، روابط آرژانتین و بریتانیا ، اشغال جزایر مالویناس