Արաղչի. Սիրիայի կառավարությունն անկախ կառավարություն էր և ինքնուրույն էր որոշումներ կայացնում
Սահաբ- Իրանի Իսլամական Հանրապետության արտաքին գործերի նախարարն ասել է. «Սիրիայի կառավարությունն անկախ կառավարություն էր և որոշումների կայացման հարցում գործում էր անկախ, իսկ Թեհրանը որևէ կերպ չէր միջամտում Սիրիայի կառավարության ու ժողովրդի և ընդդիմության հարաբերություններում»:
Հղում անելով Mehr լրատվական գործակալությանը՝ Sahab ցանցը հաղորդել է, որ Իրանի արտաքին գործերի նախարար Աբբաս Արաղչին ուրբաթ օրը եգիպտական «Ալ-Ղադ» հեռուստաալիքի հետ զրույցում Սիրիայում տեղի ունեցող զարգացումների մասին ասել է. Սիրիայում տեղի ունեցող զարգացումները մեծ ծրագիր ու նախագծի մաս են, որոնք Ամերիկան և Իսրայելը նախատեսել են ողջ տարածաշրջանի համար ու առաջ են տանում այն։ Նրանք փորձում են վերացնել տարածաշրջանի երկրների կարողությունները, նրանց դարձնել թույլ ու ընդհարված միմյանց հետ՝ այդպիսով ոչնչացնելով Սիոնիստական ռեժիմի դեմ ցանկացած դիմադրություն:
Արաղչին ասել է. «Իրանը, Եգիպտոսը և տարածաշրջանի երկրները Սիրիայից ակնկալում են, որ այս երկրի տարածքային ամբողջականությունն ու միասնությունը պահպանվի, և Սիրիան չմասնատվի։ Սիրիան չպետք է դառնա ահաբեկիչների հավաքման վայր և սպառնալիք իր հարեւանների համար. Սիրիայում կառավարությունը պետք է լինի ներառական կառավարություն, և բոլոր ցեղերն ու էթնիկ խմբերը պետք է դեր ունենան իշխանության ձևավորման գործում։ Մենք հուսով ենք, որ Սիրիայում նման կառավարություն կձևավորվի»։
Սիոնիստական ռեժիմի դեմ պայքարը շարունակական պայքար է
Իրանի ԱԳ նախարարը հայտարարել է. Սիոնիստական ռեժիմի դեմ պայքարը շարունակական պայքար է։ Արաբական երկրները տարբեր ճանապարհներ են բռնել Սիոնիստական ռեժիմի բռնազավթման դեմ, դասական պատերազմների մեջ են մտել Իսրայելի դեմ, սակայն հաջողություն չեն ունեցել, իսկ դիմադրությունը որոշ արաբական ու իսլամական ուժերի ընտրած երրորդ ուղին էր։
Արաղչին ընդգծել է, որ տարածաշրջանում կա Սիոնիստական ռեժիմի բռնազավթման դեմ դիմադրության գաղափարախոսություն, և կան ուժեր, որոնք համագործակցում են միմյանց հետ այս առանցքում և դաշնակից են դարձել սիոնիստական օկուպացիայի դեմ։ Դիմադրության այս առանցքը վերջին տարիներին բազմաթիվ հարվածներ է հասցրել Իսրայելին։
Իրանն ու դիմադրությունը ընդհանուր նպատակ ունեն
Դիմադրության առանցքի վերաբերյալ Արաղչին ասել է․ «Իրանը դիմադրության հետ կապող հանգամանքն ընդհանուր նպատակն է, որը Սիոնիստական ռեժիմի դեմ պայքարը, Պաղեստինի հողերի ազատագրումը և Պաղեստինի ժողովրդի իրավունքների պաշտպանությունն է: Ով մեզ հետ կիսում է այս գաղափարը, Իրանն աջակցում է նրան։ Իրանը իր ողջ քաղաքական, տնտեսական և ռազմական հզորությունը դրել է Պաղեստինում սուրբ նպատակին ծառայեցնելու համար, և եթե կա ազդեցություն, ապա դա հոգևոր և մտավոր ազդեցություն է՝ կոնկրետ այդ նպատակին հասնելու ուղղությամբ»։
Ազգային կարողությունները աջակցում են դիվանագիտությանը
Իրանի արտգործնախարարն ընդգծել է, որ Իրանը բազմաթիվ հնարավորություններ ունի. Ազգային կարողությունները աջակցում են դիվանագիտությանը. Այս կարողությունները ներառում են թե՛ պաշտպանական և ռազմական հնարավորությունները, և թե՛ տնտեսական, մշակութային և դիսկուրսային կարողությունները: Ցանկացած երկրի հզորությունը կազմող տարրերը բազմազան են: Իրանը Եգիպտոսի նման մեծ երկիր է՝ երկար պատմությամբ ու մեծ քաղաքակրթությամբ։ Ինչպես Եգիպտոսում կան բազմաթիվ հնարավորություններ, Իրանում ևս կան այդպիսի հնարավորություններ։
Հարևանների եհտ բարիդրացիական հարաբերություններ․ Իրանի արտաքին քաղաքականությունը
Ինչ վերաբերում է Իրանի արտաքին քաղաքականությանը, Արաղչին նշել է. «Իրանի կառավարության արտաքին քաղաքականության հիմնասյուներից մեկը հարևանների հետ բարիդրացիական հարաբերությունների քաղաքականությունն է։ Իրանի եւ տարածաշրջանի երկրների միջեւ համագործակցության բազմաթիվ ոլորտներ կան, որոնք զարգացման դեպքում կարող են հանգեցնել տարածաշրջանային դաշինքների»։
Արաղչին հավելել է. «Ահաբեկչության վտանգը մեծ վտանգ է ողջ տարածաշրջանի համար, և տարածաշրջանի բոլոր երկրները համակարծիք են այս հարցում։ Կան ԴԱԻՇ-ի նման խմբավորումներ, որոնց ահաբեկչական բնույթի մասին բոլորը համակարծիք են և գտնում են, որ մեծ վտանգ կար և կա տարածաշրջանի համար, և այդ վտանգը այնքան մեծ էր, որ դրա դեմ պայքարելու համար ստեղծվեց միջազգային կոալիցիա։ Իհարկե, բոլորը գիտեն, որ ԴԱԻՇ-ի պարտությունը Իրաքում և Սիրիայում տեղի է ունեցել Իրանի օգնությամբ՝ նահատակ գեներալ Ղասեմ Սոլեյմանիի հրամանատարությամբ։ Մենք կարող ենք դաշինքներ ստեղծել տարածաշրջանի երկրների, հատկապես տարածաշրջանի խոշոր երկրների միջև՝ պայքարելու ահաբեկչության և մաքսանենգության դեմ, որը լուրջ խնդիր է տարածաշրջանում, ինչպես նաև համագործակցելու անվտանգային այլ հարցերում»։